Διεθνείς Σχέσεις – Πολιτική & Οικονομική Γεωγραφία

Η Ελληνική Ακτοπλοϊα, που δεν ανήκει στην ΕΕΕ, ούτε είναι αποκλειστικά Εφοπλιστικών Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων, αλλά Ξενοδοχειακών και μεταφορικών, ανήκει επίσημα πλέον στον Mubashir Mukadam, ο οποίος κατέχει έμμεσα 203.957.260 μετοχές και δικαιώματα ψήφου στην Attica.
Οι MUBASHIR MUKADAM από τη STRIX HOLDINGS (GP) LIMITED, την 02/08/2023 η «STRIX HOLDINGS L.P, με έδρα τα νησιά Καϋμάν, είναι ο νέος ιδιοκτήτης των Επιχειρήσεων Αττικής, ο οποίος δια της Τράπεζας Πειραιώς παρέδωσε τυπικά(μένουν οι γενικές συνελεύσεις, αλλά δεν παίζει κάτι άλλο στον ορίζοντα), την μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία της χώρας και την ΑΝΕΚ LINES, εκτός φυσικά κάποιου συγκλονιστικού απρροόπτου, που αντικειμενικά και προς το παρόν, δεν διαφαίνεται επίσης πουθενά.
Εκτός από το ναυτιλιακό κομμάτι οι ΕΠ.ΑΤ. εντάσσουν στο ενεργητικό τους μια πλειάδα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και αντικειμενικά είναι η μεγαλύτερη Ελληνική Εταιρεία Παροχής Υπηρεσιών αυτή τη στιγμή στη χώρα.
Hellenic Sea Ways, Blue Star Ferries, Super Fast Ferries και οσονούπω και η ΑΝΕΚ LINES., που θα κατέχει περίπου το 12% των μετοχών των ΕΠ.ΑΤ, παρότι θα απορροφηθεί.

Αν κοιτάξει κανείς το χάρτη και το ακριβές σημείο που βρίσκεται το Αφγανιστάν, θα κατανοήσει τη μισή αλήθεια(αν όχι το 1/4 της), αλλά το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο σύνθετο, κατά το οποίο αναπτύσσονται και αναδείχνονται ζητήματα που αφορούν την μέχρι σήμερα κοινωνική, οικονομική και πολιτική τάξη πραγμάτων.
Στην γεωγραφική και στενά γεωστρατηγική ανάλυση, το Αφγανιστάν θα μπορούσε να εξομοιωθεί με την παλιά Τσεχοσλοβακία, ακόμα και με την Ουκρανία, αλλά με αντίστροφη φορά προς την κατεύθυνση της χώρας προς τα ανατολικά, αλλά και πάλι θα έπεφτε σε λάθος εκτιμήσεις και θα έβγαζε μάλλον εκτός τόπου και χρόνου συμπεράσματα και για να βγουν σωστά, η πάνω κάτω προς τα εκεί συμπεράσματα, πρέπει να εκλάβουμε πολύ σοβαρά τους νόμους της διαλεκτικής και πως εκφράζονται μέσα από την σύγχρονή και διεθνή πολιτική οικονομία, δηλαδή τους παρακάτω: (Νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων, του περάσματος των ποσοτικών σε ποιοτικές, της άρνησης της άρνησης, της συνάφειας της ουσίας και του φαινομένου).
Ανεξάρτητα αν και οι τρεις χώρες της Ευρασίας, είναι μονοπάτια, οι δύο στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και η άλλη στην κεντρική Ασία(εξάλλου μέρος της μέσης Ανατολής είναι από την εποχή της Βακτριανής το Αφγανιστάν).
Ωστόσο τα πράγματα είναι τόσο πολυσύνθετα και τόσο περίπλοκα, που δεν θα κατανοήσει κάποιος με υπεραπλουστεύσεις του τι πραγματοποιείται εκεί και τι μπορεί να πραγματοποιηθεί σε αυτές τις περιοχές, ανά πάσα στιγμή.
Μπορεί οι παραπάνω χώρες αποτελούν περάσματα, η και γέφυρες ανάμεσα στην ανατολή και στη δύση, της κάθε Ηπείρου ξεχωριστά, όμως καλό θα ήταν να γνωρίζουμε, ότι ο αρχαιότερος δρόμος του Μεταξιού(σήμερα είναι όλοι κι όλοι δύο, μέσω της ξηράς και δεν συμπεριλαμβάνονται ο υπερσιβηρικός, ούτε η θαλάσσια δίοδος του που είναι νομοτελειακά η διώρυγα του Σουέζ), ήταν ένας και περνούσε μέσα από εκεί, δεν θα μας κάνει εντύπωση όμως καθόλου, να δούμε κι έναν άλλο που θα ξεκινάει από τον Ινδικό, να μεταβαίνει χερσαία μέχρι την Κασπία και από εκεί, ξανά χερσαία στη Βόρεια θάλασσα.

