Ο Πάολο και ο Βιτόριο είναι πάλι μαζί
Ο Πάολο και ο Βιτόριο είναι πάλι μαζί
Σχεδόν έξι χρόνια μακριά από τον αγαπημένο του αδελφό, κάτι αδιανόητο με βάση την εικόνα και τα αποτελέσματα της δουλειάς τους.
Με αυτόν που έγραψαν ιστορία στο Ιταλικό Σινεμά, που μοιράστηκαν 22 ταινίες σε σκηνοθεσία, 18 κινηματογραφικά σενάρια (πολλά από αυτά μεταφορές από κολοσσιαίους συγγραφείς παγκόσμιας εμβέλειας, τους οποίους μετέφεραν και των οποίων μετασκεύασαν και διασκεύασαν το συγγραφικό έργο τους, στα μέτρα και στα σταθμά της εποχής τους), αλλά και 15 βραβεία, για τον Πάολο Ταβιάνι, ήταν μάλλον υπέρ του δέοντος αρκετά, και οι αντοχές μάλλον πολύ ελάχιστες για να αντέξει μια βραχύβια ασθένεια πού είχε ως αποτέλεσμα να ταξιδέψει στους Ουρανούς κατά τους Θρησκευόμενους, η να ταξιδέψει στον άχρονο κόσμο, σύμφωνα με τους πάσης φύσης και κάθε λογής υλιστές, όσον αφορά την κοσμοθεώρηση τους.
Χτες την τελευταία ημέρα του Δίσεκτου Κουτσοφλέβαρου, του 2024, ο Πάολο Ταβιάνι εξέπνευσε και μας άφησε χρόνους, σε ηλικία 92 ετών, αφήνοντας πίσω του μια παρακαταθήκη όχι μόνο για την Ιταλία, αλλά και για τον Ιταλικό Νεορεαλισμό, αλλά για την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά που σύντομα το Ιταλικό Σινεμά θα μπορεί να χορηγεί άλλο.
Με τη φυγή του εκλιπόντα Πάολο, μάλλον κλείνει οριστικά και αμετάκλητα, η ανθρώπινη κινηματογραφική παρέμβαση στο Ιταλικό και μάλλον σε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Σινεμά της Δύσης, που ακολουθεί μάλλον τις τακτικές της IT και του ξεπεσμένου και ξεπερασμένου Χόλιγουντ.
Γεννημένος στις 8 του Νοέμβρη του 1931 στο Δήμο Σαν Μινιάτο, της επαρχίας της Πίζας, στην περιοχή της Τοσκάνης, στην Ιταλία, σπούδασε ιστορία της τέχνης και μουσικολογία και μαζί με τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο Αδελφό του Βιτόριο, που υπήρξε απόφοιτος της Νομικής, όχι μόνο έγραψαν την δική τους μοναδική ιστορία στον κόσμο της 7ης Τέχνης, όχι μόνο δημιούργησαν και έφτιαξαν μια ακόμα συγκλονιστική ιστορία για το Ιταλικό Σινεμά, αλλά φρόντισαν να επινοήσουν κινηματογραφικά, μέχρι και το Γαλλικό Μάη του 1968.
Η “Χαοτική” σπονδυλωτή ματιά τους, στη ματιά του Πιραντέλο, μέσα από την Μπρεχτική διαλεκτική για το Θέατρο και το Σινεμά, ήταν παντού στην κινηματογραφική τους και κινηματογραφική άποψη έκαστου εκ των δύο, ειδικά του Πάολο που είχε την δυνατότητα,ως απόφοιτος της Σχολής καλών τεχνών, όχι όμως με μουσικολογικούς όρους και δρόμους, αλλά με την αρμονία του δικό τους “νεορεαλισμού”.
