Μεγάλες ηλεκτρονικές σοβιετικές εφευρέσεις που άλλαξαν τον κόσμο.
Μεγάλες ηλεκτρονικές σοβιετικές εφευρέσεις που άλλαξαν τον κόσμο.
Η εποχή μας είναι η εποχή της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης, σύμφωνα με τον τρόπο που καθορίζει και οριοθετεί ο Δυτικός Προτεσταντικός Καπιταλισμός* τους στόχους του και τις επιλογές του, αλλά δεν είναι ο παράγοντας που θα οριοθετήσει το νέο τύπο ανθρώπου, αλλά την επιστροφή μας στην εποχή των σπηλαίων με τεχνολογικά εργαλεία που θα οδηγήσουν την κοινωνική συνείδηση, η σε τέλμα, η σε επαναστατική αντίληψη!!!
Ο ίδιος (ο Δυτικός Προτεσταντικός Καπιταλισμός*) μέχρι σήμερα καθόριζε την εποχή μας ως την “εποχή της πληροφορίας”, και ιστορικά ήταν ένα μείγμα της 2ης και της 3ης βιομηχανικής Επανάστασης, δλδ Ηλεκτρισμός(2η βιομηχανική επανάσταση) και Πληροφορική(3η), που απαιτούσε την αναδιανομή, την τυποποίηση και την παραγωγή των προϊόντων μαζικά από το 1870, όταν ο εξηλεκτρισμός μπήκε στη ζωή των ανθρώπων και από το 1969 μέχρι σήμερα μπήκε και η πληροφορική, τα δίκτυα κοκ.
Για να μπορέσουν όλα αυτά να τρέξουν την κερδοφορία, σύμφωνα με τους ειδικούς, έπρεπε να αλλάξει συνολικά ο τρόπος ζωής και της οικονομίας και οι υπηρεσίες στον Καπιταλισμό να αποκτήσουν την κύρια και βαρύνουσα σημασία.
Τώρα βρισκόμαστε σε ένα άλλο μεταίχμιο, που ετεροκαθορίζεται από τι άλλο, από το πέρασμα στην 4η βιομηχανική επανάσταση που θα είναι κυρίως η ανατροφοδότηση όλων των παραπάνω στη λειτουργία των “έξυπνων” και διαδραστικών ηλεκτρομηχανών, ένα μείγμα τεχνητής νοημοσύνης, ρομποτικής(που προήλθε από την ρωσική λέξη ραμπότε, που σημαίνει εργασία), κυβερνητικής και διαστήματος. Οι οποίες μηχανές, αλληλεπιδρούν και συναγελάζονται με το περιβάλλον, αλλά όμως δεν μπορούν να το κατανοήσουν παρά μόνο ως σωστό η λάθος(εδώ προσκρούαμε στις αδυναμίες του δυαδικού συστήματος), όπως δεν μπορούν να κατανοήσουν το λάθος και την αξία του(όχι με την μαρξιστική έννοια), στην πορεία του ιστορικού προτσές.
Φυσικά η ταχύτητα στην λήψη αποφάσεων θα πολλαπλασιαστεί, ωστόσο, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και η αυστηρά τεχνοκρατική αυτή αντίληψη, την ώρα που θα προσπαθεί να λύσει πρακτικά ζητήματα (και θα λύσει αντικειμενικά πολλά από αυτά), στην πορεία θα δημιουργήσει κι άλλα, ακόμα μεγαλύτερα και ακόμα πιο δυσεπίλυτα, τα οποία δεν θα μπορούν μέσω της ταχύτητας στην λήψη αποφάσεων να επενεργήσουν καθόλου εξελικτικά, τουτέστιν θα έχουμε μεταλλάξεις και λογικές αστοχίες που θα προξενούνται από το γεγονός, ότι η ταξινόμηση που είναι προνόμιο της λογικής θα μετράει τα ποσοτικά χαρακτηριστικά και τα ποιοτικά που ανήκουν στις σφαίρες άλλων ποιοτήτων νοημοσύνης, θα αδυνατούν να αναγνώσουν, να επεξεργαστούν και να προσκομίσουν διαλεκτική, μεταπηδώντας στην μεταφυσική(δλδ στην αντιδιαλεκτική)αλλά και στις συνεχόμενες αστοχίες υλικού, στην λήψη αποφάσεων, ως συνέχεια των βαθιά προτεσταντών κατασκευαστών τους, δυαδικό σύστημα, δλδ, άνοιξε πύλη, κλείσε πύλη, σωστό η λάθος κοκ.
