Η Ιστορία και η εξέλιξη της εκάστοτε Μαφίας (στο χωροχρόνο)

Αν εξετάσουμε την ιστορία, τη μορφή και το περιεχόμενο του κοινωνικού φαινομένου της μαφίας, θα βγάλουμε, πολλά, ασφαλή, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις αντιφατικά συμπεράσματα για τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά, στο χώρο και στο χρόνο, στις κατά τόπους εκφράσεις της και εκφάνσεις της, όχι μόνο ως ένα στοιχείο εγκληματικών δραστηριοτήτων, αλλά και ως ένα μηχανισμό με βαθιές ρίζες στις κοινωνίες, στην ιδιοσυγκρασία και στη συνείδηση των ακολούθων της(τα μέλη τους, είναι μια άλλη ιστορία), τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις στην πορεία τους – από τότε που εμφανίστηκαν, πως άλλαζαν αναπροσαρμογή – αλλά και τον προσανατολισμό τους μετά από το 1945, όταν μαζί με το σχέδιο Μάρσαλ, ήρθε και ο οργανωμένος αντικομμουνισμός, ο οποίος απορρόφησε όλες τις προγενέστερες συγγενείς εκφράσεις και εκφάνσεις που σταθμό αφετηρίας, είχαν και το λεγόμενο Βατικανό, ένα δημιούργημα (ως Κρατική οντότητα τουλάχιστον, από τον πρώην σοσιαλδημοκράτη και μετέπειτα Φασίστα Μουσολίνι, πάνω σε ένα προσομοιασμένο μοτίβο και μοντέλο σκέψης και δράσης.
Αυτό όμως που δεν άλλαζε ποτέ, είτε λέγονταν Μαφία, είτε Γιακούζα, είτε αλλιώς, ήταν ο κοινός παρονομαστής, που δεν ήταν άλλος, από το τρίπτυχο, ανδρεία, περηφάνια, επιβλητικότητα, περιτυλιγμένο, με διάφορες μεταφυσικού τύπου καθήκοντα τα οποία ενίοτε ισχύουν εφ΄όρου ζωής, συντεχνιακού ιερού δεσμού, που είναι αυστηρά οργανωμένος, πειθαρχημένος(στα όρια του μεταφυσικού πειθαναγκασμού) συγκεντρωτικός, και ιεραρχικά δομημένου οργανισμού, με τον οποίο συναλλάσσονταν όλοι όσοι είχαν χαμηλό δείκτη αυτοεκτίμησης, αλλά και κοινωνιολογικού τύπου αδυναμίες, και που η εξέταση τους εδώ τουλάχιστον έχει αυστηρά τέτοιου τύπου ερευνητική ματιά και διάθεση.
Δεν θα εξετάσουμε την ιστορική πορεία αυτού του λαϊκής φύσης κοινωνικού φαινομένου, με όρους σπαγγέτι γουέστερν (καλού, κακού και άσχημου), ούτε με ηθικοπλαστικά μορφολογικά σχήματα, πολύ περισσότερο, με όρους δικαίου, κατήγορου, κατηγορούμενου, ενόρκου, ενάγοντα και εναγόμενου.
Θα εξετάσουμε το φαινόμενο αυτό ιστορικά όπου εμφανίστηκε τη σχέση του με τα λαϊκά στρώματα και ειδικά τα λούμπεν και τα περισσότερο αγράμματα και ακαλλιέργητα, που πάνω στην ανάγκη της επιβίωσης εντάχθηκαν σε πυραμιδωτές κοινωνικές δομές που θυμίζουν αγέλες, αλλά δεν είναι κάτι τέτοιο.
Αν δεν κατανοήσει κανείς εις βάθος το ρόλο αυτών των φαινομένων μέσα στις κοινωνίες, τη θέση που δίνουν στους μετέχοντες και τη σχέση τους με το κυκλοφοριακό κεφάλαιο, τίποτα δε θα γίνει κατανοητό και για κανέναν λόγο.
Ο σκοπός δεν είναι να αναλύσουμε την εγκληματική τους φύση, αλλά το πως το παρακράτος αντικειμενικά χειραγώγησε αυτού του είδους τις συντεχνίες, για τις οποίες ο φασίστας Μουσολίνι και με βάση την καλλιέργεια του φόβου, έχτισε ολόκληρο το μανιφέστο του φασισμού, πάνω σε αυτές.

Από τη Σικελία στον ψηφιακό κόσμο – Η εξέλιξη ενός αντιστασιακού κινήματος;

Η ίδρυση της λέει ένας διφορούμενος αστικός μύθος, ότι έρχεται από πολύ μακριά, πολύ νωρίτερα από την περίοδο διαμόρφωσης Εθνικών Συνειδήσεων και Εθνικών Κρατών, όπου δημιουργήθηκαν διάφοροι πυρήνες, ως ένα οργανωμένο, αυστηρά πειθαρχημένο(στα όρια του μεταφυσικού πειθαναγκασμού) συγκεντρωτικό, ιεραρχικό δίκτυο, το οποίο πιθανότατα να ξεκίνησε ως ένα αντιστασιακό κίνημα Μ.Α.Φ.Ι.Α(που εικάζεται ότι αποτελεί ένα αρκτικόλεξο ή ακρωνύμιο προερχόμενο πολύ πριν την ίδρυση των εθνών κρατών(χρονολογικά επίσης εικάζεται, ότι βρίσκεται στο σημείο κάπου ανάμεσα στις αρχές του 18ου Αιώνα προς τα μέσα του), κάτι που είχε να κάνει με την κόντρα που είχαν οι κάτοικοι της Σαρδηνίας, της Σικελία και της Κορσικής, σε πρώτη φάση με τον Οίκο των Βουρβόνων τη Γαλλική δυναστεία, και η οποία βασίλεψε από το 1589 ως τη Γαλλική Επανάσταση και το Γαλλικό Αστικό Κράτος που δημιουργήθηκε για μερικά χρόνια, μέχρι να ανατραπεί να και να ανασυσταθεί κάπως Βελούδινα, μετά το Ναπολέοντα το Βοναπάρτη και την συντριβή του στο Ανατολικό Μέτωπο στις 5/12/1812, αλλά και με άλλους, όπως για παράδειγμα η Κραταιά Αυστρουγγρική Αυτοκρατορία.
Η λέξη “μαφία” συνεπώς είναι μια φορτισμένη ιστορικά και πολιτισμικά, η οποία συνδέεται με πολλαπλά επίπεδα σημασίας, από την εγκληματική οργάνωση ως τη λαϊκή αντίσταση. Εμείς εδώ πέρα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια πιο αναλυτική προσέγγιση βασισμένη τόσο στη διεθνή βιβλιογραφία όσο και στις λιγότερο γνωστές θεωρίες και ερμηνείες για την προέλευσή της, και εν τέλη, πως διασυνδέθηκε το όνομα της με κάθε οργανωμένη εγκληματική οργάνωση της οποίας η δράση είναι περίπου μυστικιστική, έως και και σε πολλές περιπτώσεις αυστηρούς κανόνες λειτουργίας, όπου η ομερτά είναι ο μεγάλος και μοναδικός τρόπος διασύνδεσης των αρχών λειτουργίας με το περιεχόμενο τους.

