istosch data &technologies lab

Οι έξι ταινίες που θα αναδείξουμε για πολύ σπουδαίες, όσον αφορά το 2023, την χρονιά δηλαδή προβολής τους, έχουν αυτό που δεν θέλει το Hollywood & το κάθε λογής Netflix.
Οι εν λόγω, πέραν του ότι είναι παραγωγές του 2022, εξάπτουν το ενδιαφέρον, ενθουσιάζουν, κοντολογίς “εξιτάρουν” και αυτό δεν είναι διόλου παράξενο και παράλογο, καθότι ζούμε σε μια μεταβατική φάση στον σύγχρονο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και η αναγκαιότητα της έκφρασης, ακόμα και των “χαμηλών ενστίκτων”, παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο Κινηματογραφικό ενδιαφέρον, μιας και αποτελεί εκφραστική αγωγό και μεθοδολογία, σε μια εποχή που τείνουν να απαγορευθούν και τα όνειρα, αλλά και η μεθοδολογία ανάδειξης τους που είναι η τέχνη, ειδικά η 7η Τέχνη που μάλλον για τους κρατούντες είναι άχρηστη, εφόσον δεν λειτουργεί ως θέαμα και κατ’ επέκτασιν ως προπαγάνδα της κερδοφορίας, άρα και ανίκανη προς εκμετάλλευση.
Δεν είναι τυχαίο, ότι το Θρυλικό ΣΙΝΕ ΙΝΤΕΑΛ, στην Πανεπιστημίου 46, στην Αθήνα, θα μετατραπεί σε ξενοδοχείο, αναδείχνοντας για ανάπτυξη τις τουριστικές υπηρεσίες πολυτελείας και όχι την καλλιτεχνική δημιουργία που είτε έτσι, είτε αλλιώς περιγράφει την εποχή της, η τα ελατήρια, τις αιτίες και τις αφορμές της έμπνευσης, που μετατράπηκε σε έκφραση, ενώ περιμένουν στην γωνία, τα Άστορ και Ίριδα.

Από τους Durutti Column στους Tuxedomoon και από την Jazz των The Lounge Lizards, στην Αυστραλία κι από εκεί στις νέες κυκλοφορίες, αρχής γενομένης της Bjork και των Pixies, στις οποίες έχουμε και 2 διαμάντια από την χώρα μας, σε τέσσερις συνθέσεις, από τον Τάσο Στάμου και τους Thee Holy Strangers, αφήνοντας για το τρίτο μέρος τα καλύτερα, που δυο από αυτά προέκυψαν λόγω δυο πολύ άσχημων γεγονότων, που αφορούσαν δυο σπουδαία πρόσωπα και θα ακούσετε τότε ένα μικρό ηχητικό ιστορικό για τον καθένα.

Με βάση τους καταστροφικούς Σεισμούς, στις γειτονικές χώρες της Τουρκίας και της Συρίας, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν άδικα τη ζωή τους και άλλοι τόσοι κι ακόμα περισσότεροι, έμειναν χωρίς κεραμίδι και χωρίς κάπου να έχουν να ακουμπήσουν πλέον, πέραν του γεοδυναμικού φυσικού φαινομένου, υπήρχαν και τρανταχτές “Αστοχίες Υλικού” και πολύ περισσότερες “Κατασκευαστικές Αστοχίες”, που οφείλονταν στη λογική του Κέρδους. Το τραγικό της υπόθεσης είναι εκθετικό, αντικειμενικά ξεπερνάει και την τραγωδία, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βαριά εκτεθειμένοι στο κρύο και στο αγιάζι(που φυσικά θα συνεχίσει το Τραπεζικό σύστημα να ζητάει τα χρήματα του δανεισμού που πήραν για να στεγαστούν), καθώς και στην πείνα, στο λιμό και στους λοιμούς που πιθανόν να προκύψουν, πλέον δεν έχουν “πού την κεφαλήν κλίναι”, και επειδή κι εμείς είμαστε μια σεισμογενής χώρα, ζητήσαμε από έναν από τους σπουδαιότερους επιστήμονες του χώρου, τον σεισμολόγο κ. Σταύρο Τάσσο να μας εκθέσει σε μια μικρή, αλλά ουσιαστική πιστεύουμε συνέντευξη, τη θέση του νηφάλια και επιστημονικά, στους αναγνώστες μας, ούτως ώστε να κατανοηθεί το εξής βασικό.
Ότι οι Σεισμοί θα υπάρχουν ως φυσικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση πρέπει να δοθεί βάση και βάρος στην αντισεισμική θωράκιση όχι μόνο των δημοσίων κτιρίων. Όμως αυτό το κύριο θέμα και ζήτημα, που είναι η “ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ”(Δημόσιας και Ιδιωτικής Χρήσης Κτιρίων), η οποία άπτεται όμως πριν απ’ όλα μιας κοινωνικής και πολιτικής σκέψης που δεν χωρούν συμβιβασμοί, ότι τελικά, η αποτίναξη του ζυγού που λέγεται κόστος – όφελος που η ΕΕ προωθεί και είναι προϊόν της λογικής της Κεφαλαιοκρατικής Κερδοφορίας, της “ανταγωνιστικότητας – επιχειρηματικότητας”, αλλά και του συστήματος που την γεννά πρέπει να ανατραπεί.

