Συντάκτης: istosch

Χαρισματική γυναίκα με έντονα πάθη, ανυπέρβλητη αγωνίστρια, δογματικά υπομονετική, συναισθηματικά ανθρώπινη και πολύ πονεμένη απ΄τα σημάδια των τραυματισμών που υπέστη. Δεν ζωγράφισε και δε χρωμάτισε σχεδόν ποτέ τον πόνο της με πινελιές υπέρμετρης θλίψης και επιθετικής απογοήτευσης εξάλλου δεν τον έκανε ποτέ προέκταση του τεράστιου έργου της, αλλά μια διεισδυτική και συναισθηματική παρέμβαση που πολλές φορές υπερτονίζονταν η αγωνία της και η αγάπη της για τους ανθρώπους.

Δηλωμένος Κομμουνιστής, παράφορα ερωτικός ποιητής και ο ίσως σπουδαιότερος σουρεαλιστής ποιητής του αιώνα που μας πέρασε, άφησε ένα αποτύπωμα που αποδείχνει ότι η τεράστια γραφίδα είναι απλοϊκή και ταυτόχρονα υμνεί τα ανθρώπινα πάθη και όνειρο για παραπέρα εξανθρωπισμό του πιθήκου…

Απόφοιτος ενός εκ των μεγαλύτερων πανεπιστημίων του πλανήτη, αυτού του Κρατικού της Μόσχας, αποτέλεσε έναν(αν όχι τον σπουδαιότερο), έναν από τους σπουδαιότερους ψυχολόγους της εποχής του, αν όχι όλων των εποχών. Υπήρξε ταυτόχρονα ανθρωπολόγος, μουσικός, θεατρικός συγγραφέας και συγγραφέας, σπουδαίος στοχαστής και δημοσιολόγος από αυτούς που αν ζούσαν μερικά χρόνια παραπάνω και δεν τον θέριζε το “χτικιό” δηλαδή η φυματίωση, ίσως μιλούσαμε για το Σοστακόβιτς της Ψυχολογίας και της παιδαγωγικής και δεν ξέρουμε πόσους αιώνες μπροστά θα είχε πάει η εν λόγω επιστήμη.