Α. Η γνωστή και μάλλον “παρεξηγημένη” έννοια της Μαφίας (Mafia)

Η Μαφία όπως τη γνωρίζουμε από τον 19ο και 20ό αιώνα είναι ένα συγκεντρωτικό, ιεραρχικό δίκτυο εγκληματικών οργανώσεων, κυρίως στην Σικελία (Cosa Nostra), τη Νάπολη (Camorra), και την Καλαβρία (’Ndrangheta), με σκοπό το λαθρεμπόριο, εκβιασμούς, διαφθορά και διείσδυση στο κράτος, στο παρακράτος και στις κατασταλτικές δυνάμεις του αστικού Κράτος, ως ένας μηχανισμός παρακρατικής και παραϊκονομικής λειτουργίας, ωστόσο αυτό, μάλλον αποτελεί μια προκατασκευασμένη εικόνα, στα όρια της κοινωνικής συνείδησης, ως προκατάληψης. Η διεθνής βιβλιογραφία (π.χ. John Dickie, Diego Gambetta, Letizia Paoli) καταδεικνύει ότι η μαφία αναδύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Σικελία, με σκοπό την παροχή “προστασίας” και την υποκατάσταση σε πολλές περιπτώσεις του κράτους.

Β. Η λαϊκή θεωρία για το ακρωνύμιο Μ.Α.Φ.Ι.Α.

Η λέξη “Μαφία” έχει ερμηνευθεί πολλαπλά: από καθαρά εγκληματική συμμορία έως κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο, από μια πιο παραδοσιακή προσέγγιση, η οποία τη συνδέει με την Cosa Nostra της Σικελίας, την Camorra, της Νάπολι (Ελληνιστί Παρθενώπης) και την Ndrangheta, της Καλαβρίας.Ωστόσο, βαθύτερες έρευνες υποδεικνύουν πως η λέξη αυτή αποτελούσε αρχικά ένα αρκτικόλεξο – ακρωνύμιο που σήμαινε δύο πράγματα, τα οποία προέρχονταν από τη λαϊκή παράδοση και από στόμα σε στόμα, και αφορούσαν την αντίσταση στη Γαλλική Αποικιοκρατία. Υπάρχει μια λαϊκή, μη τεκμηριωμένη ιστορικά, αλλά ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα διφορούμενη θεωρία, καθώς έχει διττή σημασία και διπλές εκδοχές, που αναφέρεται στη μαφία ως ένα παλιό αντιστασιακό κίνημα με το παρακάτω ακρωνύμιο να αντανακλά δυο μάλλον διαφορετικές εικόνες της:
Β1.M.A.F.I.A.: Mazzini Autorizza Furti, Incendi, Avvelenamenti: (Ο Ματσίνι εγκρίνει κλοπές, εμπρησμούς και δηλητηριάσεις).
Β2. M.A.F.I.A. =Mazzini Alla Francia, Incendi, Anela
(Θάνατος στη Γαλλία — Η Ιταλία λαχταρά / αναστενάζει). Όλο αυτό, συνδέεται με την αντιστασιακή δράση κατά της ξένης κατοχής (Ισπανικής, Βουρβωνικής ή Αυστριακής) από τον 17ο-18ο αιώνα. Η Μαφία είχε παραστρατιωτικό, κοινωνικο-πολιτικό ρόλο, που μετεξελίχθηκε σε σκιώδη εξουσία.
Το ακρωνύμιο αυτό είναι φυσικά μια θεωρία αστικού μύθου, αλλά αντανακλά τη διττή φύση της λέξης «μαφία», που στη σικελική γλώσσα σήμαινε ανδρεία, περηφάνια, επιβλητικότητα.

Προέλευση αυτής της θεωρίας:

• Εμφανίζεται κυρίως σε παραδοσιακές αφηγήσεις στην Σικελία και αφορά την αντίσταση των ντόπιων κυρίως απέναντι στους Γάλλους κατακτητές, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της Γαλλο-Ανδηγαυικής κυριαρχίας στον 13ο αιώνα.
• Πιο συγκεκριμένα, συνδέεται με τη Σικελική Εσπερινή Εξέγερση του 1282, όπου οι Σικελοί επαναστάτησαν κατά των Γάλλων των Ανζού.
  Ιστορικές πηγές: Δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα ντοκουμέντα από εκείνη την εποχή που να δείχνουν τη χρήση του όρου με αυτή την έννοια, και οι περισσότεροι ιστορικοί τη θεωρούν αναχρονισμό, ωστόσο καμία λαϊκή παράδοση δεν είναι ανάξια λόγου, ειδικά στις σχολές εκείνες της Ιστορίας , που σήμερα επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς τους, μέσα από τη διαχρονική επιβεβαίωση των λαϊκών προφορικών παραδόσεων.

Γ.Η ΜΑΦΙΑ ως αντιστασιακός μηχανισμός μεταξύ Σαρδηνίας, Κορσικής και Σικελίας

Στη σφαίρα του λαϊκού και αστικού μύθου όμως υπάρχει μια πολύ πιο παραμελημένη σύνθετη και άκρως ενδιαφέρουσα θεωρία, που δεν είναι ευρέως διαδεδομένη στη mainstream(κυρίαρχο ρεύμα) βιβλιογραφία αλλά έχει ενδιαφέρον, μιας και την βρίσκουμε ως λαϊκά ντοκουμέντα από τα περίφημα λαϊκά τραγούδια του Καταντζάρο της Πρωτεύουσας δηλαδή της Καλαβρίας, που συνταυτίζονται με αυτά της Σαρδηνίας, της Κορσικής και της Σικελίας και διαχρονικά το τραγούδι μέσα σε όλες τις λαϊκές παραδόσεις, θα μπορούσε, αν δεν είναι κι όλας λαϊκό και απτό ντοκουμέντο, άρα όπως λένε και οι σπορτάστερς στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης όταν μπαίνει ένα καλάθι από τα δέκα μέτρα ξανά, εξάλλου το τραγούδι, ειδικά το λαϊκό αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο της εποχής του, των ηθών και εθίμων, της ιδιοσυγκρασίας που ήταν μερικώς ένα απολέσμα του τρόπου παραγωγής, όπως αντανακλά στην κυρίαρχη εμπορευματοπαραγωγική συνήθεια, στις σχέσεις παραγωγής και αναδιανομής του πλούτου, καθώς και των κοινωνικών σχέσεων, ως παράγωγα των σχέσεων παραγωγής, πάνω στις παραγωγικές δυνάμεις.

Γ1 Τι λέει και με τι σχετίζεται αυτή η θεωρία:

• Υπήρξε κάποτε μια λαϊκή συμμαχία ή ένα παράλληλο δίκτυο αντίστασης που συνδεόταν με τις λαϊκές κοινότητες της Σαρδηνίας, Σικελίας και Κορσικής, σε εποχές που αυτές οι περιοχές τελούσαν υπό διαρκή εξωτερική κυριαρχία — Γάλλοι, Ισπανοί, Βουρβόνοι κ.λπ.
• Αυτή η “Μαφία” θα ήταν ένας προ-κρατικός λαϊκός θεσμός που παρείχε δικαιοσύνη, ασφάλεια και τιμή σε κοινότητες χωρίς κρατική υποστήριξη.
• Το σύστημα αυτό στηρίζεται στον κώδικα της σιωπής (omertà), της τιμής, και της αυτοδικίας(τύπος βεντέτας), χαρακτηριστικά που επιβίωσαν αργότερα στη μαφία και εικάζεται ότι προήλθαν από τις εμπορικές σχέσεις που είχαν προδιαμορφωθεί από την βαθιά αρχαιόττητα με τους λαούς της Μέσης Ανατολής, κυρίως με τους Άραβες (τα παιδιά δηλαδή του Αράμ).

Βιβλιογραφικές αναφορές με σχετικές νύξεις:

• Salvatore Lupo – History of the Mafia
• John Dickie – Cosa Nostra
• Giovanni Falcone – Αναφορές στο πώς η μαφία αντικαθιστά το κράτος σε περιοχές χωρίς ισχυρούς θεσμούς.