Στην φρασεολογία των πολιτικών επιστημών, πολλές φορές ακούμε τις φράσεις “μεγάλες δυνάμεις”, “μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις”, “μεγάλες η μεσαίες περιφερειακές δυνάμεις” και δυνάμεις “πολλαπλά εξαρτημένες” με εθνική όμως κυριαρχία όπως η χώρα μας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά όμως και πως επηρεάζουν στον ένα η στον άλλο βαθμό, την πολιτική και την οικονομία στις “αναπτυγμένες”, “αναπτυσσόμενες” και σχετικά, η απόλυτα “υπανάπτυκτες” χώρες, τι σχέση έχουν με την πάσης φύση ιδιοκτησιακή σχέση με το σύνολο, η με μέρος των μέσων παραγωγής, τόσο μερικώς, η ποσοστιαία, όσο και σε όλη τους τη σφαίρα.
Σε πιο βαθμό και με ποιο τρόπο επιδρούν, πάνω στις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό των χωρών τους, σε ολόκληρη την υφήλιο.
Δε μιλάμε φυσικά με όρους γεωπολιτικής και με τη λογική της, η οποία είναι αντιδραστική θεωρία που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα της κοινωνικής ζωής, μαζί και του πολέμου με γεωγραφικά αίτια.
Μια “ακροδεξιών” στοχεύεων σωβινιστική θεώρηση, που επιδιώκει την δικαίωση της κατάκτησης ξένων εδαφών και την υποδούλωση λαών από τις ιμπεριαλιστικές τάσεις, διαμέσου των ιδιοτήτων που αποκτάει το γεωγραφικό περιβάλλον, σαν στοιχείο οικονομικής πολιτικής, η αντιδραστική θεώρηση της γεωπολιτικής, τις εμφανίζει ως ιδιότητες της γης.
Ωστόσο αυτό που θέλουμε είναι να αναδείξουμε τι είναι αυτό που στο πεδίο της οικονομίας αναδείχνει μια πολυεθνική χώρα, ως μεγάλη δύναμη και ποιες οι διαφορές τις από αυτές που είναι περιφερειακές δυνάμεις και πως οι πρώτες κινούν το τραίνο της ιστορίας στο επίπεδο της οικονομίας, των διεθνών σχέσεων και πως αυτές επηρεάζουν τις ζωές μας.
Τι κάνει μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη διαφοροποιημένη, από μια μεγάλη αναπτυγμένη χώρα και γιατί δεν είναι πάντα το ίδιο μέγεθος, ποια είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ανάμεσα σε μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη, σε σχέση με μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη και μπορεί εν τέλη, και σε βάθος χρόνου, η τελευταία να φτάσει η να ξεπεράσει μια μεγάλη δύναμη;

Καταρχάς δεν είναι 100% σωστό να λέμε ότι όλη η παραλία είναι η παραλία του Κουμ Καπί, για τρεις λόγους, άσχετα ότι όλη της ανήκει στην περιοχή του κάτω Κουμ Καπί. Ο πρώτος και βασικός είναι ότι Κουμ Καπί σημαίνει “Πύλη της Άμμου” και αφορά αποκλειστικά την περιοχή του λεγόμενου μικρού Φαληρικού όρμου, λόγω της ελάχιστης προστασίας που παρέχει από “τα μποφόρια” η παλιά σχολή, η πιο σωστά το εμβληματικό φρούριο της πύλης Σαμπιονάρα που είναι η τελική κατάληξη του τοίχους της Ανατολικής Τάφρου κάποτε εκτείνονταν η μεγαλύτερη σε έκταση αμμουτσερή ακτή της πόλης των Χανίων. Λέγεται ότι ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από την παραλία που εκτείνεται από τον ποταμό Κλαδισσό και φτάνει μέχρι “του γιατρού τα Χαράκια”, δηλαδή την παραλία των δυτικών Απτέρων. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η περιοχή Κουμ-Καπί αποτελεί μια μεγάλη περιοχή χωρισμένη στο “Πάνω Κουμ- Καπί, αλλά και στο κάτω Κουμ-Καπί, πάντα σύμφωνα με τη ρυμοτομική ονοματολογία. Τόσο στο Πάνω, όσο και στο Κάτω Κουμ Καπί, συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος των βόρειων και Ανατολικών συνοικιών του κέντρου της Πόλης των Χανιών των 122.000 ψυχών, εκ των οποίων οι 75.000 κατοικούν στον παλιό Δήμο Χανίων, το σημερινό κέντρο που ξεκινάει από τον Κλαδισό και εκτείνεται μέχρι τη Χαλέπα. Ο τρίτος λόγος είναι ότι έχει όνομα και οι παλαιότεροι κάτοικοι ονομάτιζαν την παραλία Ξεκοφτό, από τον ομώνυμο βράχο.