Σκούριασε το Βλέμμα του Οδυσσέα;
Σκούριασε το Βλέμμα του Οδυσσέα;
Ο πόλεμος που έχει κηρύξει τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και οι κύκλοι της Silicon Valley, τόσο στην τέχνη όσο και στις ανθρωπιστικές επιστήμες είναι πλέον πασιφανέστατο.
Ακόμα και αν κάποιοι αμφέβαλλαν πριν περίπου 20 χρόνια, όταν είχαμε ξαναμιλήσει για αυτό στο ραδιόφωνο και συγκεκριμένο στις “Hλεκτρικές Kολλεκτίβες” στον Κρήτη 101,5 FM, σήμερα μάλλον θα έχουν άλλη γνώμη, εκτός αν ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει τίποτα.
Τότε δεν υπήρχε, η Silicon Valley στη μορφή και στο περιεχόμενο που την γνωρίζουμε σήμερα, αλλά υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις, η αρχιτεκτονική και τα εργαλεία της για να δημιουργηθούν, όλες εκείνες οι προϋποθέσεις, που θα λειτουργήσουν ως ανασταλτικός παράγοντας απέναντι τόσο σε ανθρωπιστικές επιστήμες, όσο και στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι.
Ας πάμε όμως στις αρχές της δεκαετίας του 1990, την Άνοιξη του 1991 και στην κυβέρνηση που προέκυψε τότε στην Ελλάδα το 1991, όταν βγήκε από τις πανελλαδικές το μάθημα της Κοινωνιολογίας και τον “ντόρο” που είχε γίνει για το λόγο αυτό.
Ας μεταβούμε αμέσως μετά στις δηλώσεις που είχε κάνει ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας(γνωστό φασιστοειδές), πριν μερικά χρόνια για την Κοινωνιολογία και για τη Φιλοσοφία, και να καταλήξουμε σε έναν εκ των σημερινών υπουργών της σημερινής Κυβέρνησης αλλά και της προηγούμενης, που θεωρούσαν επικίνδυνη και άχρηστη επιστήμη την κοινωνιολογία.
Δεν θα πούμε ονόματα, δεν θα θίξουμε υπολήψεις, εξάλλου δεν το πραγματοποιήσαμε ποτέ και δεν είναι το ζήτημα αυτό, ούτε βρίσκεται κάπου εκεί.
Πριν κλείσουμε αυτή τη μικρή – μεγάλη εισαγωγή, ας ανατρέξουμε λίγο στην περίοδο της πανδημίας, όπου οι καλλιτέχνες, οι οποίοι δεν συμμετείχαν σε κάποια τηλεοπτική σειρά και μιλάμε για χιλιάδες ανθρώπους με καλλιέργεια, με ποιότητα και με συνεχή τάση αυτομόρφωσης, η οποία αγγίζει τα όρια της επιστημονικής μελέτης.
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν δεν ενισχύθηκαν ποτέ σε αντίθεση με κάποιους κλάδους, οι οποίοι στην κοινωνία το μόνο που προσφέρουν, είναι ο βαθύς και ακατάσχετος αποπροσανατολισμός, καθώς και το βάθεμα της μικροαστικής αντίληψης, της ανυπομονησίας, αλλά και της βαρβαρότητας.
Μπορεί η πανεπιστημιακή αστυνομία να αποτελεί παρελθόν από την ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά αυτό δεν ήρθε από μόνο του, υπήρξε μία διαρκής διαπάλη από την πλειοψηφία του φοιτητικού κινήματος και κυρίως από την Πανσπουδαστική, η οποία έδωσε όλες τις δυνάμεις για την τόνωση του φοιτητικού συνδικαλισμού.
Σε αντίθεση με τη συγκεκριμένη παράταξη, η πλειοψηφία τόσο της ΔΑΠ, όσο και μερίδας του καθηγητικού κατεστημένου, θεώρησε και συνεχίζει να θεωρεί ακόμα και σήμερα, ότι η ανάπτυξη θα έρθει μόνο με ακραιφνείς οικονομικούς όρους κι επενδύσεις στη σύγχρονη τεχνολογία, ωστόσο αδυνατεί να κατανοήσει, ότι και αυτή θα αντικατασταθεί(δηλαδή η σημερινή σύγχρονη τεχνολογία) όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, αλλά και το ίδιο το καθηγητικό κατεστημένο, όπου θα καταστεί άχρηστο στο μέλλον με βάση αυτή τη λογική, που είναι τουλάχιστον απεχθής.