Αν και δεν μιλούν άμεσα για “συμμαχία Κορσικής-Σαρδηνίας-Σικελίας”, περιγράφουν πώς σε περιοχές με κοινό ιστορικό καταπίεσης, η αυτοοργάνωση μετέτρεψε τέτοιες δομές σε παράλληλες μορφές εξουσίας, η οποίες στην πορεία ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση, απ΄τη μία δημιουργήθηκε η ηγεμονική μαφία και απ΄την άλλη οι πυρήνες και σύνδεσμοι των μικροκαλλιεργητών και μικροεμπόρων οργανωμένη σε αυστηρά συντεχνιακό περιβάλλον, με τις ίδιες δομές και την ίδια μεταφυσική ραχοκοκαλιά, δεν είναι τυχαίο, ότι πάνω σε αυτή τη λογική πάτησε ο Μουσολίνι και δημιούργησε το Φασισμό ως κίνημα των μεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού, τα οποία πιστεύουν ακράδαντα, ότι είναι τάξη, χωρίς όμως να υπάρχει ποτέ και πουθενά μεσαία τάξη, στρώματα είναι με τεράστια διαστρωμάτωση και μεγάλη κοινωνική κινητικότητα..

Δ. Ετυμολογικές και λαογραφικές θεωρίες

Υπάρχουν όμως κι άλλες ερμηνείες της λέξης “μαφία”, σε μια εξ αυτών αναφερθήκαμε παραπάνω:

• Από το σικελικό «mafiusu» που σημαίνει ανδρεία, περηφάνια, επιβλητικότητα, με θετική έννοια.
• Συνδέεται με την κουλτούρα της τιμής και την αντίσταση στον κατακτητή.
• Άλλες ετυμολογίες την συνδέουν με την αραβική λέξη “mahya” που σημαίνει «προστασία».

Η θεωρία της μαφίας ως παλαιό αντιστασιακό δίκτυο είναι ενδιαφέρουσα πολιτισμικά και λαογραφικά, αλλά όχι τεκμηριωμένη ιστορικά με στοιχεία από την ακαδημαϊκή ιστοριογραφία, κάτι που δεν την μετατρέπει σε ανάξια μελέτης θεωρία και από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα, καθότι έχει βαθιά και βαριά στηρίγματα, σε ιστορικά πολύ μεγάλο βάθος χρόνου, καθώς και ηθικά ερείσματα στις κατά τόπου κοινωνίες, όπου αναπτύχθηκεΑντικειμενικά δεν είναι αδιάφορη θεωρία που προφανώς δεν είναι παραϊστορία, μιας και επιβεβαιώνεται από λαϊκά ντοκουμέντα τα οποία είναι και πλειοψηφικά, προσφέρει πολιτισμική αξία και ενδείξεις για το πώς λαϊκές μνήμες και προφορικές παραδόσεις μετέτρεψαν έναν όρο του εγκλήματος σε σύμβολο λαϊκής αυτονομίας.Θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μια σειρά από σκέλη ιστορικά επιβεβαιωμένων γεγονότων, που αντικειμενικά ανήκουν σε σημεία καμπής της ιστορίας της Ευρωπαϊκής Μεσογείου, αλλά κυρίως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως τα παρακάτω, ωστόσο ο χρόνος για την ανάπτυξη τους, είναι κάπως περιορισμένος:

• Τη σικελική εσπερινή εξέγερση
• Τη λαογραφική χρήση του όρου “mafia”
• Τη σύνδεση με τον αραβικό πολιτισμό
• Τη θεωρία των παράλληλων μορφών εξουσίας στη Μεσόγειο.
  

  ---

  2. Γιακούζα (Yakuza)

  Ποια είναι η προέλευση και η σημερινή κατάσταση της Γιακούζα στην Ιαπωνία;

  Η Γιακούζα είναι μια ιαπωνική εκδοχή οργανωμένου εγκλήματος με τα δικά της χαρακτηριστικά τα οποία μπορεί φαινομενικά να προσιδιάζουν την Ιταλική Μαφία, αλλά οι αφετηρίες και οι εκπνοές της στην ιστορία, μάλλον έχουν εντελώς άλλα χαρακτηριστικά, τα οποία τοποθετούνται στην υπηρεσία των εκάστοτε Σαμουράι τόσο ως ελεγκτές, όσο και ως εκτελεστές, ωστόσο η πίστη τους στον πάλαι ποτέ Αυτοκράτορα, ήταν καταλυτικές.
  Με
  βαθιές ρίζες, οι οποίες χάνονται ήδη πίσω και από τον 17ο αιώνα από τους tekiya και bakuto.
  Διατηρούν μια πολύ αυστηρή ιεραρχία, μέσα από ένα άθραυστο κώδικα τιμής (ninkyo), και μπορεί οι τελετουργίες και δομές να οριοθετούνται ως παρόμοιες με μυστικιστικές εταιρικές οργανώσεις, παρόμοιου τύπου με την οργανωμένη Μαφία στην Ευρώπη και στην Αμερική(Βόρεια και Νότια), παρά ταύτα έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες που την οριοθετούν ως μοναδική.
  Μετά το τέλος του Β’ΠΠ και τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας στις ΗΠΑ και στον Μακ Άρθουρ, η Για Κου Ζα( ヤクザ), είναι η μεγαλύτερη τέτοιου είδους οργάνωσης και δομής στο κόσμο με πάνω 85.000 καταγεγραμμένα μέλη σε όλο το κόσμο που είναι και ο οργανωμένος πυρήνας της. Συνολικά δραστηριοποιούνται σε αυτήν 150.000 που είναι είτε δόκιμα μέλη, είτε συνεργαζόμενοι με αυτή, με τους περισσότερους από τους συνεργαζόμενους, να είναι το στελεχιακό δυναμικό των σωμάτων ασφαλείας της χώρας του Σίντο και του Ανατέλλοντος Ηλίου.
  Μετά το Β΄ΠΠ, η Γιακούζα, εκτός από τις γνωστές τις δραστηριότητες, προέβη σε ένα ανοιχτό αντικομμουνιστικό μέτωπο, με διώξεις και δολοφονίες οπαδών, συνδικαλιστών, μελών και στελεχών του Κ.Κ. της Ιαπωνίας, πρωτόγνωρα βασανιστήρια, απειλές και φυσικά εκφοβισμού της κοινής γνώμης, ειδικά το 1996, όταν το εν λόγω κόμμα έφτασε να έχει το εκλογικό ποσοστό του 16%, πέραν όλων των άλλων δραστηριοτήτων.

  Αρχαίες ρίζες

  Η μοντέρνα Γιακούζα αναπτύχθηκε από δύο κοινωνικές ομάδες της Ιαπωνικής περιόδου Edo (1603–1868):

  • Tekiya (τραινοπώλες): πλανόδιοι έμποροι και οργανωτές εμπορικών δραστηριοτήτων σε πανηγύρια, που ανέπτυσσαν ιεραρχικές δομές, οικογενειακή ιεραρχία (oyabun–kobun) και ανέλαβαν διοικητικοί ρόλοι
  • Bakuto (τυχερά παιχνίδια): συμμετείχαν σε παράνομα τυχερά στοιχήματα. Και αυτοί είχαν παρόμοια δομή .

  Κοινωνικός ρόλος και τελετουργία

  • Η Γιακούζα ενσωμάτωσε τελετουργικά, δομές «οικογένειας», σύμβολα τιμής, ομοιότητες με την τελετουργική εισπήδηση (π.χ., σκίσιμο δέρματος δακτύλων – yubitsume).
  • Λειτουργούσε σε ένα πλαίσιο υποκατάστασης του κρατικού μηχανισμού σε περιοχές εκτός ελέγχου — παροχή «ασφάλειας», επίλυση διαφορών κ.λπ.

