Συνέντευξη με τον Αρχαιολόγο Μανώλη Κλώντζα, υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο στο Δήμο Ιεράπετρας, με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Συνέντευξη με τον Αρχαιολόγο Μανώλη Κλώντζα, υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο στο Δήμο Ιεράπετρας, με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Είδαμε πως συμμετέχεις ως υποψήφιος στην Ιεράπετρα. Γιατί πήρες αυτή την απόφαση δεδομένης της ενασχόλησής σου στο εξωτερικό.
Πάντα είχα μια ιδιαίτερη σχέση με την ύπαιθρο όλου του Λασιθίου. Η δυνατή σύνδεση με την ευρύτερη περιοχή της Ιεράπετρας σφυριλατήθηκε από την δράση μου στην “Επιτροπή Πολιτών Ιεράπετρας” για την διάσωση του μνημειακού χώρου γνωστού ως “Ενιαίος Αρχαιολογικός Χώρος του ισθμού Ιεράπετρας”.
Με τις ανεμογεννήτριες;
Ναι. Η χωροθέτηση βιομηχανικού τύπου ΑΠΕ σε τέτοιου διαμετρήματος μνημειακό χώρο ήταν για εμένα αιτία πολέμου. Δεν το συζητάω. Ήταν εξάλλου ότι ποιο πολύτιμο έμαθα ακόμα ως φοιτητής από τον καθηγητή μου στην Πράγα Γιαν Μπόουζεκ. Την σημασία που έχουν αυτές οι αξίες αλλά κυρίως το γιατί. Όπως έμαθα και το ότι τους νέους συναδέλφους και ειδικά τους φοιτητές οφείλουμε να τους στηρίζουμε σαν παιδιά μας και όχι να πατάμε στην δουλειά και στα όνειρά τους. Ότι ανώτατος σκοπός είναι να μεταφερθεί η όποια γνώση στην κοινωνία. Όχι με την ιδεαλιστική αφηρημένη έννοια του όρου, ..εννοώ τους ανθρώπους γύρω μας. Η συμμετοχή μου στην επιτροπή ήταν για εμένα επανάσταση. Ήρθα σε επαφή με εκπληκτικούς ανθρώπους του τόπου που η οπτική τους για την ίδια τη ζωή, για τον πολιτισμό, για το τι αισθάνονται ως κληρονομιά τους με έκαναν να αναθεωρήσω πάρα πολλές από τις έως τότε οπτικές μου, πολύ απλά γιατί δεν μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις με τρόπο αυστηρό. Έπρεπε σε μικρό διάστημα και με συστηματικό τρόπο να βάλω τα πάντα σχεδόν στην άκρη και να ψάξω ξανά από το 0 τις βάσεις της αρχαιολογικής επιστήμης, της σχέσης της με το πεδίο των φυσικών επιστημών αλλά ακόμα και των συμπεριφορικών.
Τι έγινε τελικά με τα μνημεία εκεί;
Πρώτα απ’ όλα ως επιτροπή δεν το προσεγγίζουμε ως “τα μνημεία”. Για εμάς είναι ένα αδιαίρετο μνημειακό σύνολο, όπως αυτό έχει κηρυχθεί και αναγνωριστεί επίσημα. Πρόκειται για κάτι αντίστοιχο εννοιολογικά με το μνημειακό σύνολο στο Ζαγόρι που εντάχθηκε πρόσφατα στον κατάλογο της Ουνέσκο. Ας φανταστούμε τώρα στο Ζαγόρι να χωροθετήσει κάποια ΑΕ βιομ. Αιολικά πάρκα. Ναι, όμως αυτό στην ουσία έγινε στην Ιεράπετρα. Και δεν είναι μόνο η Ιεράπετρα. Είναι το Νιμποριό και η Καρηστία στην Εύβοια, είναι η κοιλάδα των Μουσών, η Μάνη, τα εμβληματικά βουνά μας, είναι όμως και πάρα πολλά νησάκια και νησίδες που κι αν δεν έχουν αναγνωριστεί επίσημα ως μνημεία, διαθέτουν μια εμβληματική παγκόσμιας διάστασης κληρονομιά. Το τραγικό είναι πως σε πολλά τέτοιου χαρακτήρα νησιά δεν ζουν σήμερα άνθρωποι για να τα υπερασπιστούν. Στον ισθμό Ιεράπετρας και στην ευρύτερη περιοχή ευτυχώς βρέθηκαν καταπληκτικοί άνθρωποι που χρόνια τώρα με τρόπο δημιουργικό ασχολούνται με ζητήματα διατήρησης της ζωής και διαφόρων κλάδων επιστήμονες. Στα ακατοίκητα νησάκια όμως;
Το ότι σας απονεμήθηκε το Ευρωπαϊκό βραβείο Αρχαιολογικής κληρονομιάς βοήθησε στο να δρομολογηθεί από τις τοπικές αρχές μια διαδικασία διατήρησης;
Όχι.