Το μεταίχμιο της 3ης προς την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, το ζούμε τώρα και η εποχή της πληροφορίας, δίνει την σκυτάλη της, στην εικονική πραγματικότητα, αυτή στην κυβερνητική και η τελευταία νομοτελειακά στο διάστημα(αυτά δεν σας τα γράφουμε πρώτη φορά, σας τα έχουμε γράψει ήδη από το 2012, αλλά καλό είναι να φρεσκάρουμε την μνήμη μας), κι όλα αυτά απαιτούν ταχύτητες και δράση ακόμα και με όρους ανεδαφικούς.
Εδώ δεν μιλάμε για κάποιο λάθος, γιατί το λάθος είναι υποκείμενο του σωστού, εδώ μιλάμε για εγκληματικές παραλείψεις στη συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στις λήψεις των αποφάσεων, αλλά στα μηχανήματα που θα αναγνωρίζουν μόνο ένα σωστό, την ερμηνεία με βάση το γράμμα κι όχι το πνεύμα του νόμου κι αυτά δεν είναι λεπτομέρειες, αλλά θεμελιώδεις στρεβλώσεις.
Αυτή τη στιγμή σας παρουσιάζουμε μια αντικειμενική εικόνα ως άνθρωποι των νέων τεχνολογιών, που εργάζονται στην ανάπτυξη τους, και τα πράγματα δεν αναδύουν, ούτε αναδείχνουν υπέροχες εικόνες του πολύ μακρινού μέλλοντος.
Αυτός ο “υπέροχος κόσμος” του σχεδιασμένου μέλλοντος θα στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, και σε αυτή την βάση το πράγμα εργάζεται από τους μονεταριστές, που με ισοζύγια και λογιστικές πρακτικές, συμψηφισμούς κλπ δυαδικές συναρτήσεις, λογικά αδυνατίζεται η λογική, η οποία μετατρέπεται σε μεταφυσικό δυνάστη και η επιστημονική έρευνα, σε πατέντα και προοπτική κερδοφορίας και εξουσίας που θα θέλει να κάνει το σωστό, αλλά αυτό θα αμφισβητείται μιας και θα είναι φτιαγμένο στα στεγανά της καπιταλιστικής κερδοφορίας και του ικανού ποσοστού κέρδους, δλδ, άνθρακας ο θησαυρός.
Εκεί που η ΕΣΣΔ, έκανε άλματα, τα έκανε γιατί ακριβώς οφείλονταν στον συγκερασμό της τεχνολογικής επανάστασης με τις ανθρωπιστικές επιστήμες , παραμερίζοντας την εργαλειακή και μερικώς εσκεμμένη διάκριση τους από τις τελευταίες τις οποίες μισεί σφόδρα το κατεστημένο, εκεί ακριβώς πάτησε ο καπιταλισμός, γεννώντας μέσα σε μερικές δεκαετίες τον “Άνθρωπο της εικόνας”.
Φυσικά και υπάρχουν οι βιομηχανικές επαναστάσεις ως ένα αποτέλεσμα της εποχής που ζούμε, ωστόσο αυτή είναι μορφή και όχι το περιεχόμενο, το φαινόμενο, δίχως την ουσία του, η φάκα με το τρίγωνο τυράκι και όχι ολόκληρη η γραβιέρα.
Αντικειμενικά η τεχνολογική επανάσταση, αν δεν έχει την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των ανθρωπίνων αναγκών και έχει ως στόχο την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς, θα επιφέρει νεότερα και πιο δυσεπίλυτα δεσμά, τα οποία θα μετατραπούν σε δυνάστη, κι επειδή σήμερα δεν υπάρχει η ΕΣΣΔ, καλό θα ήταν να μελετήσουμε πως λειτουργούσε στην επιστημονική κοινότητα και πως αυτή ήταν μέρος της κοινωνίας, αν θέλουμε να μην είμαστε στον κάλαθο της ιστορίας ως είδος.
Η πρώτη πατέντα προσωπικού Υπολογιστή δεν ανήκει στην Apple, αλλά στον Αρσένι Γκορόχοφ
Ο πρώτος προσωπικός υπολογιστής στον κόσμο στην πραγματικότητα, δεν εφευρέθηκε ποτέ από την Apple Computers ούτε φυσικά το σωτήριο έτος 1975, αλλά εφτά χρόνια νωρίτερα στην πρώην ΕΣΣΔ, το 1968 από τον Σοβιετικό σχεδιαστή Arseny Anatolievich Gorokhov, με καταγωγή το Ομσκ.
Για την ιστορία, πάλι οι Σοβιετικοί πρωτοπορούσαν ήδη από το 1951
Την Δεκαετία του 1950, οι υπολογιστές είναι τεράστιοι, ογκώδεις, ακριβοί, με πρώτο το σοβιετικό “Whirlwind” του 1951, ΕΊΝΑΙ το πρώτο μηχάνημα με έξοδο δεδομένων στην οθόνη, έχει μόνο 512 byte καταλαμβάνει ένα διώροφο κτίριο.