  Βιβλιογραφία και ιστορικά στοιχεία

  • Dubro & Kaplan – Yakuza: Japan’s Criminal Underworld: Θεμελιώδη έργο για την ιστορία, συνήθειες και σχέσεις με το κράτος
  • Το Confessions of a Yakuza του Junichi Saga, βιογραφία του Eiji Ijichi — δίνει εσωτερική ματιά στις παραδόσεις, τιμή, λειτουργία της ομάδας
  • Θεωρείται πως η Γιακούζα εξελίχθηκε από παράλληλες μορφές «κοινωνικής τάξης» με ηθικό κώδικα (omertà-like), παρόμοια με μαφία.

  Τεκμηρίωση

  Η διεθνής βιβλιογραφία επιβεβαιώνει ότι η Γιακούζα:

  • Εμφανίστηκε σταδιακά από τις περιόδους Tekiya/Bakuto.
  • Έχει ισχυρό ιεραρχικό και τελετουργικό χαρακτήρα.
  • Δημιούργησε παράλληλες δομές εξουσίας και κοινωνικής τάξης, όπως και η μαφία στη Δύση.
    

    ---

    3. Πόσο συνδέεται η Γεωργιανή Μαφία με τα ναζιστικά στοιχεία και την εκμετάλλευση γυναικών μετά την ΕΣΣΔ;

    Η Γεωργιανή Μαφία κατάγεται από τα σοβιετικά “vory v zakone”. Μετά το 1991 ενσωματώθηκε σε διεθνές οργανωμένο έγκλημα και εκμεταλλεύτηκε κοινωνικές διαλυτικές τάσεις.
    Συνεργάστηκε με αντικομμουνιστικά δίκτυα και εκμεταλλεύτηκε τη μετανάστευση πρώην επιστημόνων και γυναικών, πολλοί από τους οποίους κατέληξαν θύματα trafficking.

    Ορισμός & ιστορικά χαρακτηριστικά

    • Ο όρος Georgian mafia (Kartuli mapia) περιγράφει δίκτυα οργάνωσης υπό το δόγμα των “thieves-in-law” (vory v zakone), με ισχυρή παρουσία στην πρώην ΕΣΣΔ και διεθνώς
    • Βασικοί συμμετέχοντες είναι Γεωργιανοί, Εβραίοι, Αρμένιοι, Κούρδοι Yezidi .

    Ιστορική εξέλιξη

    • Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οι thieves-in-law εξελίχθηκαν σε πολιτικο-εγκληματικούς παράγοντες. Η αναρχία της δεκαετίας του ’90 ενίσχυσε την δύναμή τους
    • Στη δεκαετία του 1990, ο Jaba Ioseliani (ηγέτης της Mkhedrioni) λειτουργούσε ως υπερσύνδεσμος ανάμεσα στο κράτος και στο έγκλημα

    Διεθνείς επιχειρήσεις

    • Εκτεταμένες διεθνείς επιχειρήσεις – π.χ. «Caucase Normandie» – απέδειξαν πως οι Γεωργιανοί έλεγχαν δίκτυα σε Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία
    • Επιχειρήσεις όπως η “Operation Skhodka” στοχεύουν ειδικά στους κόλπους των thieves-in-law και των δύο μεγάλων – Tbilisi και Kutaisi – κλαμπ

    Το κοινωνικό και οργανωτικό υπόβαθρο

    • Αντίθετα με ιεραρχικά μοντέλα, οι thieves-in-law λειτουργούν περισσότερο ως κοινωνικό/εθιμικό δίκτυο, με βάση ένα τιμής-φιλίας κώδικα .
    • Στη Γεωργία, η εκστρατεία μετά τη Rose Revolution (2003–2005) κατάργησε μεγάλο μέρος της παραδοσιακής εγκληματικότητας, “απελευθερώνοντας” δυνάμεις που μετακινήθηκαν σε Ευρώπη/Ρωσία .

    Η Γεωργιανή Μαφία συνδέεται ενδεχομένως και με τα ναζιστικά και εγκληματικά στοιχεία των Μπαντερίστας στην Ουκρανία, το τράφικιν που το έκαναν αποκλειστικά πάνω σε δυστυχισμένες και αφελείς γυναίκες που μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, καθώς έψαχναν τρόπους να αξιοποιήσουν το επιστημονικό τους πεδίο, για μια καλύτερη ζωή στην Δυτική Ευρώπη, καταλήγοντας στα πορνεία του παρακράτους των δύο παραπάνω, που προβοκατόρικα ονόμαζαν Ρωσική Μαφία. Να θυμίσουμε εδώ πέρα ότι η Γεωργιανοί Μαφιόζοι, ήταν απόγονοι συνεργατών των ναζί στον Καύκασο, άρα υπήρχε μα μεταξύ τους σιωπηρή συνεργασία, που αν μη τι άλλο είχε ρίζες από το παρελθόν.

    Α. Γεωργιανή Μαφία – «Thieves in Law» και μεταπολεμικά δίκτυα

    Η Γεωργιανή Μαφία (Qartuli Mafia) είναι ένα ισχυρό οργανωμένο έγκλημα που γεννήθηκε στο μετασοβιετικό περιβάλλον, με δομές τιμής, οικογενειακή σύνδεση, και «thieves in law» (vor v zakone)
    Ασχολείται με: διακίνηση όπλων, ανθρώπινων οργάνων, trafficking, εκβιασμούς, ξέπλυμα, κ.ά. .

    Β. Συνεργασία με ναζιστικά/εθνικιστικά στοιχεία στην Ουκρανία;

    Παρότι δεν υπάρχουν φανερές και αξιόπιστες πηγές που να υποστηρίζουν την άμεση συνεργασία μεταξύ της Γεωργιανής Μαφίας και των ναζιστικών στοιχείων της Ουκρανίας, όπως οι Banderistas ή ακροδεξιά τάγματα τύπου Azov, είναι κοινό μυστικό σε πολλές από τις κοπέλες που εξέδιδαν έναντι πινακίου φακής και με πολύ βία, σε ένα δίκτυο διακίνησης που μόνο τέτοια εγκληματικά στοιχεία μπορούσαν να πραγματοποιήσουν.
    Ειδικά μετά το 2014 και τις δολοφονίες συνδικαλιστών στην Οδησσό, από αυτά τα στοιχεία, άρχισαν να ανοίγουν στόματα και να καταγράφονται τα “κατορθώματα” αμφότερων, με κοινά ιδεολογικά ελατήρια, που σκοπό είχαν εκτός την μαύρη επιχειρηματική δραστηριότητα με αμύθητα κέρδη, την κατασυκοφάντηση σε οτιδήποτε
    είχε αφετηρία την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ.
    Τα Banderistas (OUN-B/UPA) ήταν εθνικιστές και συνεργάτες με τους Ναζί κατά τον Β΄Π.Π. και σήμερα έχουν αποκατασταθεί μνημειακά σε τμήματα της Δυτικής Ουκρανίας, αλλά ποτέ δεν ήταν η πλειοψηφία του πληθυσμού κι εκεί, παρότι έχει γίνει συντονισμένη προσπάθεια ηρωωποίησης τους, κυρίως από τις μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας, της Γερμανίας και φυσικά από το Βατικανό που σε κάθε τέτοιου είδους δραστηριότητες είναι στην πρώτη γραμμή της “σκοτεινής πλευράς της ιστορίας”, που κάποιοι σήμερα την ονομάζουν “σωστή”.
    Οι ίδιοι οι ναζιστές της Ουκρανίας, έχουν εκδηλώσει ξεκάθαρη βία (π.χ. φρικαλεότητες, εθνοκαθάρσεις), και δεν υπήρχαν πολλά καταγεγραμμένα στοιχεία μέχρι το 2014, ότι δρούσαν από κοινού με οργανωμένο οργανωμένο έγκλημα με ιεραρχία όπως οι Γεωργιανοί, από εκεί και μετά, οι φήμες, έπαψαν να είναι φήμες γιατί τα στόματα σιγά σιγά, αλλά σταθερά άνοιγαν.