Στο δια ταύτα τώρα που θα είναι πολύ μικρότερο από την εισαγωγή.
Αυτό που είδαμε στο ΑΠΘ, δηλαδή στο να σβήνουν από τα ντουβάρια του, οι υπεύθυνοι του ιδρύματος, έναν εφάμιλλο αν όχι ανώτερο από αυτούς σε συμβολή και σε ποιότητα, πραγματικό προωθητή της χώρας μας στο εξωτερικό, γιατί τέτοιο “τοτέμ” ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, δείχνει και εκφράζει την πραγματική εικόνα, το ποιος είναι ο εχθρός για το σύστημα σήμερα και ποιος ήταν ο εχθρός για το σύστημα πάντα.
Ειδικά τώρα που πάμε σε μέρες οι οποίες, είναι αδιέξοδες και αυτές τις περιγράφει ανάγλυφα, αναλυτικά και γλαφυρά, το χειρότερο μουσικό είδος που έχει υπάρξει από καταβολής μουσικής βιομηχανίας, το λεγόμενο trap και τα “καγκουροειδή” άβουλα όντα του νέο-λούμπεν, τα οποία αρέσκονται στην κατευθυνόμενη κοινωνική παραβατικότητα και στον κοινωνικό αυτοματισμό, από το ίδιο το παρακράτος και από τμήματα του(που είναι συνέχεια του Κράτους).
Εκεί που οι εκφράσεις της κοινωνίας, δεν ξεκινάνε μόνο με την απόκρυψη των αίτιων, της δημιουργίας μεταναστευτικών ρευμάτων ανά την υφήλιο (αυτό είναι μόνο μία πλευρά του προβλήματος), αλλά κυρίως από την καλλιέργεια της σαγήνης, του εύκολου πλουτισμού και της αποδοχής μιας λογικής που αντιστρέφει τη λαϊκή ρήση του “κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε το βουνό”, σε”πάτα με να σε πατώ, μα με βγούμε το βουνό”.
Αυτή η βλαβερά θλιβερή μετατροπή, είναι ο κανόνας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, και των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, η λεγόμενη επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα, που ήδη από τις αρχές του 2000, ήταν απόρροια της Λευκής και της Πράσινης βίβλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά από την φετινή κατάρρευση του μύθου της λεγόμενης Ελλαδικής Βαριάς Βιομηχανίας(και φέτος είναι μόνο η αρχή για το μείον 30% των πραγματικών αφίξεων τουριστικού προϊόντος), η στροφή προς τις επενδύσεις της λεγόμενης τεχνητής νοημοσύνης, δείχνουν παραστατικά πού πάει το πράγμα.
Με επιδοτήσεις στις λεγόμενες startup, οι οποίες μετά από λίγο καιρό κλείνουν, γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να τα βάλουν με τους κολοσσούς, και γιατί μπήκαν Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση στο παιχνίδι.
Η τέχνη και ο πολιτισμός λοιπόν, καθώς και οι ανθρωπιστικές επιστήμες, βρίσκονται στο στόχαστρο όλων αυτών, που λαθεμένα θεωρούν ότι το εκάστοτε Chat GBT, θα αντικαταστήσει τον ανθρώπινο παράγοντα και θα δημιουργήσει τις δυνατότητες για την αντικατάσταση του ανθρώπινου δυναμικού σε θεωρητικά ζητήματα και σε λύσεις, που θα προκύπτουν μέσα από αυτά, αλλά και σε νεότερη επιστημολογική και καλλιτεχνική βιβλιογραφία.
Η πληροφορία και αυτό αποδείχτηκε, δια τις φάσης του συστήματος που το ίδιο ονόμασε “Κοινωνία της Πληροφορίας”, δεν ήταν τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο, από μία φενάκη. Η τόση συγκέντρωση και μαζική συσσώρευση πληροφοριών, ούτε καθόρισε ούτε καθορίζει σε καμία περίπτωση, τη δυνατότητα δημιουργίας αυτούσιας και καθαρής σκέψης μέσα από φίλτρα κι αντικειμενικά, δεν μπορεί να καταστεί “κοινωνική συνείδηση”. Από αυτή την άποψη χωρίς φίλτρα, χωρίς ενσυναίσθηση και χωρίς τη δυνατότητα διάκρισης του όγκου των πληροφοριών, από την επεξεργασία τους, καμία μηχανή τεχνητής νοημοσύνης (και το λέμε ως ειδικευμένοι του χώρου), δεν μπορεί να αναπτύξει αυτό που ονομάζουμε κοινωνική συνείδηση, άρα από αυτή την άποψη, είναι καθοριστικός παράγοντας, η συνέχιση στο διηνεκές, τόσο των ανθρωπιστικών επιστημών, όσο και της τέχνης, η της έκφρασης γενικότερα, εξάλλου δεν υπάρχει μόνο η λογική νοημοσύνη, όπως είχε αποδείξει, η ανώτερη παιδαγωγική σχολή και ταυτόχρονα σχολή κοινωνικής ψυχολογίας και ψυχολογίας της δραστηριότητας, η Σοβιετική.