Η αμερικανική ομοτίμου – Univac- διαθέτει μια μαγνητική μεταλλική ταινία, έναν εκτυπωτή υψηλής ταχύτητας, αλλά ζυγίζει 13 τόνους και αξίζει περίπου 1,5 εκατομμύρια δολάρια. Το Bendix G-15, που κυκλοφόρησε το 1956, ονομάζεται μίνι-υπολογιστής – στην πραγματικότητα ζυγίζει 450 κιλά και κοστίζει τουλάχιστον 50.000 δολάρια. Κανένα αυτοκίνητο δεν μπορεί να ονομαστεί προσωπικό. δεκαετία του 1960. Οι υπολογιστές γίνονται πιο γρήγοροι, πιο ισχυροί, μικρότεροι. Ο πρώτος εμπορικός υπολογιστής εξοπλισμένος με πληκτρολόγιο και οθόνη κυκλοφορεί στις ΗΠΑ – “PDP-1”.
Οι διαστάσεις της νέας συσκευής είναι από τρία ψυγεία, η τιμή είναι δέκα φορές χαμηλότερη από το κόστος ενός συνηθισμένου μεγάλου υπολογιστή. Ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός, αλλά όχι αρκετό για την ευρεία εισαγωγή της τεχνολογίας. Συνολικά πωλήθηκαν μόνο 50 αντίτυπα. Ο πρώτος «οικιακός» υπολογιστής ισχυρίζεται ότι είναι η Honeywell Kitchen Computer που παρουσιάστηκε στις ΗΠΑ το 1969.
Ζύγιζε περίπου 65 κιλά, κόστιζε 10600$, ήταν ένα βάθρο με ενσωματωμένη σανίδα κοπής, ένα πάνελ με λαμπτήρες και κουμπιά.
Εκτελούσε μόνο μία λειτουργία – την αποθήκευση διαφόρων συνταγών.
Η εργασία με τον «υπολογιστή της κουζίνας» απαιτούσε ένα μάθημα δύο εβδομάδων, επειδή οι συνταγές εμφανίζονταν στην οθόνη σε δυαδικό κώδικα. Όσοι επιθυμούσαν να αγοράσουν ένα τόσο ακριβό «βιβλίο μαγειρικής» δεν βρέθηκαν.
Δεκαετία του 1970.
Με τη δημιουργία του πρώτου μικροεπεξεργαστή ξεκινά η εποχή των προσωπικών υπολογιστών.
Εφευρέτες σε όλο τον κόσμο ανταγωνίζονται για να φτιάξουν τα δικά τους μοντέλα.
Ο Αμερικανός επιχειρηματίας Edward Roberts είναι ο πρώτος που κατανοεί τις δυνατότητες του μικροεπεξεργαστή 8-bit.
Η Intel 8080, που κυκλοφόρησε το 1974, και δημιουργεί έναν μικροϋπολογιστή με βάση αυτό το “Altair 8800”.
Χάρη σε μια συμφωνία με την Intel για τη χονδρική αγορά μικροεπεξεργαστών (75 $ το τεμάχιο, με λιανική τιμή 360 $), ο Roberts θέτει την τιμή ρεκόρ του – μόνο 397 “δολάρια”!
Η διαφήμιση στο εξώφυλλο ενός έγκριτου περιοδικού “Popular Electronics” πίσω από το 1975 η χρονιά κάνει τη δουλειά της.
Τον πρώτο μήνα, οι προγραμματιστές πωλούν αρκετές χιλιάδες αντίτυπα “Altair 8800”.
Ωστόσο, η ληφθείσα παραγγελία γίνεται έκπληξη για τους αγοραστές: το κιτ αποτελείται από ένα σετ εξαρτημάτων και ένα κουτί για τη θήκη.
Οι χρήστες πρέπει να κολλήσουν, να δοκιμάσουν, να δημιουργήσουν οι ίδιοι προγράμματα σε γλώσσα μηχανής.
Το οποίο, φυσικά, δεν είναι επίσης κακό, επειδή είναι στο “Altair 8800” οι ιδρυτές της Microsoft Bill Gates και ο Paul Allen δοκιμάζουν το διάσημο πρόγραμμά τους – Basic).
Όπως και να έχει, ο υπολογιστής του Ρόμπερτς είναι θεϊκό δώρο για τους εφευρέτες και οι «απλοί θνητοί» εξακολουθούν να μένουν χωρίς τεχνολογία. Για να τους βοηθήσουν το 1976 ο Steve Wozniak και ο Steve Jobs φτάνουν και αποφασίζουν να πουλήσουν το “Apple I” τους, που συναρμολογήθηκε για προσωπική χρήση σε ένα γκαράζ στο Palo Alto (Καλιφόρνια).