    Γ. Τράφικινγκ γυναικών & εμπορευματοποίηση επιστημονικού/επαγγελματικού κεφαλαίου

    Τα εγκληματικά δίκτυα στη μετασοβιετική περιοχή, και ειδικά η Γεωργιανή Μαφία, έχουν εμπλακεί σε trafficking γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση .
    Πολλές γυναίκες με ακαδημαϊκό ή επαγγελματικό υπόβαθρο, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οδηγήθηκαν σε τέτοιες δομές υπό το πρόσχημα «προσφοράς εργασίας» – αποτέλεσμα της οικονομικής αβεβαιότητας, που είχε απλωθεί με την διαδεδομένη για την εποχή εκείνη οικονομική πολιτική των Γιέλτσιν – Τσούμπαϊς, παντού σε όλη την πρώην την Σοβιετική Ένωση.

    Δ. Σχέση με «ρωσική μαφία» ως προβοκάτσια

    Ο όρος «ρωσική μαφία» χρησιμοποιείται συχνά από παρακρατικές ή προπαγανδιστικές πηγές για να υποτιμήσει και να συγκαλύψει την πολύπλοκη εθνική/εθνοτική δομή των εγκληματικών οργανώσεων, στην οποία πρωταγωνιστούν Γεωργιανά εγκληματικά στοιχεία, συνεπικουρούμενα από Ουκρανούς ναζιστές.
    Οι Γεωργιανοί mafiosi, παράγοντες της πρώην ΕΣΣΔ, απέφυγαν συχνά να ταυτίζονται ως «ρωσική» λόγω πολιτισμικών και εθνοτικών διαφορών, ωστόσο μαζί με τους ναζιστές της Ουκρανίας, έβαζαν το επίθετο Ρωσική Μαφία στις δραστηριότητές τους. Η χρήση του όρου «ρωσική μαφία» λειτουργεί ως επικοινωνιακός γενικευτής και προβοκατόρικη ταμπέλα.

    Ε. Ιστορικοί δεσμοί με ναζί στον Καύκασο;

    Είναι αλήθεια ότι την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σχηματίστηκε η Γεωργιανή Λεγεώνα στο πλευρό της Βέρμαχτ και του SS, κυρίως από εμιγκρέδες και αιχμαλώτους που ήλπιζαν αποκατάσταση ανεξαρτησίας, όπως ακριβώς οι ναζί της Ουκρανίας και μέχρι πριν λίγα χρόνια αποκρύπτονταν μεθοδικά η ιστορική σύνδεση με αυτό ακριβώς το παρελθόν, που αντικειμενικά έχει οδηγήσει σε οργανωμένη συνεργασία με ακραίες ομάδες στη μετασοβιετική περίοδο.

    ---

    4. Ιστορικές καταγραφές για την Κολομβιανή, Μεξικανική και Βορειοαμερικανική Μαφία

    Α. Κολομβιανή Μαφία Η Κολομβία έγινε διεθνές επίκεντρο του παγκόσμιου εμπορίου κοκαΐνης από τη δεκαετία του 1970. Οι βασικές εγκληματικές οργανώσεις ήταν:

    • Medellín Cartel: Ιδρυτής ο Πάμπλο Εσκομπάρ. Εξέλιξε το λαθρεμπόριο κοκαΐνης σε παγκόσμιας κλίμακας εμπόριο. Έλεγχε σχεδόν το 80% της κοκαΐνης που εισαγόταν στις ΗΠΑ.
    • Cali Cartel: Λιγότερο αιμοδιψές, πιο διακριτικό. Επένδυσε σε χρηματοπιστωτικά συστήματα και πολιτική διείσδυση.
    • Norte del Valle & Clan del Golfo: Σύγχρονες εγκληματικές οργανώσεις με έλεγχο ναρκωτικών, trafficking ανθρώπων, όπλων και μεταναστών.
    • Ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομάδες – Ιεροί αντικομμουνιστκοί σύνδεσμοι που για πάνω από 50 χρόνια πραγματοποιούσαν εμφύλιες διαμάχες με τους Κομμουνιστές Αντάρτες FARC ή FARC-EP, το οποίο είναι μια μαρξιστική-λενινιστική επαναστατική αντάρτικη οργάνωση στην Κολομβία, η οποία αντιμάχεται ακόμα και σήμερα τα ακροδεξιά σχήματα που ξεπλένουν μαύρο χρήμα, ναρκωτικά και πραγματοποιούν εμπόριο λευκής σαρκός και ζωτικών οργάνων, αστέγων και παιδιών που έχασαν τις οικογένειες τους στην εμφύλιο διαμάχη.
      Ο εμφύλιος πόλεμος της Κολομβίας, που άρχισε το 1964 υπό την καθοδήγηση της CIA και τελείωσε (τυπικά τουλάχιστον) το 2016, στην πραγματικότητα συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, μετά από τις “σφαγές” που προξένησαν σε μέλη του FARC όταν έγινε εκεχειρία την οποία ποτέ οι παρακρατικοί ακροδεξιοί δεν τήρησαν, γι αυτό το λόγο παρότι το ένοπλο τμήμα του FARC διαλύθηκε το 2016, ακόμα και σήμερα είναι ο επίσημος στρατός των φτωχών χωρικών που αυτοχαρακτηρίζεται ως αγροτική, επαναστατική, αντι-ιμπεριαλιστική οργάνωση. Ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει τη φτωχή αγροτική τάξη ενάντια στα συμφέροντα των ανώτερων και πλουσιότερων τάξεων της Κολομβίας( κι ενίοτε ακόμα και σήμερα με ελλιπή οπλισμό σε σχέση με το παρελθόν, πριν της συμφωνίες παράδοσης των όπλών), να είναι σε διαμάχη με τους Ιερούς Δεσμούς Κολομβιανών Παραστρατιωτικών που λειτουργούν ως μαφία.

    Η κολομβιανή “μαφία” και μερίδες τους, έχουν ξεκολλήσει από την προηγούμενη φάση τους και έχουν πλέον εξελιχθεί σε υβριδικά σχήματα με εμπλοκή σε mining, πετρέλαιο, κατασκευές και ψηφιακή απάτη. Κολομβιανά καρτέλ: Μπορεί ο Πάμπλο Εσκομπάρ να μετέτρεψε την Κολομβία σε κράτος-φέουδο, όπου  τα καρτέλ του είχαν επιρροή σε πολιτική και οικονομία, ωστόσο ακόμα και σήμερα αποτελεί μια “μυθική” μορφή με ερείσματα στα λαϊκά στρώματα για τα οποία είναι Ήρωας, αν όχι ένας Άγιος.. Μεξικανικά καρτέλ: Παραστρατιωτικές δομές, ακραία βία, διεθνή παρουσία. ΗΠΑ – Καναδάς: Από τον Αλ Καπόνε στην Επιτροπή Εγκλήματος (Five Families), διασυνδέσεις με τράπεζες, πολιτική και επιχειρηματικότητα.

    Β. Μεξικανική Μαφία

    Η μεξικανική μαφία ενισχύθηκε με την πτώση των κολομβιανών καρτέλ και έγινε βασικό κανάλι εισαγωγής ναρκωτικών στις ΗΠΑ. Βασικοί φορείς:

    • Cartel de Sinaloa: Διευθύνει τις περισσότερες διαδρομές διανομής κοκαΐνης, ηρωίνης, μεθαμφεταμίνης και φεντανύλης.
    • Cartel del Golfo και Zetas: Ιδιαίτερα βίαιοι, με επιρροή στον βορρά και στρατιωτική δομή.
    • Η μεξικανική μαφία έχει εισχωρήσει και στο εσωτερικό των ΗΠΑ μέσω φυλακών, συμμοριών και «αόρατων» κυκλωμάτων logistics.