Όχι;
Βοήθησε δεκάδες επιτροπές ανά την Ελλάδα σαν την δική μας να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και με συστηματικό και συλλογικό τρόπο να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Από αυτή την άποψη βοήθησε ως ένα λιθαράκι. Όμως, ούτε από το Ελληνικό κράτος ούτε από τον δήμο της Ιεράπετρας δεν υπήρξε κάποια θετική αντίδραση παρά το ότι το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχαιολογικής Κληρονομιάς ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ίσα ίσα. Με τους γνωστούς τρόπους έκαναν το παν να μη μαθευτεί στην ευρύτερη Ελληνική κοινωνία. Αυτό δεν μας στενοχωρεί φυσικά ούτε πέφτουμε από τα σύννεφα. Τόσο το κράτος όσο και η τοπική του διοίκηση δεν ήταν ποτέ και δεν είναι ένας ουδέτερος μηχανισμός. Εμείς οι αρχαιολόγοι γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι κρατικές δομές αμέσως από τα πρώτα στάδιά τους στην
εποχή του χαλκού ήταν και είναι μηχανισμοί των κυρίαρχων ελίτ. Δεν γύρισε σήμερα η ιστορία ανάποδα. Θα έρθει όμως η μέρα που η βράβευσή μας θα αναγνωριστεί και στην Ελλάδα. Η ίδια η περίπτωση με την ένταξη του τοπίου στο Ζαγόρι στον κατάλογο της Ουνέσκο βοά. Σε κάθε περίπτωση και σαν Επιτροπή και εγώ προσωπικά κάναμε ότι μπορούσαμε για να μην επιτρέψουμε την καταστροφή. Μετά την καταστροφή συνεχίσαμε με τον ίδιο ζήλο για να αναδείξουμε το έγκλημα. Η στοιχειοθέτησή μας αφενός δεν αφήνει καμία αμφιβολία και αφετέρου είναι εργαλείο στα χέρια όλων των τοπικών κοινωνιών που αγωνίζονται για την διατήρηση των φυσικών ιστορικών τοπίων τους και της κοινής κληρονομιάς μας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως σήμερα εντός του αναγνωρισμένου μνημειακού συνόλου υπάρχει και ένα άλλο εμβληματικό μνημείο. Ένα μνημείο νεκρής ύλης και καταστροφής.
Γιατί με την Λαϊκή Συσπείρωση;
Είναι προσωπική μου επιλογή. Ότι μπορούσα να κάνω σε αυτή τη φάση του αγώνα μας από επιστημονική άποψη το έκανα και μάλιστα με τεράστιο προσωπικό κόστος. Έμαθα όμως ταυτόχρονα με τους ανθρώπους της επιτροπής και πολλά. Καθώς όμως η ιστορική αρχαιολογική μου οπτική μου επιβάλει να βλέπω τα πράγματα στα ιστορικά τους πλαίσια γνωρίζω πως στις μέρες μας ο αγώνας είναι στην ουσία πολιτικός.