Το κόστος ενός νέου υπολογιστή είναι 666,66$. Το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι, σε αντίθεση με το “Altair 8800” και πολλά άλλα μηχανήματα εκείνης της εποχής, το “Apple I” προσέφερε ήδη συγκεντρωμένα. Το μόνο που χρειάζεστε είναι μια θήκη, πληκτρολόγιο και οθόνη για να λειτουργήσετε. Θα μπουν όμως και στο κιτ 2 χρόνια μετά, στη σειριακή παραγωγή χρώματος, ήχου «Apple II». Αυτή είναι η ιστορία του προσωπικού υπολογιστή. Πριν απ΄όλους αυτούς όμως υπήρξε ο πραγματικός πρώτος και αυτός παρότι αφανής ήρωας, είναι και ο πατέρας των PC. Να πώς ήταν. μακριά το 1968, 8 χρόνια πριν από το πρώτο “μήλο”, ο σοβιετικός ηλεκτρολόγος μηχανικός Arseny Anatolyevich Gorokhov εφηύρε τοαυτοκίνητο με το όνομα “Συσκευή για τη ρύθμιση του προγράμματος για την αναπαραγωγή του περιγράμματος ενός τμήματος”.
Έτσι, σε κάθε περίπτωση, αναφέρεται στο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, πιστοποιητικό πνευματικών δικαιωμάτων № 383005, ημερομηνίας 18 Μαΐου 1968.
Το όνομα δεν είναι τυχαίο, επειδή η αναπτυγμένη συσκευή προοριζόταν, πρώτα απ ‘όλα, να δημιουργήσει πολύπλοκα μηχανικά σχέδια. Ο ίδιος ο εφευρέτης προτιμά να αποκαλεί τη συσκευή “προγραμματιζόμενη πνευματική συσκευή”.
Σύμφωνα με τα σχέδια, ο “intellector” είχε μια οθόνη, μια ξεχωριστή μονάδα συστήματος με σκληρό δίσκο, μια συσκευή για την επίλυση αυτόνομων προβλημάτων και προσωπική επικοινωνία με υπολογιστή, μητρική πλακέτα, μνήμη, κάρτα βίντεο και άλλα πράγματα, με το εξαίρεση ενός ποντικιού υπολογιστή.
Η εφεύρεση κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αλλά με χρήματα για ένα πρωτότυπο δεν επιτρέπεται, ζήτησε να περιμένετε.
Ο απλός Σοβιετικός μηχανικός δεν κατάφερε να πάρει μόνος του τα απαραίτητα 80.000 ρούβλια.
Ανέλαβε νέα έργα και η μεγάλη ανακάλυψη έμεινε στα χαρτιά. Το 1970, το σχήμα «intellector» δημοσιεύτηκε στο Bulletin of Inventions, Discoveries and Trademarks και έγινε διαθέσιμο σε όλους.
Η Πατέντα Υπ’ Αριθ. 383005, ήταν Σοβιετική
Φυσικά παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να το κατανοήσει κάποιος, είναι αληθές 100%, εφόσον υπήρξε και το αντίστοιχο πιστοποιητικό τεκμηρίωσης πνευματικών δικαιωμάτων Υπ’ Αριθ. 383005, κάτι που μπορεί να το βρει κανείς οπουδήποτε πλέον και σε κάθε μηχανή αναζήτησης.
Το ειδικό βάρος όσον αφορά το ποιος ανακάλυψε πρώτος και τι, ειδικά σε ένα θέμα που αφορά την σύγχρονη και ηλεκτρονική τεχνολογία του προσωπικού Η/Υ, έχει τη δική του αξία και σημία, καθότι ως γνωστόν, πρώτη ανακάλυψε(η ΕΣΣΔ, δηλαδή) και όχι ο δυτικός κόσμος(δεν ήταν οι Αμερικανοί Επιστήμονες – Επιχειρηματίες, όπως οι Stephen Jobs και Stephen Wozniak, αυτοί που ανακάλυψαν το αυτό το τεχνολογικό αντικείμενο), αλλά η ΕΣΣΔ, μέσω του Σοβιετικού επιστήμονα Αρσένι Γκορόχοφ και μάλιστα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, για την εφεύρεση του πρώτου προσωπικού υπολογιστή, το μακρινό1968.