    Γ. Μαφία σε ΗΠΑ & Καναδά

    Τα καρτέλ της Λατινικής Αμερικής έχουν εγκαταστήσει:

    • “Offices” σε βασικές πόλεις (Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Τορόντο), με ρόλο συντονιστή και οικονομικού ελέγχου.
    • Συνεργασία με αμερικανικές συμμορίες (π.χ. MS-13, Bloods) για street-level διανομή.
    • Δίκτυα νομιμοποίησης εσόδων μέσω ακινήτων, online επενδύσεων και εικονικών νομισμάτων.
    • Στον Καναδά, το κύκλωμα δρα κυρίως μέσω Βανκούβερ, Κεμπέκ και Τορόντο, αξιοποιώντας πιο «χαλαρές» ρυθμίσεις νομιμοποίησης.

    Δ. Μαφιόζοι του Σικάγο την εποχή της ποτοαπαγόρευσης

    Ο Αλ Καπόνε κυριάρχησε στο εμπόριο αλκοόλ, λειτουργώντας υπό τη σκέπη πολιτικής προστασίας. Δημιούργησε «εταιρικό μοντέλο» εγκλήματος, χρηματοδοτώντας σχολεία, αλλά σπέρνοντας τρόμο με εν ψυχρώ δολοφονίες και επιθέσεις όπως η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου.

    Ιστορικό Πλαίσιο: Ποτοαπαγόρευση (1920–1933)

    Με την 18η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ και τον Volstead Act, απαγορεύτηκε η παρασκευή, μεταφορά και πώληση αλκοόλ. Το αποτέλεσμα ήταν:

    • Έκρηξη της παράνομης διακίνησης αλκοόλ (bootlegging).
    • Εμφάνιση υπόγειων μπαρ (speakeasies).
    • Εκτίναξη της διαφθοράς στην αστυνομία, στους δικαστές και στους πολιτικούς.

    Δ1. Αλ Καπόνε (Al Capone)

    Ο πιο διαβόητος μαφιόζος της εποχής και αρχηγός της Chicago Outfit.

    • Καταγωγή: Ιταλοαμερικανός, από Νάπολη.
    • Έλεγχος: Οργάνωσε την παραγωγή, αποθήκευση, διακίνηση και «προστασία» του αλκοόλ.
    • Μέθοδοι: Εκβιασμοί, δωροδοκίες, δολοφονίες.
    • Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου (1929): Το πιο αιματηρό περιστατικό, όταν δολοφόνησε 7 μέλη της αντίπαλης συμμορίας του Μπαγκς Μοράν.

    Ο Καπόνε φυλακίστηκε τελικά όχι για δολοφονίες, αλλά για φοροδιαφυγή (1931).

    Δ2. Τζόνι Τόριο (Johnny Torrio)

    • Μέντορας του Καπόνε, έθεσε τις βάσεις για το οργανωμένο έγκλημα στο Σικάγο.
    • Εισήγαγε το «επιχειρηματικό μοντέλο» με εσωτερική πειθαρχία και συνεργασίες.
    • Συνέδεσε μαφιόζους από Νέα Υόρκη, Σικάγο, Φιλαδέλφεια και Κλίβελαντ, προετοιμάζοντας την Εθνική Εγκληματική Επιτροπή.

    Δ3. Μπαγκς Μοράν (Bugs Moran)

    • O Ιρλανδικής καταγωγής και αρχηγός αντίπαλης συμμορίας.
    • Αντιπαρατέθηκε άμεσα με τον Καπόνε για τον έλεγχο των bootlegging routes στο βόρειο Σικάγο.
    • Σώθηκε από τη Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου επειδή καθυστέρησε στο ραντεβού.

    Δ4. Φρανκ Νίτι (Frank “The Enforcer” Nitti)

    • Δεξί χέρι του Καπόνε, και εγκέφαλος των οικονομικών του δικτύου.
    • Μετά τη σύλληψη του Καπόνε, ο Νίτι ανέλαβε τον συντονισμό του Chicago Outfit.
    • Στρατηγικά έβαλε την οργάνωση σε πιο «λευκά» επαγγέλματα (εργολαβίες, συνδικάτα).

    Δ5. Τζόζεφ “Μαπς” Μακλάφλιν & άλλοι (μικρότερες φιγούρες)

    • Μικροί μαφιόζοι και μπράβοι, υπεύθυνοι για διακίνηση και προστασία.
    • Συμμετείχαν σε εκβιασμούς πολιτικών και σωματεμπορία που συνδέονταν με τα υπόγεια μπαρ.

    Δ6. Δομές και Μέθοδοι Οργάνωσης

    • Speakeasies: Μυστικά bars με δωροδοκημένους αστυνομικούς.
    • Bootlegging rings: Διαδρομές μεταφοράς αλκοόλ από τον Καναδά και τις αγροτικές πολιτείες.
    • Δίκτυο διαφθοράς: Συγγενείς πολιτικών, εισαγγελείς, δήμαρχοι, ακόμα και ο Τύπος λάμβαναν χρήματα ή προστασία.

    Δ7. Οικονομική Διάσταση

    • Ο Καπόνε εκτιμάται ότι κέρδιζε περισσότερα από $100 εκατομμύρια τον χρόνο (σημερινά δισεκατομμύρια).
    • Τα κέρδη του επενδύονταν σε:
      • Νόμιμες επιχειρήσεις.
      • Πλυντήρια χρήματος.
      • Αγορές επιρροής.

    Ε. Πολιτική & Μεταποτοαπαγορευτική Εξέλιξη

    Με την Κατάργηση της Ποτοαπαγόρευσης το 1933 (21η Τροπολογία), πολλές εγκληματικές οργανώσεις μετακινήθηκαν:

    • Στο τζόγο, τη διαφθορά συνδικάτων και την πορνεία.
    • Πολλοί πρώην μαφιόζοι έγιναν επιχειρηματίες, εργολάβοι και επενδυτές.

    Η εποχή εκείνη αποτέλεσε το θεμέλιο για το σύγχρονο οργανωμένο έγκλημα τύπου “corporate mafia”.

    ---

    

    Η Σχέση της Μαφίας με ΜΚΟ, Βατικανό & Μυστικές Υπηρεσίες

    Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, χιλιάδες ΜΚΟ χρησιμοποιήθηκαν ως βιτρίνες για τη μεταφορά κεφαλαίων και πληροφοριών. Μερικές εξ αυτών εξελίχθηκαν σε πραγματικές επιχειρήσεις επιρροής και ελέγχου.

    Βατικανό & Μαφία

    • Η Τράπεζα του Βατικανού (IOR) χρησιμοποιήθηκε για πλύσιμο χρήματος
    • Σκάνδαλα με την ηθική προστασία της P2
    • Οι «Ratlines» χρησιμοποιήθηκαν για τη διαφυγή ναζί και συνεργατών

    CIA & Gladio

    Το Σχέδιο Gladio ήταν μια μυστική επιχείρηση του ΝΑΤΟ με συμμετοχή παρακρατικών δομών. Στόχος: να αποτραπεί η εξάπλωση του κομμουνισμού. Το Σχέδιο Γκάντιο (Gandhio Plan) επικεντρώθηκε στην οικολογία και την ψηφιακή τεχνοκρατία, με τη συμμετοχή ΜΚΟ και funds.

    ---

5. Τι ήταν το σχέδιο Gladio και η Κόκκινη Προβιά, και ποιος ο ρόλος της Μαφίας;

Το σχέδιο Gladio ήταν μυστική επιχείρηση του ΝΑΤΟ με παρακρατικές δομές για αποτροπή κομμουνιστικής διείσδυσης. Η Κόκκινη Προβιά (μεταμφιεσμένοι προβοκάτορες) δρούσε σε συνεργασία με τη Μαφία για αποσταθεροποίηση, δημιουργία φόβου και αποτροπή ριζοσπαστισμού.

