Η Μελανή Οπή ως Γεννήτρια Σύμπαντος: Η Επιστημονική Δικαίωση του Διαλεκτικού Υλισμού
Τη φιλοσοφία που λέει: η ύλη είναι αρχή και τέλος όλων. Και η εξέλιξή της είναι διαλεκτική. Κατά τον ίδιο τρόπο, η διαλεκτική υλιστική αντίληψη της φύσης, σύμφωνα με την οποία:, η ύλη είναι αντικειμενική πραγματικότητα, ανεξάρτητη από τη συνείδηση, η κίνηση είναι ιδιότητα της ύλης, αδιαχώριστη απ’ αυτή, η ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει «καθαρή ενέργεια» ή «καθαρή συνείδηση» χωρίς υλική βάση, είναι ιδεαλιστική φαντασίωση, γι αυτό και κάθε προσπάθεια που θα προσπαθεί να αποδείξει πειραματικά τη την θεωρία της “Μεγάλης Έκρηξης”(κοινός Big Bang), θα πέφτει στο “κενό”, γιατί είναι ένας καθαρός εμπειριοκριτικισμός.
Να θυμίσουμε καταχρηστικά ότι «Ο όρος “εμπειρία” στον εμπειριοκριτικισμό, δεν σημαίνει τίποτα άλλο από μια υποκειμενική ψευδαίσθηση· ένα προσωπικό φαινόμενο που “μοιάζει” αντικειμενικό. Ενώ η διαλεκτική υλιστική επιστήμη γνωρίζει ότι η αντικειμενικότητα είναι πρωταρχική, και η συνείδηση δευτερογενής.»