Να σημειώσουμε εδώ πέρα επίσης, ότι αν και το παραπάνω γεγονός, συνέβη λίγα χρόνια πριν την «εφεύρεση» των Αμερικανών, ανεξάρτητα, αν η πλειοψηφία του δυτικού κόσμου, όχι απλά δεν το γνωρίζει (προφανώς χωρίς καμία δικής της ευθύνη), αλλά ακόμα κι αν το γνωρίσει, μάλλον αδυνατεί να το κατανοήσει και να το χωνέψει, αφού η παραϊστορία και η παραχάραξη της Ιστορίας από το 1991 έχει πάει σε άλλα επίπεδα και μάλιστα πολύ-εκθετικά, σε σημεία που ακόμα και οι έντιμοι άνθρωποι, που βλέπουν με θετικό μάτι τη Ρωσία να κρατούν μια δύσπιστη στάση. Να σημειώσουμε επίσης εδώ πέρα ότι ο Αρσένι Γκορόχοφ, δεν ήταν ο σπουδαιότερος, τεχνολόγος επιστήμονας του είδους, με έδρα το Ομσκ, αλλά ένας από την σειρά, όπου σαν αυτόν η ΕΣΣΔ, διέθετε μερικές δεκάδες εκατοντάδες χιλιάδες και μιλάμε αποκλειστικά για το είδος αυτό.
Θα μπορούσε να είχε πέσει στα χέρια Αμερικανών μηχανικών η Πατέντα;
Θα μπορούσε ένας Σοβιετικός μηχανικός να φέρει τιμή και δόξα στην Πατρίδα του; Ρητορική ερώτηση.
Ο ίδιος ο Arseny Anatolyevich παρατήρησε κάποτε: «Με χρηματοδότηση, θα ήταν δυνατό να δημιουργηθεί μια βιομηχανία μηχανογράφησης σε επτά χρόνια». Μπορώ. Θα. Αυτός, ο κάτοχος 40 πιστοποιητικών πνευματικών δικαιωμάτων και διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, δεν το γνωρίζει αυτό; Χρειάζονται όμως αυτά τα πιστοποιητικά και οι πατέντες όταν οι εγγυητικές υποχρεώσεις του κράτους είναι ισχυρές μόνο στα χαρτιά;
Στο ράφι – χάθηκε για πάντα. Επομένως, η ιστορία ενός προσωπικού υπολογιστή για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το παρόν και για τη Ρωσία είναι το παρελθόν.
Ο ηλεκτρολόγος μηχανικός του Ομσκ Arseny Gorokhov πριν από 45 χρόνια εφηύρε μια συσκευή που τώρα ονομάζεται Προσωπικός Υπολογιστής.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα “Omsk Time”, είναι, δυστυχώς, αδύνατο να δούμε σήμερα τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή στον κόσμο, το ίδρυμα όπου δημιουργήθηκε – το “ταχυδρομικό κουτί” του Ερευνητικού Ινστιτούτου Τεχνολογιών Αεροπορίας του Ομσκ, έχει κλείσει εδώ και αρκετά χρόνια. Ο συγγραφέας της εφεύρεσης έχει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, με περιγραφή “Προγραμματιζόμενη πνευματική συσκευή” και μια εγγραφή στο ρωσικό βιβλίο αρχείων DIVO: Πριν από 45 χρόνια, το 1968, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός του Ομσκ Arseniy Gorokhov εφηύρε μια συσκευή που τώρα ονομάζεται Προσωπικός Υπολογιστής.
Τώρα ο Γκορόχοφ χρησιμοποιεί τον προσωπικό του υπολογιστή κυρίως ως γραφομηχανή. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν καινούργιο πριν από 5 χρόνια, και το να κάνεις μια «αναβάθμιση», δηλαδή να εκσυγχρονίσεις, είναι ακριβό, η σύνταξη δεν θα είναι αρκετή.
Τα εξαρτήματα ενός σύγχρονου υπολογιστή -μια οθόνη, μια μονάδα συστήματος, ένα πληκτρολόγιο- ήταν επίσης στον «διανοούμενο» του Γκορόχοφ, ωστόσο, με άλλα ονόματα. Η συσκευή προοριζόταν, πρώτα απ ‘όλα, να δημιουργήσει πολύπλοκα μηχανικά σχέδια. Ο Γκορόχοφ ανέπτυξε επίσης το δικό του “λογισμικό” – έναν τρόπο διαλόγου με το μηχάνημα χωρίς χοντρά πακέτα διάτρητων καρτών και μια ομάδα προγραμματιστών. Αλλά περαιτέρω τα πράγματα με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας της All-Union δεν λειτούργησαν – το “πράσινο φως” δεν άναψε και το 1975 έμαθαν ότι ο όρος “προσωπικός υπολογιστής” δόθηκε στον κόσμο από την αμερικανική εταιρεία Apple.