Πολιτικός αγώνας η διατήρηση της κληρονομιάς;
Η φύση των πραγμάτων είναι ξεροκέφαλη! Όλες οι παραπάνω εξελίξεις δεν έπεσαν από τον ουρανό. Ούτε οι άνθρωποι των θεσμών που εμπλέκονται πήραν τυχαία τις αποφάσεις που πήραν. Ούτε η εταιρεία προχώρησε σε τέτοια επένδυση τυχαία. Πρώτα από όλα είναι ο χαρακτήρας του κράτους. Τα σημερινά κράτη δεν λειτουργούν σε “βακουμ”. Λειτουργούν στα πλαίσια του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής. Επιπλέον δεν ζούμε στον 19ο ή στις αρχές του 20ου αιώνα που υπήρχαν ακόμα ψήγματα μιας κάποιας ελεύθερης αγοράς. Η σημερινή συγκέντρωση κεφαλαίου σε ελάχιστα μονοπώλια, σε ελάχιστα χέρια είναι πρωτοφανής ιστορικά. Το κεφάλαιο που διαχειρίζονται είναι τόσο που στην ουσία ανάλογα με το συμφέρον και λόγω του ανταγωνισμού οδηγείται σε διαφορετικά ανταγωνιζόμενα κράτη ή σε διαφορετικούς τομείς, τείνουν να επενδύουν σε τομείς με σίγουρο κέρδος χρησιμοποιώντας τα κράτη και τους πολιτικούς διαχειριστές ως μεσολαβητές. Σε εποχές κρίσης τα λιμνάζοντα χρηματιστικά κεφάλαια που ψάχνουν για κερδοφορία οδηγούνται μαζικά σε ορισμένους τομείς με το λιγότερο δυνατό ρίσκο. Ειδικά λοιπόν σε φάσεις κρίσεων στρέφονται στους στρατηγικούς πόρους, στους δρόμους μεταφοράς τους και στους εξοπλισμούς. Στην σημερινή εποχή να προσθέσουμε και τα κέντρα μεταφοράς πληροφορίας.
Το κεφάλαιο όμως δεν ταυτίζεται με το χρήμα όπως το μπερδεύουν πολλοί. Είναι σχέση! Είναι μια σχέση πέρα για πέρα εξωφυσική που βασίζεται και αναπαράγεται από την εκμετάλλευση της γης (του οικοσυστήματος) και των εργαζομένων. Στην ουσία το σημερινό υπερσυγκεντρομένο κεφάλαιο είναι μια μη φυσική έκφραση όλης της συσσωρευμένης καταλήστευσης των οικοσυστημάτων μας και των ανθρώπων από την βαθιά προϊστορία, από την εποχή των πρώτων κρατών έως τώρα. Σήμερα υπό την μορφή λογής πολιτικών αποφάσεων όπως λχ το ταμείο ανάκαμψης οδηγούνται για πράσινες ενεργειακές επενδύσεις στα οικοσυστήματά μας και στις ζωές μας. Αφενός ξεζουμίζουν και υποβαθμίζουν την ζωή ως τέτοια και αφετέρου αφήνουν πίσω τους ανόργανη νεκρή ύλη, από όποιους τόπους “περάσουν”.
Καλά δεν υπάρχει νομοθεσία προστασίας;
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Το όποιο πλαίσιο προστασίας γνώμη μου είναι να το δούμε κύρια μέσα από το πρίσμα του χαρακτήρα του σημερινού κράτους που έθιξα πριν αλλά και με βάση τον χαρακτήρα της εποχής. Κρατικοί θεσμοί και η εξαρτημένη απ’ αυτούς τεμαχισμένη εργαλειακά θεσμική επιστήμη έχουν αναπτύξει ένα εντελώς θετικιστικό και ανθρωποκεντρικό πλαίσιο στην βάση ενός καρτεσιανού αναγωγισμού και εμπειρισμού. Το πλαίσιο αυτό καθώς δεν ενσωματώνει ακόμα και ενός αιώνα σχεδόν παλιές προσεγγίσεις των φυσικών επιστημών το χαρακτηρίζει η σαθρότητα και η εννοιολογική ρευστότητα. Αποτέλεσμα είναι όποια προστασία να διαθλάται μέσα από εξωφυσικές ανάγκες ξένες προς εμάς και την κληρονομιά στο
σύνολό της. Συνδέεται με λογικές εκμετάλλευσης με τρόπο που ολοένα και περισσότερο δίνει στην κληρονομιά μας που δεν είναι μόνο ανθρώπινη την μορφή του εμπορεύματος και αυτό άσχετα αν ο διαχειριστής είναι το κράτος ή ιδιώτες.