Πριν ξεκινήσουμε το παρακάτω άρθρο, θα θέλαμε να σημειώσουμε εδώ πέρα το εξής, ότι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και να μελετήσουμε αυτή την ατελείωτη μπάντα(μια από τις σπουδαιότερες του ηλεκτρικού πειραματικού ήχου και συνολικά του τελευταίου), εκεί κάπου στα 16 μας και να μας ακολουθεί μέχρι τώρα, ωστόσο σήμερα (χτες ουσιαστικά μιας και η είδηση υπέπεσε στην αντίληψη μας στην μετάβαση της 28ης προς την 29η του Γενάρη, δηλαδή στο μεταίχμιο), όταν και μάθαμε ότι ο frontman της σήμερα απεβίωσε….
Οι Television, η πρώτη ουσιαστικά μπάντα του μεγάλου Tom Verlaine (του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Thomas Miller και γεννήθηκε στις 13 του Δεκέμβρη του 1949 στο Νιου Τζέρσεϊ), μαζί με τους MC5, Stooges, Fugs, Modern Lovers, Radio Birdman, Frank Zappa, Jimmy Hendrix, Syd Barrett, D. Bowie, Hawkwind, The Dogs, Death, The Punks, Velvet Underground, New York Dolls, Ramones, The Saints, Τhe Pink Fairies, The Hollywood Brats, Doctors of Madness, Cock Sparrer, Third World War, τους Αυστραλούς Radio Birdman και τους Crushed Butler, επανέφεραν στις ρίζες τους, και αναδημιούργησαν τον ηλεκτρικό ήχο σε πιο στέρεες βάσεις, ενώ στην πορεία έβαλαν ο καθένας στον αριθμητή που του αναλογεί, νεότερα στοιχεία που επηρέασαν τον νεότερο ηλεκτρικό ήχο που στον παρονομαστή του ήταν το πανκ.
Ουσιαστικά, δηλαδή όλοι μαζί οι παραπάνω πέταξαν στα σκουπίδια ολόκληρο το εμπορικό κλασσικό και έντεχνο-Ροκ(η προοδευτικό) της δεκαετίας του 1960 και του 1970 αντιστοίχως, που δεν είχαν τίποτα το ουσιαστικό πια να δώσουν , άρα από αυτή την άποψη η συμβολή του εκλιπόντα ήταν από πολύ μεγάλη, έως τεράστιας σημασίας ιστορικό συμβάν, που για τη μουσική βιομηχανία και κυρίως για την ανεξάρτητη ροκ σκηνή και το εναλλακτικό ροκ, ήταν στα όρια ιστορικού γεγονότος.
Ειδικά για μας, που η σχέση μας με το λεγόμενο κλασσικό ροκ, είναι από παγερά αδιάφορη, έως και εχθρική, μιας και η ιδιοσυγκρασία μας, αλλά και και η ιδεολογική μας προσέγγιση μάλλον λειτουργούσε αφαιρετικά από τα κλασσικά σχήματα τα οποία ήταν κατά κάποιο τρόπο στο απεχθή.

Εδώ και καιρό στριφογύριζε στο κεφάλι μας ένα μεγάλο αφιέρωμα στους 100 σπουδαιότερους δίσκους του Ελληνικού τραγουδιού και αυτός είναι και ο λόγος που η αρθρογραφία μας ήταν απούσα για περίπου ένα δεκαπενθήμερο, μιας και έπρεπε να ρίξουμε ολόκληρη τη δισκοθήκη μας κάτω, καθώς επίσης και όλο το βάρος της ακρόασης μας επισταμένως, ούτως ώστε να μελετήσουμε στον ελεύθερο μας χρόνο πάνω από 1000 δίσκους που ήταν με τα δικά μας κριτήρια και ποιοτικά χαρακτηριστικά τουλάχιστον αριστουργηματικοί, όσον αφορά το δισκογραφημένο ελληνικό τραγούδι στις 12 ίντσες.