40 πιστοποιητικά συγγραφής και πατέντες του Arseny Gorokhov για τρεις δεκαετίες – μόνο ηθική ικανοποίηση από την εργασία. Ίχνη του υλικού παρέμειναν στις δηλώσεις διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας – 20 ρούβλια για κάθε εφεύρεση που δεν περιλαμβάνεται στη σειρά. Εάν η καινοτομία εξακολουθούσε να αφήνεται να εισχωρήσει στη “σειρά”, ο συγγραφέας έλαβε 1000 φορές περισσότερα. Αυτό είναι απλώς για να αναγνωρίσουμε τον μυστηριώδη «νόμο της τύχης» που ο εφευρέτης δεν τα κατάφερε πάντα. Και ο Γκορόχοφ θεωρεί πλέον πιθανά κέρδη αντίθετα, όχι «πόσα πήραν, αλλά πόσα δεν μπόρεσαν».
“Δεν είναι το πετρέλαιο το μέλλον της Ρωσίας, αλλά οι εφευρέτες” – το μοτίβο ενός άλλου άρθρου του Gorokhov “Το σύστημα της επιταχυνόμενης ανάπτυξης των εφευρέσεων”, που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο, 12ο, τεύχος του 2003 του περιοδικού “Intellectual Property”.
Είναι κρίμα που στη Ρωσία δεν υπάρχει πρακτική, όπως υπήρχε στην ΕΣΣΔ, η όπως στις ΗΠΑ, όπου ο Πρόεδρος συναντιέται δύο φορές το χρόνο με τον επικεφαλής του Γραφείου Ευρεσιτεχνιών. Όλο και περισσότερο, αντί για αίσθηση υπερηφάνειας, πρέπει κανείς να χρησιμοποιεί την ειρωνεία, λέει ο συγγραφέας. Οι προοπτικές ξεφεύγουν.
Τώρα ο εφευρέτης έχει έναν νέο τύπο περιοδικού πίνακα στην επιφάνεια εργασίας του και ένα κενό για τη χωρική τηλεόραση. Όσοι όμως ενδιαφέρονται για την ιδέα, εκτός από τους σπάνιους καλεσμένους-δημοσιογράφους, δεν ήταν και δεν είναι.
Το Φαινόμενο Γκλουτσκόφ (Ο Πατέρας της Κυβερνητικής)
Ο Βίκτορ Μιχαΐλοβιτς Γκλουσκόφ (ΕΣΣΔ, 1923-1982): Σοβιετικός μαθηματικός, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (1961) και αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών (ΑΕ) της ΣΣΔ Ουκρανίας (1962). Ανακηρύχτηκε ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1969).
Μέλος του ΚΚΣΕ από το 1958. Το 1962 γίνεται διευθυντής του Ινστιτούτου Κυβερνητικής της ΑΕ της ΣΣΔ Ουκρανίας, που ίδρυσε ο ίδιος. Άρχισε την επιστημονική του εργασία στον κλάδο της αφηρημένης και τοπολογικής άλγεβρας και στη συνέχεια, ασχολήθηκε με την επεξεργασία προβλημάτων της θεωρίας και εφαρμογής της κυβερνητικής.
Εξήγαγε σημαντικά αποτελέσματα στον τομέα της θεωρίας των ψηφιακών αυτομάτων, στην αυτοματοποίηση του προγραμματισμού των υπολογιστών, στην εφαρμογή της τεχνολογίας των υπολογιστών στη διεύθυνση των παραγωγικών διαδικασιών και στην οικονομία, και στην ανάπτυξη νέων κανόνων για την κατασκευή των δομών μικρών υπολογιστών για υπολογισμούς μηχανικής.
Το 1964 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν και το 1968 με το Κρατικό βραβείο της ΕΣΣΔ. Έχει επίσης τιμηθεί με δύο παράσημα Λένιν κ.ά. Μετά θάνατο, τιμήθηκε από την IEEE με το Βραβείο Πρωτοπόρου στους Υπολογιστές (1996) για το έργο του στην αρχιτεκτονική των υπολογιστικών συστημάτων.
Πηγή: Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια.
Ο Βίκτορ Μιχαΐλοβιτς Γκλουσκόφ γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου του 1923 στο Ροστόβ, από οικογένεια μεταλλoρύχου. Το 1929 όλη η οικογένεια μετακόμισε στην πόλη Σάχτα. Τον Ιούνιο του 1941 ο Βίκτορ Γλουσκόφ με χρυσό μετάλλιο τελείωσε τη μέση εκπαίδευση στην πόλη Σάχτα. Ετοιμαζόταν να εισαχθεί στη σχολή Φυσικής του Πανεπιστημίου της Μόσχας, όμως στις 22 Ιουνίου άρχισε ο πόλεμος. Αμέσως υπέβαλε αίτηση στη σχολή πυροβολικού, αλλά λόγω προβλημάτων όρασης δεν τον πήραν.