Και από αυτή την άποψη η όποια προσπάθεια διατήρησης έχει πολιτικό υπόβαθρο. Έχει όμως και ένα ξεκάθαρο ταξικό χαρακτήρα. Έτσι, οι αστικές δυνάμεις ούτε μπορούν ούτε θέλουν να αναδείξουν και να προστατεύσουν την κληρονομιά. Καθώς η Λαϊκή Συσπείρωση αμφισβητεί το σημερινό κυρίαρχο πλαίσιο στο σύνολό του προτάσσοντας ένα άλλου τύπου διαχείριση που υπερασπίζεται τη ζωή και τις αντικειμενικές σύγχρονες ανάγκες της για εμένα είναι μονόδρομος και ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος.
Μήπως αυτό όμως είναι δύσκολα κατανοητό από τον κόσμο;
Σε κάθε περίπτωση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι επιστημονική προσέγγιση πρέπει όπως σήμερα να λειτουργεί σε μια “φούσκα” εξυπηρετώντας στην ουσία ανάγκες αλλότριες . Από την άλλη αυτό που λέμε εμείς είναι να βγάλει συμπεράσματα από την πείρα του. Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν άφησαν το αποτύπωμά τους στους τομείς της εργασίας, υγείας, της παιδείας, της ποιότητας ζωής όπως άφησαν και το καταστροφικό αποτύπωμά τους στα οικοσυστήματα μας αστικά και μη. Η Λαϊκή Συσπείρωση αυτό ακριβώς τονίζει χρόνια τώρα. Σήμερα ο λαός έχει συσσωρεύσει πείρα. Η Πάτρα είναι μια απόδειξη ότι γίνεται να αλλάξουν τα πράγματα όταν ο λαός εμπιστευθεί την συλλογικά οργανωμένη δύναμή του. Εξάλλου εφαρμόζοντας τις ίδιες πολιτικές δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλα αποτελέσματα πέρα από την ένταση των συσσωρευμένων ήδη σήμερα προβλημάτων. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα σε μια εποχή που προβάλει ως μεσαίωνας όπου το παλιό σαπίζει και το νέο είναι ακόμα υπό διαμόρφωση, σε μια εποχή που η ιστορία επιταχύνει…
Αυτό συνδέεται με την νέα φυσική ιστορική εποχή της Ανθρωποκαίνου που βάζετε;
Φυσικά και συνδέεται και με αυτό. Είναι η ίδια η Ανθρωπόκαινος εποχή και ο χαρακτήρας του κράτους που έπνιξαν προχθές την “έξυπνη πόλη των Τρικάλων”. Η εποχή της Ανθρωποκαίνου όπως την ορίζουν οι φυσικοί επιστήμονες του γήινου συστήματος συνθέτει μια κοσμικού χαρακτήρα αλλαγή στο γήινο σύστημα. Έχουμε μια αλλαγή του μεταβολισμού των οικοσυστημάτων μας που μας κουτουλά καθημερινά. Δεν προέκυψε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της καταστροφικής επίδρασης του πολιτισμού μας δηλαδή των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων και του τρόπου παραγωγής. Δεν ήταν τυχαίο ότι οι πρώτοι επιστήμονες που αντιλήφθηκαν αυτή την κοσμική αλλαγή ήταν οι Σοβιετικοί επιστήμονες του μεσοπολέμου. Το ότι για διάφορους αντικειμενικούς ιστορικούς λόγους οι Σοβιετικοί μετά τον πόλεμο δεν έδωσαν βαρύτητα σε αυτή την διάσταση ήταν λόγω ακριβώς του περάσματος στην Ανθρωπόκαινο. Η σημερινές φυσικές επιστήμες πολύ πρόσφατα αναγκάστηκαν στην ουσία από τα ίδια τα δεδομένα να αποδεχθούν το πέρασμα του γήινου συστήματος σε μια εντελώς νέα κατάσταση.