Οι έξι ταινίες που θα αναδείξουμε για πολύ σπουδαίες, όσον αφορά το 2023, την χρονιά δηλαδή προβολής τους, έχουν αυτό που δεν θέλει το Hollywood & το κάθε λογής Netflix.
Οι εν λόγω, πέραν του ότι είναι παραγωγές του 2022, εξάπτουν το ενδιαφέρον, ενθουσιάζουν, κοντολογίς “εξιτάρουν” και αυτό δεν είναι διόλου παράξενο και παράλογο, καθότι ζούμε σε μια μεταβατική φάση στον σύγχρονο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και η αναγκαιότητα της έκφρασης, ακόμα και των “χαμηλών ενστίκτων”, παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο Κινηματογραφικό ενδιαφέρον, μιας και αποτελεί εκφραστική αγωγό και μεθοδολογία, σε μια εποχή που τείνουν να απαγορευθούν και τα όνειρα, αλλά και η μεθοδολογία ανάδειξης τους που είναι η τέχνη, ειδικά η 7η Τέχνη που μάλλον για τους κρατούντες είναι άχρηστη, εφόσον δεν λειτουργεί ως θέαμα και κατ’ επέκτασιν ως προπαγάνδα της κερδοφορίας, άρα και ανίκανη προς εκμετάλλευση.
Δεν είναι τυχαίο, ότι το Θρυλικό ΣΙΝΕ ΙΝΤΕΑΛ, στην Πανεπιστημίου 46, στην Αθήνα, θα μετατραπεί σε ξενοδοχείο, αναδείχνοντας για ανάπτυξη τις τουριστικές υπηρεσίες πολυτελείας και όχι την καλλιτεχνική δημιουργία που είτε έτσι, είτε αλλιώς περιγράφει την εποχή της, η τα ελατήρια, τις αιτίες και τις αφορμές της έμπνευσης, που μετατράπηκε σε έκφραση, ενώ περιμένουν στην γωνία, τα Άστορ και Ίριδα.

Στις ανθρωπιστικές επιστήμες και κυρίως στην Φιλοσοφία, την Ανθρωπολογία, την Κοινωνιολογία, την Ψυχολογία, τα Παιδαγωγικά, την Αρχαιολογία, την Ιστορία, την Πολιτική Οικονομία, την Ανθρωπογεωγραφία, την Γεωγραφία, την Οικονομική Γεωγραφία και τις Πολιτικές Επιστήμες, αναπτύσσονται θεωρίες που άλλες έχουν κίνητρο ανάλυσης, εξήγησης και ερμηνείας, ενός φαινομένου και άλλες προσπαθούν να πάνε το πράγμα ακόμα παραπέρα, όχι δηλαδή την ερμηνεία ενός τέτοιου φαινομένου, αλλά την εξελικτική μετατροπή του.
Στην προκειμένη δεν υπάρχουν πειραματισμοί, ούτε στατιστικά εργαλεία, τα οποία δεν αποδίδουν απαραίτητα και σε βάθος χρόνου τις αιτίες ενός υπό μελέτη δείγματος, υπάρχουν όμως πηγές και εργαλεία υπόθεσης, μελέτης ανάλυσης και ερμηνείας, τα οποία δεν είναι καθόλου εκτός επιστημολογικού περιεχομένου, καθώς και η ιστορία και τα ιστορικά γεγονότα, που διαχωρίζονται από τα ιστορικά συμβάντα.
Για παράδειγμα ο Διαλεκτικός Υλισμός είναι η Επιστήμη για τους πιο γενικούς νόμους κίνησης και εξέλιξης τής φύσης, της κοινωνίας και της γνώσης. Αποτελεί την Επιστημονική φιλοσοφική απάντηση και κοσμοθεωρία, καθώς και γενική μεθοδολογία γνώσης τού αντικειμενικού κόσμου και της επαναστατικής δράσης, σε αντίθεση με όλες τις προγενέστερες, αλλά και μεταγενέστερες θεωρητικές εκδοχές, τόσο των λεγόμενων υλιστικών, όσο και των λεγόμενων ιδεαλιστικών μοντέλων. Εμφανίστηκε σαν σύνθεση, γενίκευση της ιστορίας της εξέλιξης της φιλοσοφίας, της επιστήμης και της κοινωνικής πράξης και αποτελεί, τον πυρήνα της μαρξιστικής φιλοσοφίας, που είναι ένα από τα τρία συστατικά μέρη τού μαρξισμού – λενινισμού, μαζί με την Πολιτική Οικονομία και τον Επιστημονικό Σοσιαλισμό.
Ο Τελευταίος αποκαλύπτει όλες τις γενικές νομοτέλειες, καθώς και τους δρόμους και τις μορφές της ταξικής πάλης, της ταξικής αλληλεγγύης και της σύγκρουσης που θα προκύψει από την πρώτη.