Τα παγωμένα σταφύλια της “Αντιγνώσης”
Τα παγωμένα σταφύλια της “Αντιγνώσης”
Ο Οκτώβρης εκτός του ότι είναι ο μήνας της επανάστασης, είναι ένας πολύ δυνατός μήνας που το αποτύπωμα του έχει πέσει πολύ σε γεγονότα που αφορούν την ποίηση, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον κινηματογράφο και το Θέατρο, ως ένα πολύ συχνό φαινόμενο.
Στις 2 του Οκτώβρη του 1998 (η Λιλή Ζωγράφου) και στις 3 του ίδιου μήνα πέντε χρόνια νωρίτερα, (δηλαδή του 1993, η Κατερίνα Γώγου), έφυγαν δυο πολύ μεγάλες κυρίες της γραφής ως δημοσιογράφος, συγγραφέας – λογοτέχνης και δοκιμιογράφος η μεν πρώτη και ως ποιήτρια και ηθοποιός η δεύτερη, για πάντα από κοντά μας, αλλά όχι και από τη ζωή, μιας και το έργο τους είναι εδώ και πολύ ζωντανό, πιο ζωντανό από ποτέ.
Τα ονόματα είναι πολύ μεγάλα και η προσφορά τους άλλο τόσο μεγάλη που το βιογραφικό της κάθε μιας ξεχωριστά θα το βρείτε οπουδήποτε στο διαδίκτυο σε κάποιο αφιέρωμα, η σε κάποια ψηφιακή εγκυκλοπαίδεια. Όμως αυτό που έχει σημασία είναι το περιεχόμενο της κάθε μια ξεχωριστά εξ αυτών, η και των δυο μαζί, ως αξίες του νεοελληνικού πολιτισμού που σε κάθε περίπτωση, αποτελούσαν μια σφήνα στον Ελληνικό Καπιταλισμό.
Εμείς θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με το περιεχόμενο τους και με τα γραφόμενα τους ως αποτέλεσμα της ιδιομορφίας της κάθε μιας εξ αυτών, καθώς και με την ποιότητα που ανάβλυζε από αυτό ως μήνυμα, κάτι που είναι πολύ εύκολο να πραγματοποιηθεί ακόμη και χωρίς να γνωρίζει κάποιος τις βασικές αρχές τους για τον εξωτερικό κόσμο που είναι τελικά ταυτόσημες με το έργο τους.
1) Η Λιλή Ζωγράφου ήταν κόρη δημοσιογράφου και εκδότη της εφημερίδας «Ανόρθωση», μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της εκεί, όπου και εξέπνευσε στις 2/10/1998 και ήταν η μητέρα της ποιήτριας Ρένας Χατζηδάκη, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1950, έζησε στο Παρίσι.
Υπήρξε μια πολύ δυνατή δημοσιογραφική πένα που δεν έχει καμία σχέση με το σύνολο του εν λόγω χώρου τη σήμερον, ωστόσο εκεί που πραγματικά διέπρεψε ήταν η “τρομακτική” και επιστημονική(ως σφήνα) γραφή της τόσο στα μυθιστορήματα, τόσο στις νουβέλες, όσο και στα δοκίμια που ξεκίνησαν το 1949 με το έργο “Αγάπη” και κατέληξαν με το έργο “Παλαιοπώλης Αναμνήσεων” που κυκλοφόρησε τη χρονιά που εξέπνευσε.
Για την εν λόγω, ο “Νίκος Καζαντζάκης – Ένας τραγικός”, η Μαρία Πολυδούρη, ο Καρυωτάκης “Βιογραφία – Άπαντα Μ. Πολυδούρη”, “Κ. Καρυωτάκης – Μ. Πολυδούρη, Η αρχή της αμφισβήτησης” και “Ο ηλιοπότης Ελύτης”, αποτελούσαν μέρος των έργων της, όχι μόνο των πεδίο των επιδράσεων της, η και στο εκδοτικό πεδίο, αλλά και της κριτικής, της ανάλυσης των έργων και της ζωής των παραπάνω, που τόσο πολύ είχε μελετήσει η τεράστια Κρητικιά Λογοτέχνης.
Υπήρξε η Χρυσή λογοτεχνική και ηθική συνήγορος υπεράσπισης και προάσπισης των “καταραμένων” κορμιών είτε της εκπόρνευσης κάθε πλευράς, είτε της μοιραίας δραστηριότητας κάθε γυναίκας που χάθηκε καβάλα στο άλογο, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στα “βασιλόπουλα”, με όρους “αλητείας” κατά την “θεάρεστη” κοινή γνώμη που ο Χριστιανισμός(ως δεκανίκι του Καπιταλισμού και του πάσης φύσεως εκμεταλλευτικού συστήματος) επέβαλε δια της μάχαιρας, στο όνομα της Αγάπης. Κι όπως έλεγε η ίδια: «Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους.»
2) Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε την 1η του Ιούνη του 1940 και έφυγε την 3η του Οκτώβρη του 1993 στα 53 της χρόνια μετά από απόπειρα αυτοκτονίας. Η εν λόγω ήταν μια υπερδραστήρια ποιήτρια και ηθοποιός του πιο ενδιαφέροντος μέρους της Αττικής(αν όχι της χώρας ολόκληρης) τα Εξάρχεια δηλαδή. Ήταν ο καλλιτέχνης του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, που ανέκαθεν παρήγαγε πολιτισμό και τον αντανακλούσε στις πιο σκοτεινές του εξάρσεις. Σχεδόν όλες τις οι συλλογές κρύβουν ιστορίες που είχαν επίκεντρό του το εν λόγω. Πότε από τα Βόρειο Δυτικά του Πεδίον του Άρεως(από Πλατεία Αιγύπτου και Αργεντινής, μέχρι πιο χαμηλά την Κάνιγγος, καθώς και τις γύρω Συνοικίες όπως του Γκύζη, της Νεάπολης και κυρίως των Εξαρχείων, μέχρι τα Χαυτεία), διαπερνούσαν και περιλάμβαναν την αντανάκλαση της τότε μικροαστικής ζωής. Σε όλες τις Πλατείες από την Βικτωρίας(προς νότο), την Ομόνοια (προς δυσμάς σε Κοτζιά, Αβησσυνίας, Θησείο και Κουκάκι), καταλήγοντας στα νοτιότερα σημεία του κέντρου που η σκληρότητα τους ήταν ανέκαθεν πολύ δυνατή μιας και ήταν οι Συνοικίες της εργατικής τάξης της Πρώτης Περιφαέρειας των Αθηνών, όπως, ο Κεραμεικός, ο Ψυρρής, η Κουμουνδούρου, το Μεταξουργείο, η Πλατεία Βάθης και ο σταθμός Λαρίσης, όπου εκτός από την εργατική τάξη και τους μικροαστούς ευδοκιμούσε ανέκαθεν και το Λούμπεν σε όλο του το μεγαλείο.
Η Κατερίνα Γώγου με την απύθμενη απέχθεια της για τον Καπιταλισμό και τις γλοιώδης μικροαστικές συνήθειες, του ιδιότυπου χαφιεδισμού, της ναρκοκουλτούρας και των πάσης φύσης “βαπορακιών”, ήταν σε έναν άλλο κόσμο πολύ πιο ανθρώπινο που καθημερινά χώνευε τόση σκληρότητα που ήταν αδύνατον να την απορροφήσει το έντερο της για να παράξει ενδορφίνες, φτιάχνοντας έτσι τα δικά της “Ιδιώνυμα”.
Ζούσε τις καθημερινές ιστορίες μιας πολύ σκληρής πραγματικότητας αυτής της δικής της Οδύσσειας μέσα στην καρδιά του Κτήνους και στην προσπάθεια της να επιβιώσει, έντυνε με την πένα της με το “Το ξύλινο παλτό”,επιδιώκοντας να οδηγήσει το μαύρο στο κόκκινο της ζωής, μακρυά από τα άσπρα χιτώνια των γιατρών και των νεκροσέντονων της χλωμής ΚΙ παγωμένης σε όλα τα επίπεδα Φυλής. Ζούσε στο “μήνα των ξεραμένων απ’ τον πάγο σταφυλιών”, είχε το νου της και το “Νόστο” στους “Απόντες” ταξιδεύοντας μονίμως “Τρία κλικ αριστερά”, απ’την μικροαστική κοινωνική συνείδηση της εποχής της, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες.
Κλείνοντας το παραπάνω άρθρο, το εν λόγω δε θέλει να είναι ούτε ένα μνημόσυνο, ούτε φυσικά ένα λιβάνισμα στις δυο τεράστιες μορφές του πολιτισμού αυτής της χώρας, αλλά μια ακόμα αφορμή να ανατρέξουμε στο έργο των δυο αυτών υπέροχων γραφίδων, ανακαλύπτοντας το έργο τους που σήμερα είναι ποιο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε. Να θυμηθούμε ότι οι νεραϊδες με το φαγκότο δεν βρίσκονται στα παλαιοπωλεία των αναμνήσεων, αλλά στις πιο ζωντανές γραμμές της δυνατής κριτικής του συστήματος που γεννά τη μιζέρια και πρέπει πάση θυσία να αποτιναχτεί χωρίς καμία ενοχή πάνω απ’ τα σώματα των ζωντανών όντων, που αγαπούν, ερωτεύονται και θέλουν να ζήσουν μια ζωή τουλάχιστον ποιοτικότερη.
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στοεπίπεδο Β1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδο Β1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας. Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.