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Μετά την απελευθέρωση της πόλης Σάχτα, ο Γκλουσκόφ επιστρατεύθηκε και συμμετείχε στην αναστήλωση των ανθρακωρυχείων του Ντονμπάς. Στην αρχή εργαζόταν ως ανειδίκευτος εργάτης στα πηγάδια, κατόπιν ως επιθεωρητής ποιότητας και τεχνικής ασφάλειας.
Ηδη, το φθινόπωρο του 1943 το Ινστιτούτο εκβιομηχάνισης του Νοβοτσερκάσκ ανακοίνωσε επιλογή σπουδαστών και ο Γκλουσκόφ έγινε σπουδαστής του θερμο-τεχνικού τμήματός του. Το 1947 εισήχθη στο 5ο έτος του φυσικομαθηματικού τμήματος του Πανεπιστημίου του Ροστόβ, αλλά για να γίνει αυτό έδωσε εξετάσεις στα αντικείμενα των προηγουμένων 4 ετών (σχεδόν σε πενήντα αντικείμενα εξετάσεις!). Το επόμενο έτος ο Βίκτορ Μιχαΐλοβιτς ολοκληρώνει παράλληλα και τα δυο ιδρύματα και παίρνει τα πτυχία ανώτατης τεχνικής και μαθηματικής εκπαίδευσης.
Τον Οκτώβριο του 1951 υπερασπίζει τη διατριβή του ως υποψήφιος στο θέμα «Η θεωρία των τοπικά nilpotent ομάδων, χωρίς περιστροφή και συνθήκες αποκοπής μερικών αλυσίδων σε υποομάδες» και το Δεκέμβριο του 1955 – μετά από την ολοκλήρωση του μονοετούς διδακτορικού στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας – υπεράσπισε τη διδακτορική διατριβή «Τοπολογικές τοπικές nilpotent ομάδες».
Τον Αύγουστο του 1956 ο Β. Μ. Γκλουσκόφ τέθηκε επικεφαλής στο υπολογιστικό εργαστήριο του Ινστιτούτου Μαθηματικών της Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Αυτό ήταν ένα διάσημο εργαστήριο. Συγκεκριμένα εδώ, πέντε χρόνια πριν και υπό την καθοδήγηση του ακαδημαϊκού Σ. Α. Λέμπεντεφ, δημιουργήθηκε ο πρώτος στη Σοβιετική Ενωση ηλεκτρονικός υπολογιστής MESM.
Sphinx Station (Το πρώτο Home Cinema στην Ανθρώπινη Ιστορία)
Ο Σοβιετικός βιομηχανικός σχεδιαστής Dmitry Azrikan, δηλαδή — ο εγκέφαλος πίσω από την πρώτη ιδέα του σοβιετικού έξυπνου οικοσυστήματος που οραματίστηκε το 1987, ακριβώς πριν από 30 χρόνια.
Ονομάστηκε Sphinx Station, με «Sphinx» στα ρωσικά ως συντομογραφία του Short for Super Functional Integrated Communicative System, το σύστημα σχεδιάστηκε από τον Azrikan το 1987 σε συνεργασία με τους A.Kolotushkin και V. Goessen, μετά από ανάθεση από το Σοβιετικό Κράτος Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας για τη δημιουργία ενός «επαναστατικού υπολογιστή».
σύνθετο, με απώτερο στόχο την αντικατάσταση όλων των ειδών «κουτιών» στο οικιακό περιβάλλον (μαγνητοσκόπηση, τηλεοράσεις, ρολόγια, τηλέφωνα) και σχεδιάζει να περιλαμβάνει προηγμένες λειτουργίες όπως σύστημα ελέγχου σπιτιού, υπηρεσίες πληροφοριών, ακόμη και ιατρικά διαγνωστικά.
«Αυτό δεν είναι τόσο έργο ενός αντικειμένου, όσο ένα έργο αλληλεπίδρασης των καταναλωτών (οικογενειών) με τις πληροφορίες»
«Αυτό δεν είναι τόσο έργο ενός αντικειμένου, όσο ένα έργο αλληλεπίδρασης των καταναλωτών (οικογενειών) με τις πληροφορίες», αναφέρει ένα άρθρο για τη Σφίγγα σε ένα τεύχος του 1987 του περιοδικού Σοβιετικής Τεχνικής Αισθητικής (Τ.Α.)