Σκούριασε το Βλέμμα του Οδυσσέα, η συμβαίνει κάτι άλλο;;;
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Μπορεί οι επιστήμες να είναι επιχειρηματολογία και η τέχνη μία μορφή συνθηματολογίας (καμία σχέση με αυτή του μεταμοντέρνου), ωστόσο η τέχνη και ο πολιτισμός είναι μία αναγκαιότητα για την παραπέρα καλλιέργεια μας, για την έκφραση μας, για την εκδήλωση κάθε είδους, κάθε μορφής και κάθε λογής ανθρώπινου συναισθήματος (το οποίο προφανώς δεν θα βρίσκεται στο επίπεδο της εποχής των σπηλαίων, γιατί δεν θα είναι τέχνη της εποχής μας, εξάλλου έχουμε προχωρήσει ως είδος), τέλος, είναι η ματιά που θα έχει ως ερώτημα, “για αυτό που ζούμε είναι άβολο” και θα θέτει η κάθε μεμονωμένη μικρή ή μεγάλη προσωπικότητα.
Η πρυτανεία του ΑΠΘ, λειτούργησε, θέλουμε να πιστεύουμε άθελά της, ως δούρειος ίππος και πολιορκητικός Κριός του ιδίου του βαθμού ανάπτυξης, η ανασυγκρότησης, της ενδιάμεσα και βαθιά εξαρτημένης θέσης του ελληνικού καπιταλισμού, προχώρησε σε μία για μας τουλάχιστον, “πρωτοφανή”, καθώς κι αγενέστατη πράξη, διαγράφοντας ένα αριστούργημα, ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα, των εικαστικών τεχνών, που αφορούσε το πρόσωπο του μεγάλου Θόδωρου Αγγελόπουλου, από ένα επιφανή ζωγράφο της Θεσσαλονίκης τον Γιώργο Κόφτη.
Η συγκεκριμένη εικαστική παρέμβαση, του εικαστικού καλλιτέχνη και Ζωγράφου Γιώργου Κόφτη(του οποίου είναι και η φωτογραφία και καταθέσαμε στο άρθρο αυτό), που με μεράκι, δημιούργησε το ανφάς βλέμμα του Οδυσσέα αριστουργηματικά, από μια υπαρκτή φωτογραφία του μεγαλύτερου Έλληνα κινηματογραφιστή όλων των εποχών, όπου στη δεκαετία του 70 και στη δεκαετία του 80, τόσο πολύ πολεμήθηκε μαζί με το Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, με σαφρά επιχειρήματα(τάχα μου δήθεν ήταν αργός, ακατανόητος, αντιεμπορικός κ.ο.κ), διότι η καλλιτεχνική του μάτια είχε και ιστορικά διακυβεύματα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν βόλευαν και δεν βολεύουν, αυτή τη μορφή του αστικού κράτους, και του Ελληνικού κρατικό μονοπωλιακού καπιταλισμού.
Τον πολεμούσαν λυσσαλέα εν ζωή, τον πολεμούν λυσσαλέα και μετά θάνατον, “Ελλάς το Μεγαλείο σου”, με όρους Κουντουριώτηδων, Προεστών, Δημογερόντων, αρματωλών και λοιπών “λουλουδιών” της Επανάστασης.