Είναι αυτό που αποκαλούν πολλοί σήμερα κλιματική κρίση;
Ο όρος αυτός είναι πάρα πολύ προβληματικός. Δεν συμφωνώ.
Το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο και οι δομές του μετέτρεψαν και μετατρέπουν κάθε τι γύρω μας σε εμπόρευμα. Ακόμα και οι ανθρώπινες σχέσεις, η παιδεία, η υγεία μετατρέπονται, όλο και με μεγαλύτερη ένταση, από το κεφάλαιο σε εμπορεύματα. Τώρα εμπόρευμα έγινε και το κλίμα! Μη ξεχνάμε πως πάνω εκεί σήμερα αναπαράγεται μεγάλο μέρος του συγκεντρωμένου διεθνούς κεφαλαίου. Αντίθετα, οι φυσικές επιστήμες του γήινου συστήματος ορίζουν την όποια αλλαγή ως κοσμική- πλανητική που η επίδραση του τρόπου και των σχέσεων παραγωγής αποτέλεσε την βασική αιτία που δρομολόγησε την μετάβαση αυτή. Η όποια αλλαγή στο γήινο σύστημα σημαίνει και αλλαγές των οργανικά συνδεόμενων σφαιρών του και υποσυστημάτων του. Σημαίνει πρώτα απ’ όλα αλλαγές στον μεταβολισμό των οικοσυστημάτων. Σημαίνει ακόμα και αλλαγή στην σφαίρα του πολιτισμού. Της σχέσης ακόμα της ζωής με την ανόργανη νεκρή ύλη έκφραση της οποίας είναι για παράδειγμα η σύγχρονη μαζική εξαφάνιση ειδών, ακαρπία κλπ. Επαγωγικά υπάρχουν επιπτώσεις και στο κλίμα. Συνθέτουν όμως μέρος των συνεπειών και όχι την αιτία. Αν κάτι είναι σε βαθιά κρίση είναι ο πολιτισμός μας δηλαδή στην ουσία ο
εκμεταλλευτικός τρόπος παραγωγής μας. Έτσι οι κατεξοχήν υπεύθυνοι της ελίτ του 2% μας δείχνουν με το δάχτυλο τον ουρανό για να μη βλέπουμε το εξελισσόμενο πλανητικού διαμετρήματος έγκλημα. Υπάρχει και μια άλλη ομάδα εξίσου επικίνδυνη κατά τη γνώμη μου. Εκείνοι που ενώ κατανοούν την τάση εμπορευματοποίησης των κλιματικών αλλαγών, απαξιούν να δουν με διαλεκτικό τρόπο τις υλικού χαρακτήρα δομικές αλλαγές στην αρχαιοστρωματογραφία, στην γεωστρωματογραφία, την γεωχημεία, την βιοχημεία κλπ των οικοσυστημάτων μας και την επίδραση του τρόπου παραγωγής μας στις αλλαγές αυτές.
