Παιδαγωγικά

Σήμερα, ήρθε μια αναπάντεχα κακή – κάκιστη είδηση, σε τοπικό επίπεδο, από αυτές που θα έπρεπε να σε παγώνουν και να σε οδηγούν σε ερωτηματικά και δεν μιλάμε για το ηθικό μέρος, αλλά για τα αίτια που οδήγησαν σε αυτό το συμβάν. Όμως πρόκειται για πολύ νεαρές ηλικίες και ως γνωστόν τα παιδιά είναι παιδιά, ακόμα κι όταν καταλαβαίνουν τι κάνουν, στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουν, ειδικά αν είναι λούμπεν στοιχεία, ακόμα κι αν αυτό που κάνουν είναι αποτρόπαιο, η απαιχθές, όταν είναι εν δυνάμει, μέλη μιας παραβατικής ομάδας, όπως μια συμμορία, ωστόσο η προσέγγιση της όχθης, αυτής του «κοινού περί δικαίου αισθήματος», δεν μπορεί να γίνει με όρους οργής, η κοινωνικού αυτοματισμού, ούτε με αντανκλαστικα αγέλης, ακόμη κι αν πρόκειται για κάποιο ειδεχθές, αισχρό, αποκρουστικό και επονείδιστο συμβάν, όπως η σύσταση παιδικής – εφηβικής συμμορίας, η τα κίνητρα της, που μπορεί να καταλήξουν σε μια απόπειρα δολοφονίας, σε ΄΄ενα στυγερό, η ακόμα – ακόμα ένα φρικιαστικό, δλδ έγκλημα. Σαφέστατα κανείς δεν έχει ο δικαίωμα να προσπαθεί κατά κανένα τρόπο και όχι μόνο δόλιο, να αφαιρεί ζωές, η να προσπαθεί για κάτι τέτοιο, ωστόσο η κοινωνική μήνη δεν βοηθάει πουθενά, αποπροσανατολίζει αλλά κυρίως γιατί το αποτέλεσμα που θα επανατροφοδοτηθεί – αναδημιουργηθεί, θα λειτουργήσει μάλλον αντίστροφα κι εκθετικά σε βάθος χρόνου, μονάχα υπέρ της παραβατικότητας κι αυτό έχει δείξει η ιστορία, μην αφήνοντας χώρο τον σωφρονισμό και την κοινωνική επανένταξη να λειτουργήσει.

Απόφοιτος ενός εκ των μεγαλύτερων πανεπιστημίων του πλανήτη, αυτού του Κρατικού της Μόσχας, αποτέλεσε έναν(αν όχι τον σπουδαιότερο), έναν από τους σπουδαιότερους ψυχολόγους της εποχής του, αν όχι όλων των εποχών. Υπήρξε ταυτόχρονα ανθρωπολόγος, μουσικός, θεατρικός συγγραφέας και συγγραφέας, σπουδαίος στοχαστής και δημοσιολόγος από αυτούς που αν ζούσαν μερικά χρόνια παραπάνω και δεν τον θέριζε το “χτικιό” δηλαδή η φυματίωση, ίσως μιλούσαμε για το Σοστακόβιτς της Ψυχολογίας και της παιδαγωγικής και δεν ξέρουμε πόσους αιώνες μπροστά θα είχε πάει η εν λόγω επιστήμη.