Σύμφωνα με τους επαΐοντες, τόσο της φιλελεύθερης, σοσιαλδημοκρατικής, όσο και της φασίζουσας ακροδεξιάς αντίληψης(αυτή είναι η κυρίαρχη ιδεολογία τις ημέρες μας), παράλληλα και ταυτόχρονα με την προσπάθεια μετάλλαξης των κοινωνιών σε κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα μία κοινωνία η οποία βασίζεται σήμερα και κατόπιν εντολών των λεγόμενων “ελίτ”, εντελώς λαθεμένα στο κοινωνικό φύλο και όχι στο βιολογικό φύλο, στην τρομοκρατία του κάθε λογής και πάσης φύσης αντικαπνιστικού φονταμενταλισμού, στην εποχή που το φλερτ διώκεται πώς ποινικό αδίκημα και συμψηφίζεται τερατωδώς με την σεξουαλική παρενόχληση, την ίδια στιγμή, από τους ίδιους “νομοθέτες” μέσα από τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν χώρες, που έχουν αποθεώσει και νομιμοποιήσει, πολιτικά την παιδεραστία, η έχουν νομιμοποιήσει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, που είναι φυσικά απαραίτητη, αλλά από επιστήμονες, η κοινωνικούς λειτουργούς και από τους drag queens και την κάθε εκφυλισμένη προσωπικότητα πού βρίσκει σανίδα σωτηρίας και τόπο καταφυγής, της ΜΚΟ, του οποίου προέκταση είναι τα lLGBT Communities.
«Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα… και πεθαίνουμε… Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα! Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο. Μωρή φύση μόνη σου είσαι, μόνος μου είμαι κι εγώ… πάρε ένα μπισκότο»
“Το βλέμμα του Οδυσσέα” (1995).Θ. Αγγελόπουλος
Ο πόλεμος λοιπόν στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, αλλά και οι ανθρωπιστικές επιστήμες, δεν γίνεται καθόλου τυχαίος, αρκεί να δει κανείς τη στροφή του Hollywood, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000,, όπου τα green rooms αντικατέστησαν τη σκηνογραφία και η καλλιτεχνική παρέμβαση μετατράπηκε αποκλειστικά και μόνο σε θέαμα, επιβεβαιώνοντας τον μεγάλο Γκι Ντεμπόρ, στο βιβλίο του “Η Κοινωνία του Θεάματος”.
Το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, δηλαδή, μία πλευρά, αλλά και μορφή της πολιτιστικής παρέμβασης, καθώς και οι ανθρωπιστικές επιστήμες (όσες δεν έχουν συμβιβαστεί με τη λογική της στατιστικής έρευνας, μέσα στα κοινωνικά φαινόμενα, δηλαδή έχουν πάψει να είναι ανθρωπιστικές επιστήμες και οραματίζονται μεταφυσικά, με όρους θετικισμού και εμπειριοκριτικισμού, το πάσης φύσης και κάθε λογής κοινωνικό φαινόμενο), οδηγούνται στο πυρ το εξώτερο και δυστυχώς η συμβολή μερίδας της ακαδημαϊκής κοινότητας, η μερίδας του καθηγητικού κατεστημένου, συμβάλλει και κάνει ότι μπορεί, για να αποδείξει ότι είναι βασιλικότερος του βασιλέως, συμβάλλοντας μάλλον συνειδητά, σε ένα κατά συρροή και κατά εξακολούθηση, κοινωνικού, επιστημονικού και πολιτιστικού ατόπηματος.
Η διαγραφή αυτής της υπέροχης εικαστικής παρέμβασης, με το πρόσωπο του μεγάλου Θόδωρου Αγγελόπουλου, αποτελεί ένα από τα πολλά συμβάντα, τα οποία οριοθετούν την επόμενη φάση του Κρατικομονοπωλιακού Καπιταλισμού(η Κ.Μ.Κ), στην παραπαίουσα Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στον Ελλαδικό χώρο πού αργά, σταθερά, απαρέγκλιτα και μόνιμα, βαδίζει στις οδηγίες του διευθυντηρίου των Βρυξελλών, οι οποίες μας θέλουν χωρό και όχι χώρα.
Πόσο δικαιώνεται τελικά η συγκλονιστική εκείνη σκηνή με το Θανάση Βέγγο να την αποθεώνει με το συγκινητικό του κρεσέντο, μέσα στα χιόνια στην ταινία του μεγάλου Θόδωρου Αγγελόπουλου, στο ““Το βλέμμα του Οδυσσέα” το (1995);
Η επαναστατική λοιπόν σκέψη της τέχνης, αλλά και των ανθρωπιστικών επιστημών αποτελούν ένα εχθρικό πεδίο, ή ένα εχθρικό πεδίο βολής, που πάνω του ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι που λέει και το υπέροχο τραγούδι σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και τους στίχους του μεγάλου Άλκη Αλκαίου.
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 1: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 2:Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.
