Κοινωνιολογία

Σήμερα, ήρθε μια αναπάντεχα κακή – κάκιστη είδηση, σε τοπικό επίπεδο, από αυτές που θα έπρεπε να σε παγώνουν και να σε οδηγούν σε ερωτηματικά και δεν μιλάμε για το ηθικό μέρος, αλλά για τα αίτια που οδήγησαν σε αυτό το συμβάν. Όμως πρόκειται για πολύ νεαρές ηλικίες και ως γνωστόν τα παιδιά είναι παιδιά, ακόμα κι όταν καταλαβαίνουν τι κάνουν, στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουν, ειδικά αν είναι λούμπεν στοιχεία, ακόμα κι αν αυτό που κάνουν είναι αποτρόπαιο, η απαιχθές, όταν είναι εν δυνάμει, μέλη μιας παραβατικής ομάδας, όπως μια συμμορία, ωστόσο η προσέγγιση της όχθης, αυτής του «κοινού περί δικαίου αισθήματος», δεν μπορεί να γίνει με όρους οργής, η κοινωνικού αυτοματισμού, ούτε με αντανκλαστικα αγέλης, ακόμη κι αν πρόκειται για κάποιο ειδεχθές, αισχρό, αποκρουστικό και επονείδιστο συμβάν, όπως η σύσταση παιδικής – εφηβικής συμμορίας, η τα κίνητρα της, που μπορεί να καταλήξουν σε μια απόπειρα δολοφονίας, σε ΄΄ενα στυγερό, η ακόμα – ακόμα ένα φρικιαστικό, δλδ έγκλημα. Σαφέστατα κανείς δεν έχει ο δικαίωμα να προσπαθεί κατά κανένα τρόπο και όχι μόνο δόλιο, να αφαιρεί ζωές, η να προσπαθεί για κάτι τέτοιο, ωστόσο η κοινωνική μήνη δεν βοηθάει πουθενά, αποπροσανατολίζει αλλά κυρίως γιατί το αποτέλεσμα που θα επανατροφοδοτηθεί – αναδημιουργηθεί, θα λειτουργήσει μάλλον αντίστροφα κι εκθετικά σε βάθος χρόνου, μονάχα υπέρ της παραβατικότητας κι αυτό έχει δείξει η ιστορία, μην αφήνοντας χώρο τον σωφρονισμό και την κοινωνική επανένταξη να λειτουργήσει.

Εν όψει Ευρωεκλογών, μπήκαμε στον πειρασμό να αναλύσουμε ορισμένα πράγματα για το τι είναι τα Κόμματα, στο βαθμό που μας δίνεται ως δυνατότητα για ένα τέτοιο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο, θυμίζοντας ότι τα εν λόγω, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Ανθρώπινη Ιστορία στην Αστική Γαλλική Επανάσταση το 1789 με τον τρόπο που κοινωνιολογικά τα ερμηνεύουμε, αλλά στην πραγματικότητα ενυπήρχαν και στην Κλασική περίοδο της Αρχαίας Αθήνας κι όχι μόνο εκεί, όμως με άλλους όρους που εξυπηρετούσαν την δουλοκτητική κοινωνία, ωστόσο ο Λένιν με την μπροσούρα “Κόμμα Νέου Τύπου” καθόρισε την πιο ολοκληρωμένη και σύγχρονη μορφή τους.
Πράγματα τα οποία αντανακλούν και αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό, το ρόλο της ύπαρξης των κοινωνικών και πολιτικών φορέων που εμπλέκονται στην Ευρώ-εκλογική διαμάχη, τουλάχιστον στο γεωγραφικό μήκος και πλάτος της χώρας μας, αλλά αντικειμενικά δεν θα προεκτείνουμε σε αυτό, αλλά τι ακριβώς σημαίνουν εκλογές, με ένα σύστημα που προφανώς δεν είναι διόλου αντιπροσωπευτικό(δλδ Ρεπουμπλικανικό, κυρίως από τους χώρους δουλειάς, αλλά πλήρως αστικοδημοκρατικό, με εδαφικά κριτήρια, εδώ, σε αυτές τις εκλογές πραγματοποιείται ως τέτοιο με ολόκληρη την Περιφέρεια ως χώρος), αλλά και τι ορίζει τα Κόμματα και τις Παρατάξεις.

Αυτό που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό, το κοινωνικό προτσές, έχει άμεση αντανάκλαση με την πολιτική οικονομία, αλλά και με τις διαδρομές της μέσω στο χώρο και στο χρόνο.
Η Ιδιοσυγκρασία και ιδιοσυστασία των ατόμων που συμπεριλαμβάνουν μία κοινωνική ομάδα, αλλά και της ίδια της κοινωνικής ομάδας, είναι αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας μέσα στον ίδιο το χώρο και στο χρόνο.
Ο προσδιορισμός του χρόνου δεν συμπεριλαμβάνει μόνο τον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής, αλλά και τα υπολείμματα του καθώς επίσης και τα σπέρματα του νέου παραγωγικού μοντέλου, που πιθανολογείται η νομοτελειακή του έλευση κι επέλαση, προφανώς με επιστημονικότεχνικά κριτήρια.

Τα κοινωνικά πρότυπα και τα κοινωνικά στερεότυπα, αποτελούν, (είτε είναι) μέρος των κοινωνικών προκαταλήψεων (θετικών η αρνητικών), είτε είναι προεκτάσεις ισχυρών προβολών κάποιων βασικών κι “αντικατάστατων” αρχών – κανόνων ηθικής λειτουργικότητας, αλλά και συνηθειών, ως ένα προϊόν μιας χρόνιας διεργασίας, η οποία πραγματοποιείται κάτω από δύο άξονες.
Ο πρώτος άξονας, είναι οι ιστορικές και κοινωνικές καταβολές, που αναπτύσσονται και προϋπάρχουν στις μικρές κοινωνικές ομάδες, οι οποίες ονομάζονται κοινότητες και ο δεύτερος αναπτύσσεται και πραγματοποιείται σε πολύ μεγενθυμένες κοινωνικές κλίμακες, περιφερειακές, εθνικής επικράτειας και υπερεθνικές.