Διαλεκτική η επιστήμη των επιστημών (Α μέρος)
Στην πραγματικότητα η διαλεκτική, δεν έχει την παραμικρή σχέση ούτε με την “μαιευτική” που κάποιοι καταχρηστικά, την ονόμασαν “Σωκρατική Διαλεκτική”, ούτε με τα παιχνίδια της αναδιάταξης, αναπροσαρμογής, αναγωγής – απλοποίησης και απαλοιφής κάποιων (ανι)ισοσκελισμένων, λεκτικών ισολογισμών – λογοπαιγνίων, διά της αλληλοδιαδοχής τους, τόσο στον αριθμητή, όσο και στον παρονομαστή, όπως έκαναν κατά κόρον οι σοφιστές. Αντικειμενικά, οι αναλογίες στη διαλεκτική σκέψη, δεν έχουν την ίδια συμπεριφορά με τις μαθηματικές εξισώσεις, η ακόμα και με τις ανισώσεις πάσης φύσεως, κατηγορίας και βαθμού, ανεξάρτητα αν οι τελευταίες είναι αποτέλεσμα των νόμων της διαλεκτικής, αφού αντικειμενικά είναι συνέχεια τους, διότι δίχως αυτήν δεν θα μπορούσε να υπάρξει η παραμικρή απόδειξη.
Για να δούμε όμως τι ακριβώς είναι η διαλεκτική στο σύνολο της και όχι ως ένα υποσύνολο όπως καθιερώθηκε από τους Γερμανούς Ιστορικούς του 18ου και 19ου Αιώνα, ως μια αποκλειστικότητα της Κλασικής Περιόδου, σαφώς αποστεωμένη και στεγνή, τι ακριβώς υποδηλώνει, και τι απορρέει από αυτήν, απο τη διαλεκτική δηλαδή;