Ζούμε δηλαδή σε μια νέα κοσμογονική εποχή;
Αυτό δεν χρειάζεται να μας το πουν οι φυσικοί επιστήμονες του γήινου συστήματος και οι αρχαιολόγοι. Αυτό το βιώνουμε σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Οι επιστήμονες απαντούν μόνο στο γιατί. Αυτό όμως σήμερα δεν αρκεί. Όπως είχε πει ο Μαρξ το ζήτημα δεν είναι να εξηγούμε μόνο τα πράγματα. Οφείλουμε να εργαστούμε με συστηματικό τρόπο για να τα αλλάξουμε.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα για τους δήμους;
Στα περισσότερα προβλήματα λύσεις υπάρχουν. Αρκεί να λειτουργούμε με τρόπο συλλογικό και συστηματικό. Εκείνο που θεωρώ πρόκληση σήμερα με την ραγδαία αύξηση της πολυπλοκότητας είναι πως η κυρίαρχη επιστήμη, η πληροφορία ως τέτοια όπως και οι ψηφιακές τεχνολογίες, η τεχνητή νοημοσύνη δεν ανήκουν σε όλους μας. Συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα κέντρα. Η πολιτικές της πράσινης μετάβασης κατευθύνουν όλο και περισσότερο τον τομέα αυτό μαζί με τον τομέα της αποκαλούμενης “ασφάλειας” σε μια αμοιβαία συμφέρουσα συμμαχία. Έτσι προωθούν λχ τις λεγόμενες “έξυπνες πόλεις”. Καθώς όμως η εξυπνάδα και η τεχνολογία ανήκει στην ουσία σε μια μικρή ελίτ του πλανήτη μας και όχι ως κοινωνικό αγαθό θα οδηγήσει σε πόλεις φυλακές για τους εργαζόμενους και τα μεσαία στρώματα που θα απομείνουν. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της αστυνόμευσης που επέβαλαν οι ταξικές πολιτικές της κομισιόν κατά της πανδημίας αναγκαστικά θα πάρουν νέες μορφές και θα ενταθούν. Ως αποτέλεσμα της κυριαρχίας της τεχνητής νοημοσύνης και της αναπαραγωγής της στις ζωές μας θα ασκηθούν τεράστιες πιέσεις ακόμα και σε αυτό που αποκαλούμε πολιτισμό και πολιτισμική δημιουργικότητα, βάζοντας σε κίνηση νέες, πρωτόγνωρες για τη ζωή και το πλανητικό μας σύστημα διεργασίες. Αυτό θεωρώ την μεγαλύτερη πρόκληση για τις πόλεις των επόμενων ετών. Μην ξεχνάμε πως όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα όλα τα κόμματα που συμμετείχαν σε αυτές, όλοι οι τοπικοί συνδυασμοί που τα στελέχη τους συμμετέχουν, προώθησαν βάζοντας και από την τσέπη τους τις μεταρρυθμίσεις που κατήργησαν και τα τελευταία ψήγματα αυτοδιοίκησης από τις πόλεις και τα χωριά μας. Τερμάτισαν έτσι μια ιστορία αυτοδιοίκησης χιλιάδων ετών. Εμείς δεν είμαστε όμως Νέα Ζηλανδία. Σήμερα οι δήμοι κατάντησαν μια καραμπινάτη κρατική διοίκηση που όμως το κόστος λειτουργίας της φορτώνεται στις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες. Η όποια δημοκρατική επίφαση είναι φύλλο συκής. Μάλιστα τώρα που μιλάμε έχει κατατεθεί νέος νόμος που αυξάνει τον επιτελικό χαρακτήρα της Δημοτικής διοίκησης. Προσέξτε ότι δεν θα ακούσετε κάτι τέτοιο από τους συνδυασμούς που συμμετέχουν στελέχη των κομμάτων που υπερασπίζονται την ΕΕ και τις πολιτικές στήριξης του κεφαλαίου που επιβάλει. Για αυτό όμως πρέπει να πάρουμε μέτρα εμείς ως τοπικές κοινωνίες ενδυναμώνοντας τους συλλόγους και τα σωματεία και ισχυροποιώντας την Λαϊκή Συσπείρωση παντού. Ακολουθώντας το ρεύμα της απαξίωσης οι συνθήκες θα χειροτερέψουν. Τα όμορφα χαμογελαστά πρόσωπα των υποψηφίων των συνδυασμών που εμπλέκονται τα αστικά κόμματα προβάλουν μόνο ως κωμικοτραγικές παραστάσεις εν μέσω του επερχόμενου τυφώνα.
Μη ξεχνάμε πως ζούμε και σε εποχή παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Κάθε πράξη μας στην εποχή μας κρίνεται από στάση που κρατάμε απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στις αιτίες που οδηγούν σύσσωμες τις κοινωνίες στους πολέμους.
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.
