Πόσο τελικά μας απειλεί και πόσο μας ωφελεί, η Τεχνητή Νοημοσύνη;
Για τους δύσπιστους, αυτούς που ναρκισσιστικά θεωρούν ότι η ατομική ιδιοκτησία στα βασικά και συγκεντρωμένα Μέσα Παραγωγής, ήρθε να μείνει, του λέμε ετούτο, ότι τα εκμεταλλεύτηκα συστήματα στην ανθρώπινη ιστορία είναι μία παρένθεση αφού τα πρώτα κοινοτικά συστήματα, σε σχέση με το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπάρχει σήμερα αλλά και τα προγενέστερα αυτού, είχαν την διπλάσια και τριπλάσια χρονική διάσταση και διάρκεια και κάποια στιγμή η παρένθεση θα κλείσει, με τη γνώση που θα έχει προκύψει από τον καταμερισμό της εργασίας, να έχει αφήσει το αποτύπωμα της επιστημονικής και επιστημονικοτεχνικής επανάστασης.
Το ότι ξεφύγαμε από το πρώτο(Κοινοτικό Σύστημα) και με το οικοσύστημα, μας επέτρεψε, το τελευταίο, να μην αποτελεί πλέον φοβία, αλλά ένας εξελικτικός κρίκος, μία αδήριτη ανάγκη της ανθρωπότητας μέσω του καταμερισμού της εργασίας, για να μπορέσει να ανακαλύψει και να αποκαλύψει τόσο τους φυσικούς νόμους όσο και σε πολλές περιπτώσεις, εκείνες τις μέθοδες, για να κατορθώσουν, οι πρόγονοι μας να τους ξεπεράσει και να τους κατανικήσουν με διάφορες τεχνικές μέθοδες, αποτελεσματικά, αλλά κάποτε αυτό θα τελειώσει και θα πάμε νομοτελειακά στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η διαφοροποίηση του ανθρώπου από τον πίθηκο, έγινε διά του μεγάλου δακτύλου του χεριού, το οποίο βοηθούσε τον άνθρωπο να αποκτήσει τεχνικές ιδιότητες μέσω των εργαλείων, που αυτός θα κατασκεύαζε και θα τα χρησιμοποιούσε για να ανακατασκευάσει την ζωή του μέσα από διάφορες κατασκευές, τον οποίον τον διευκόλυναν κάθε φορά όλο και περισσότερο, για να μεγαλώνει το προσδόκιμο της ζωής του, καθώς και την ποιότητα της, μέσα από τη λεγόμενη επιστημονικό τεχνική επανάσταση.