Α. Μαφία στην Ιταλία – Σχέδιο “Γκάντιο” & Κόκκινη Προβιά

Η μαφία στην Ιταλία έχει παραδοσιακά τέσσερις βασικούς οργανισμούς: Cosa Nostra (Σικελία), Camorra (Νάπολη), ’Ndrangheta (Καλαβρία) και Sacra Corona Unita (Απουλία).

Κόκκινη Προβιά (Red Cloak)

• Στρατηγική διείσδυσης της μαφίας σε κρατικές δομές, ΜΚΟ, και αγορές «πράσινης ανάπτυξης».
• Χρήση πράσινων επιχειρήσεων ως βιτρίνες (αιολικά πάρκα, ανακύκλωση, «οικολογικές» υποδομές).
• Αποδοχή κρατικών και ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για projects ανανεώσιμης ενέργειας και circular economy.
• Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Camorra στην «Terra dei Fuochi» (Γη των Φωτιών), όπου τοξικά απόβλητα απορρίπτονται παράνομα με επίφαση οικολογικών μελετών.

Σχέδιο Γκλάντιο (Gandhio Plan)

• Υπόρρητο σχέδιο ελέγχου «πράσινων» αγορών από μαφίες.
• Αφορά τομείς όπως η διαχείριση αποβλήτων, οι περιβαλλοντικές άδειες, τα έργα ΑΠΕ και οι carbon credits.
• Επιδίωξη: αναστροφή της εικόνας της μαφίας μέσω “greenwashing” και νομιμοποίηση τεράστιων εσόδων από τα λεγόμενα “eco-mafia deals”.

Η Μαφία και οι Μυστικές Υπηρεσίες (1945–σήμερα)

• Operation Gladio:

• Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ, μέσω του ΝΑΤΟ και της CIA, έστησαν το δίκτυο “Gladio” για να αποτρέψουν κομμουνιστικές εξεγέρσεις στην Ιταλία και τη δυτική Ευρώπη.
• Το δίκτυο συνεργάστηκε με μαφιόζους ως «τοπικούς σταθεροποιητές», προσφέροντας:
  • Άσυλο.
  • Χρηματοδότηση.
  • Εξοπλισμό και πολιτική επιρροή.

• «Κόκκινη Προβιά» (Gladio Rosso):

• Αντεστραμμένη εφαρμογή της Gladio, με πιο συγκεκαλυμμένη λειτουργία.
• Ενορχηστρώνει διείσδυση παρακρατικών δομών στις αγορές, την πολιτική, τα media και τη δημόσια διοίκηση.
• Επικεντρώνεται πλέον στην οικολογία και στην ψηφιακή τεχνοκρατία, αξιοποιώντας ΜΚΟ, funds και πράσινες επενδύσεις.
• Η μαφία μετατρέπεται από «παραδοσιακός εγκληματίας» σε παραοικονομικός διαχειριστής υψηλής στρατηγικής σημασίας. Β. Ποια η σχέση της Μαφίας με το Βατικανό, ΜΚΟ και Μυστικές Υπηρεσίες μετά το 1945;Βατικανό: Πλυντήριο μέσω Τράπεζας Βατικανού. Σκάνδαλα με την P2. ΜΚΟ: Δομές διείσδυσης και προβολής «καλού προσώπου». Συχνά εμπλέκονται σε παράνομες ροές χρημάτων, trafficking και influence operations. Μυστικές Υπηρεσίες: Συνεργασία με μαφίες για σκοτεινές επιχειρήσεις. Η μαφία συχνά λειτουργεί ως «εργολάβος του παρακράτους». Η Μαφία, το Βατικανό και οι Μυστικές Υπηρεσίες – Μια Σκοτεινή ΣυμμαχίαΒ.1 Η Μαφία και το ΒατικανόΗ σχέση του οργανωμένου εγκλήματος με την Καθολική Εκκλησία –και ιδιαίτερα το Βατικανό– είναι βαθιά, δομική και διαχρονική: • Τράπεζα του Βατικανού (IOR):
  • Από τη δεκαετία του 1950, η IOR έγινε ένα ασφαλές καταφύγιο για «μαύρα χρήματα», μεταξύ άλλων της Cosa Nostra, της Camorra και της ‘Ndrangheta.
  • Η υπόθεση Banco Ambrosiano (με τον τραπεζίτη Roberto Calvi, γνωστό ως «τραπεζίτης του Θεού», που βρέθηκε απαγχονισμένος στο Λονδίνο το 1982), αποκάλυψε συνεργασία μεταξύ μαφίας, Opus Dei, μασονικών στοών (P2) και τραπεζικών/παραθρησκευτικών κύκλων.
• • Λειτουργική συγκάλυψη:
  • Πολλοί μαφιόζοι εμφανίζονταν ως «ευεργέτες» ή «πιστοί δωρητές» για να αποκτήσουν κοινωνική ασυλία.
  • Το Βατικανό, μέσα από καθολικά δίκτυα, παρείχε διαύλους ασφαλούς επικοινωνίας και προστασίας μαρτύρων ή φυγάδων.
  • Οι μυστικές συναλλαγές γίνονταν με τη «βούλα» της πνευματικής κάθαρσης και φιλανθρωπίας.
• Β.2 Οι ΜΚΟ ως “εργαλεία ξεπλύματος” και δικτύωσης• Από την ελεημοσύνη στο «σοσιαλμπίζνες»:
  • Μεταπολεμικά, χιλιάδες ΜΚΟ, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και την Ιταλία, λειτούργησαν ως βιτρίνες για τη μεταφορά κεφαλαίων και πληροφοριών.
  • Η μαφία επένδυσε σε «ανθρωπιστικές» οργανώσεις για ξέπλυμα χρήματος, διακίνηση όπλων και ανθρώπων, αλλά και για στρατολόγηση προσφύγων/μεταναστών σε εγκληματικά δίκτυα.
• • Σύγχρονες «πράσινες» ΜΚΟ:
  • Οι ΜΚΟ περιβάλλοντος χρησιμοποιούνται σήμερα από μαφίες για να αποκτήσουν:
    • Άδειες για ΑΠΕ, διαχείριση απορριμμάτων και έργα αποκατάστασης.
    • Εταιρική κάλυψη για απάτες carbon credits.
    • Στρατηγικό ρόλο σε έργα που επιδοτούνται από ΕΕ και ΗΠΑ.
• Β.3 Κρίκοι που συνδέουν Μαφία – Βατικανό – ΜΚΟ – CIA
  • Δίκτυο Ratlines (1945–1950): Χρησιμοποιήθηκε από το Βατικανό για τη διαφυγή ναζί και συνεργατών (όπως μαφιόζοι από τον Καύκασο και την Ουκρανία).
  • Γεωργιανοί Μαφιόζοι και Ουκρανικά Δίκτυα: Συνεργάτες ναζιστικών ομάδων που εντάχθηκαν σε μετεμφυλιακά δίκτυα των ΗΠΑ.
  • Εκπαιδευτικά και επιστημονικά ιδρύματα-βιτρίνες (π.χ. think tanks, έδρες σε πανεπιστήμια) χρησιμοποιούνται για στρατολόγηση, ξέπλυμα και influence operations.
  • Τελευταία φάση: πράσινη τεχνολογία, ανακύκλωση, startups και ESG funds με μαφιόζικη διείσδυση και καθοδήγηση από παρακρατικούς δρώντες.
• Β.4 Από τον Πάμπλο Εσκομπάρ στον “CEO” της Οικο-ΜαφίαςΗ Μαφία έχει εξελιχθεί. Πλέον δεν είναι μόνο έγκλημα του δρόμου ή των φυλακών. Είναι κρατικοποιημένη, θρησκευτικά αφομοιωμένη και οικονομικά ενσωματωμένη. Οι σύγχρονες μαφίες:
  • Χρησιμοποιούν την πίστη (Βατικανό), την ηθική (ΜΚΟ), την τεχνολογία (πράσινη ανάπτυξη) και τη γεωπολιτική (CIA, μυστικές υπηρεσίες) για να επιβιώνουν και να κυριαρχούν.
  • Δεν καταστρέφουν συστήματα. Τα επαναδομούν υπόγεια, ώστε να εξαρτώνται από τη δράση τους.
  • Δεν βρίσκονται εκτός νόμου. Βρίσκονται μέσα στον νόμο, ως κανονικοποιημένη παραοικονομία.