Τέτρις το σπουδαιότερο παχνίδι Η/Υ, που φτιάχθηκε ποτέ και τώρα όλοι το αντιγράφουν
To Tetris (Те́трис) Είναι ένα κορυφαίο βιντεοπαιχνίδι που στηρίζεται στο παζλ αντιστοιχίσεως πλακιδίων που πέφτου κάθετα από τον Ουρανό, με σκοπό να ακονίζει τη σκέψη.
To Tetris (Те́трис), σε πρώτη φάση αναπτύχθηκε και σχεδιάστηκε από τον κορυφαίο Ρώσο σχεδιαστή βιντεοπαιχνιδιών Αλεξέι Παζίτνωφ και εξαιρετικό μαθηματικό, ενώς στις αμέσως επόμενες φάσεις είχαμε μια πολυδύναμη εξέλιξη του, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, όπου οι κατασκευαστές του ανατρέχουν στις π΄ρωτες και καθοριστικές εκδόσεις.
Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου του 1984,ενώ ο Παζίτνωφ εργαζόταν στο Κέντρο Υπολογιστικής Ντορόντνιτσιν της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, στη Μόσχα.
Η ονομασία του παιχνιδιού προήλθε από το ελληνικό πρόθημα «τέτρα», που σημαίνει τέσσερα, καθώς κι από την αντισφαίριση, αγαπημένο άθλημα του Παζίτνωφ.
To Tetris (Те́трис), έγινε το πρώτο βιντεοπαιχνίδι της ΕΣΣΔ που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ, όπου διανεμήθηκε αρχικά από την Spectrum HoloByte, για το Commodore 64 και τους υπολογιστές IBM.
Το παιχνίδι χρησιμοποιεί κλασικά σχήματα παζλ, τα οποία χρησιμοποιούνται από το 1907, τα οποία τα ονόμασε Πολυόμινα ο γνωστός μαθηματικός Σόλομον Γ. Γκόλομπ.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι το ορθό και συμμετρικό κτίσιμο αυτών των σχημάτων.
Σε περίπτωση σωστών τοποθετήσεων εξαφανίζεται όγκος αυτών και δημιουργείται περαιτέρω χώρος για κτίσιμο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση ο τοίχος ξεπερνά τα όρια και τελειώνει το παιχνίδι.
To Tetris (Те́трис), και οι αναρίθμητες έως σήμερα εκδόσεις του, είναι διαθέσιμες σχεδόν σε οιαδήποτε κονσόλα και λειτουργικό σύστημα υπολογιστή, καθώς και σε κινητά, σε φορητές συσκευές αναπαραγωγής πολυμέσων, σε προσωπικούς ψηφιακούς οδηγούς και σε συσκευή αναπαραγωγής μουσικής δικτύου.
Κινητή Τηλεφωνία, Έξυπνα Σπίτια, Ολογράμματα και Τεχνητή Νοημοσύνη κι αυτή ήταν Σοβιετικής Έμπνευσης και Προέλευσης;
Σχετικά με το άρθρο κινητής τηλεφωνίας της εφεύρεσης “Μυστήριο της Κυψέλης” …
Αυτό το σύνθετο δηημιούργημα, που είχε ως απώτερο στόχο την αντικατάσταση όλων των ειδών ψηφιακών «κουτιών» στο οικιακό περιβάλλον (μαγνητοσκόπηση, τηλεοράσεις, ρολόγια, τηλέφωνα) και σχεδιάζει να περιλαμβάνει προηγμένες λειτουργίες όπως σύστημα ελέγχου σπιτιού, υπηρεσίες πληροφοριών, ακόμη και ιατρικά διαγνωστικά και αυτό ανακαλύφθηκε στην ΕΣΣΔ. «Αυτό δεν είναι τόσο έργο ενός επιστήμονα, η ενός Σοβιετικού Επιστημονικού Κέντρου, όσο ένα έργο αλληλεπίδρασης των “καταναλωτών” (οικογενειών) με τις πληροφορίες που αυτοί δίνουν, αναφέρει ένα άρθρο για τη Σφίγγα σε ένα τεύχος του 1987 του περιοδικού Σοβιετικής Τεχνικής Αισθητικής (Τ.Α.).!!!»
Μια στιγμή αυτό δεν θυμίζει κατά κάποιο τρόπο και την τεχνητή νοημοσύνη, την οποία δεν την ανακάλυψαν πρώτοι οι Βρετανοί και ο Άλαν Τούρινγκ, ωστόσο πουθενά δεν θα φανεί ότι το σχέδιο αυτό ήταν κληρονομιά της πρόωρης Κρυπτογράφησης που ήρθε στην επιφάνεια το 1936 και ήταν και πάλι Σοβιετική Έμπνευση.
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.