Ο αμοραλισμός των σύγχρονων αστικών Θεωριών
Στις ανθρωπιστικές επιστήμες και κυρίως στην Φιλοσοφία, την Ανθρωπολογία, την Κοινωνιολογία, την Ψυχολογία, τα Παιδαγωγικά, την Αρχαιολογία, την Ιστορία, την Πολιτική Οικονομία, την Ανθρωπογεωγραφία, την Γεωγραφία, την Οικονομική Γεωγραφία και τις Πολιτικές Επιστήμες, αναπτύσσονται θεωρίες που άλλες έχουν κίνητρο ανάλυσης, εξήγησης και ερμηνείας, ενός φαινομένου και άλλες προσπαθούν να πάνε το πράγμα ακόμα παραπέρα, όχι δηλαδή την ερμηνεία ενός τέτοιου φαινομένου, αλλά την εξελικτική μετατροπή του.
Στην προκειμένη δεν υπάρχουν πειραματισμοί, ούτε στατιστικά εργαλεία, τα οποία δεν αποδίδουν απαραίτητα και σε βάθος χρόνου τις αιτίες ενός υπό μελέτη δείγματος, υπάρχουν όμως πηγές και εργαλεία υπόθεσης, μελέτης ανάλυσης και ερμηνείας, τα οποία δεν είναι καθόλου εκτός επιστημολογικού περιεχομένου, καθώς και η ιστορία και τα ιστορικά γεγονότα, που διαχωρίζονται από τα ιστορικά συμβάντα.
Για παράδειγμα ο Διαλεκτικός Υλισμός είναι η Επιστήμη για τους πιο γενικούς νόμους κίνησης και εξέλιξης τής φύσης, της κοινωνίας και της γνώσης. Αποτελεί την Επιστημονική φιλοσοφική απάντηση και κοσμοθεωρία, καθώς και γενική μεθοδολογία γνώσης τού αντικειμενικού κόσμου και της επαναστατικής δράσης, σε αντίθεση με όλες τις προγενέστερες, αλλά και μεταγενέστερες θεωρητικές εκδοχές, τόσο των λεγόμενων υλιστικών, όσο και των λεγόμενων ιδεαλιστικών μοντέλων. Εμφανίστηκε σαν σύνθεση, γενίκευση της ιστορίας της εξέλιξης της φιλοσοφίας, της επιστήμης και της κοινωνικής πράξης και αποτελεί, τον πυρήνα της μαρξιστικής φιλοσοφίας, που είναι ένα από τα τρία συστατικά μέρη τού μαρξισμού – λενινισμού, μαζί με την Πολιτική Οικονομία και τον Επιστημονικό Σοσιαλισμό.
Ο Τελευταίος αποκαλύπτει όλες τις γενικές νομοτέλειες, καθώς και τους δρόμους και τις μορφές της ταξικής πάλης, της ταξικής αλληλεγγύης και της σύγκρουσης που θα προκύψει από την πρώτη.