Το πρόβλημα δεν είναι η παρανομία – είναι η νομιμοποιημένη διαφθορά. Η Μαφία είναι πια μέρος της εξουσίας, όχι εχθρός της. Οι μαφίες πλέον εστιάζουν στο λεγόμενο “environmental crime economy”:

• • Εμπόριο Δικαιωμάτων Ρύπων (carbon credits):
    • Μαφίες αγοράζουν ή δημιουργούν ψεύτικες πιστώσεις CO₂ και τις πωλούν μέσω θυγατρικών εταιρειών.
    • Υποστηρίζονται από «συμβούλους πράσινης ανάπτυξης» και διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς.
  • Απάτες με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ):
    • Ψευδή έργα με κρατικές/ΕΕ επιδοτήσεις.
    • Νομιμοποίηση κεφαλαίων μέσω ηλιακών πάρκων-βιτρινών.
  • Απόβλητα και ανακύκλωση:
    • Χώροι απόρριψης λειτουργούν με πλαστά έγγραφα.
    • Οργανωμένες συμμορίες συνεργάζονται με εταιρείες αποβλήτων για παράνομες αποθέσεις σε θάλασσες, υπόγεια, περιοχές NATURA.
• Η Ιταλική “Μαφία” Σήμερα
  • Οι μαφίες έχουν περάσει από το παραδοσιακό οργανωμένο έγκλημα (ναρκωτικά, πορνεία, προστασία) σε οικονομική-πολιτική διείσδυση μέσω του «πράσινου παραμυθιού».
  • Ελέγχουν σήμερα όχι μόνο τον υπόκοσμο, αλλά και τμήματα της real economy: ανακύκλωση, ενέργεια, χρηματοδότηση έργων, συμβάσεις ΕΣΠΑ.
  • Το περιβαλλοντικό έγκλημα είναι πλέον η πιο προσοδοφόρα μαφιοζική δραστηριότητα, με χαμηλότερο ρίσκο και μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή λόγω της βιώσιμης “μάσκας”.
  • Το λεγόμενο “Green Mafia Complex” είναι ένα νέο παγκόσμιο φαινόμενο που ενώνει τη μαφία, τις ΜΚΟ, τα κράτη και τις χρηματαγορές υπό το πρίσμα της «πράσινης ανάπτυξης».

6. Η Μαφία Ως Σύστημα

Η μαφία δεν είναι μόνο εγκληματική οργάνωση. Είναι ένα σύστημα που εξελίσσεται, επιβιώνει και μετασχηματίζεται. Σήμερα:

• Διαχειρίζεται «πράσινες» επενδύσεις
• Χρησιμοποιεί ΜΚΟ ως βιτρίνες
• Εμπλέκεται σε επιχειρήσεις carbon credits
• Διεισδύει σε πολιτικές, media και αγορές

Όπως έλεγε και ο Κόρτο Μαλτέζε: «Δεν σε σκοτώνει επειδή την αντιμάχεσαι — σε απορροφά επειδή δεν έχεις καταλάβει ότι ήδη είσαι μέρος της.»

7. Ο Μυθικός Αντιήρωας Κόρτο Μαλτέζε

Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που γεννήθηκε από τη μαγική πένα του Ιταλού δημιουργού Ούγκο Πρατ (Hugo Pratt), το 1967. Στο πρόσωπό του, η ευρωπαϊκή τέχνη του κόμικ συνάντησε τη λογοτεχνία, την ποίηση, τον εσωτερισμό και την πολιτική αλληγορία, η οποία αντλούσε από την αστική μυθολογία μορφές και περιεχόμενα της Μαφίας, ο Κόρτο Μαλτέζε υποτίθεται πως τα προσπερνούσε. Πρόκειται για έναν σαρκαστικό και ελεύθερο τυχοδιώκτη, ναυτικό και αντικομφορμιστή, που περιπλανιέται σε λιμάνια, ζούγκλες, πολέμους και σκιώδεις επαναστάσεις των αρχών του 20ού αιώνα. Από την Καραϊβική και την Κίνα μέχρι τη Σοβιετική Ρωσία και την Αφρική, ο Κόρτο δεν ανήκει σε κανένα σύστημα. Δεν είναι ούτε κακός, ούτε καλός — είναι ο ταξιδιώτης με πυξίδα που δεν δείχνει ποτέ βορρά, αλλά πάντα ελευθερία, που τότε λάνσαρε με το σχέδιο Γκλάντιο η C.I.A και φυσικά το Βατικανό. Εμπλέκεται με επαναστάτες, μυστικούς πράκτορες, μάγους, Ροδόσταυρους, ακόμη και υπερφυσικά όντα. Ο Πρατ, μέσα από τον Κόρτο, καυτηριάζει τη βία της εξουσίας, το εμπόριο όπλων, τις μυστικές υπηρεσίες, τις μαφίες και τους υπόγειους μηχανισμούς που κατευθύνουν τον κόσμο. Είναι η φιγούρα του στοχαστικού παρατηρητή μέσα στην καταιγίδα της Ιστορίας. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι ο αντίποδας του μαφιόζου: ένας άνθρωπος της υπόγειας ζωής που επιλέγει να μη διαφθαρεί, να μη διεκδικήσει εξουσία, αλλά να αναζητήσει τη σοφία και την ομορφιά μέσα στον παραλογισμό του κόσμου.

Επίλογος – Η Μαφία ως Σύστημα

Από τη Σικελία των Βουρβόνων έως την ποτοαπαγόρευση στο Σικάγο, από τα ιαπωνικά χαρτοπαίγνια ως τα καρτέλ της Κολομβίας και τη σύνθετη μετασοβιετική κοινωνία της Γεωργίας, τους νεοναζιστές της Ουκρανίας, η Μαφία δεν είναι απλώς εγκληματική δράση — είναι ένα παράλληλο σύστημα εξουσίας. Συνεργάζεται με μυστικές υπηρεσίες, παρεμβαίνει σε δημοκρατίες, παίζει ρόλο σε πολέμους, συμμετέχει στη φιλανθρωπία μέσω ΜΚΟ και φτάνει να καθορίζει διεθνείς οικονομίες μέσω του εμπορίου άνθρακα και ESG επενδύσεων. Στη νέα της μορφή, φοράει κοστούμι και κρατάει laptop. Η Μαφία επιβίωσε γιατί δεν πολέμησε το κράτος — έγινε μέρος του. Από τη σκιά της Gladio μέχρι το χαμόγελο ενός πράσινου CEO, η διαδρομή είναι κυκλική και θολή. Η γνώση, η παιδεία, η διαφάνεια και ο πολιτικός στοχασμός είναι οι μόνοι τρόποι να κατανοήσουμε (και ίσως να αποδομήσουμε) αυτήν την πολύμορφη εξουσία που, όπως έλεγε και ο ίδιος ο Κόρτο Μαλτέζε που όσο κι αν τον αξιοποιήσαν πάλι τους ξέφευγε, «δεν σε σκοτώνει επειδή την αντιμάχεσαι — σε απορροφά επειδή δεν έχεις καταλάβει ότι ήδη είσαι μέρος της.»