Φανερά επηρεασμένοι από τον Ηγέτη της Πανίσχυρης Κομμουνιστικής ιδεολογίας της εποχής του Τολιάτι, αλλά και από την αυτοβιογραφία του γλωσσολόγου και συγγραφέα Γκαβίνο Λέντα, πάνω και μέσα από την πατριαρχική εικόνα – φυσιογνωμία του αφέντη πατέρα του, στην πορεία μιας ιστορίας δύο Ιταλών μεταναστών, που βρίσκουν δουλειά στο Χόλιγουντ και στα γυρίσματα της Μισαλλοδοξίας του Γκρίφιθ, που λίγο ως πολύ θέτει τα ίδια ερωτήματα με τη νύχτα του Σαν Λορέντζο, η οποία αναφέρεται στην απελευθέρωση από τους Γερμανούς, της ομώνυμης πόλης, όπου όσοι δεν βρίσκονταν υπό τη σκέπη της Καθολικής Εκκλησίας, κατέληγαν στο Χάος ξανά.
Όλο το έργο τους είναι μια ανατροφοδότηση, από τη νιότη τους, μέχρι τα βαθιά γεράματα, όπου έκανα ταινίες. Μια προσέγγιση αλληλουχίας, κι ένας διάλογος, της αναστοχαστικής ματιάς ανάμεσα στον Πάολο, και στο Βιτόριο.
Ο Πάολο, καθοδηγούσε κάθε ταινία τους, στην εικαστική και σκηνογραφική του παρέμβαση, μέσα από τους αισθητικούς κανόνες που έθετε διαρκώς, καθώς δημιουργούσε ένα παράλληλο ταξίδι στη λογοτεχνία. Ήταν μια επίκληση δικής του έκφρασης στα έργα της τελευταίας, κάτι που πρακτικά σήμαινε, την μεταφορική επαναφορά στα ίδια τα ερωτήματα των συγγραφέων της στην δική του όμως Ιταλία.
Όλα αυτά έδεναν ρολόι με τα ηθικά ερωτήματα και ερωτηματικά του αδελφού του και νομικού Βιτόριο. Ο οποίος με νομικίστικου τύπου παρεμβάσεις, δημιουργούσαν ένα απάνθισμα βαθύτατου ταξικού ανθρωπισμού, με τους όρους της ανώτερης αισθητικής ματιάς των δύο αδελφών.
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Στο ερώτημα, αν τελικά ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει, μένει αναπάντητο, μεταβάλλοντας, μεταφέροντας και παραφράζοντας όλα εκείνα τα ερωτήματα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, στην μεταπολεμική Ιταλία, από κάτι ερασιτέχνες κατά τα φαινόμενα ηθοποιούς, σε μια αναπαράσταση και ένα ανέβασμα της ομώνυμης θεατρικής παράστασης. Το ερώτημα εδώ πέρα παραμένει ακόμα ένας ανεξήγητος γρίφος και δεν περιμένει καμία απάντηση, αφού ο Καίσαρας, μάλλον έχει απλά και μόνο σημειολογικό πέρασμα, στην θεατρική απόπειρα, που αποτυπώνεται μέσα από το ψηφιακό σελιλόιντ (selilóid) της εποχής τους, η ακόμα-ακόμα όταν οι Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, μεταφέρουν υπό τη μορφή διασκευής, πέντε ιστορίες από το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου τοποθετημένη στην εποχή της, δίνοντας και καταβάλλοντας μιας υπέρτατη αισθητική έμφαση στην ομορφιά της ορθοφωνητικής αφήγησης, στερώντας προοδευτικά και κλιμακωτά, από την πρωτότυπη πηγή τους, κάθε πλευρά της, κάτω από μια νεότερη, πιο ώριμη απεικόνιση, με τα μάτια της 4ης ηλικίας.
Στο ερώτημα που θέτουμε εδώ πέρα είναι, αν όντως ο έτερος Κινηματογραφικός Καίσαρας μας άφησε χρόνους, υπάρχει μια απάντηση, με δυο σκέλη, αφενός μεν πήγε δίπλα στον Διόσκουρο του αφετέρου δε, μας άφησε τόσο μεγάλης αξίας αισθητική αποτίμηση που τον οδηγεί και ντε φάκτο (εκ των πραγμάτων) στην Αθανασία και όχι ντε γιούρε ως μια νόμιμα δημιουργημένη κατάσταση, δηλαδή.
1954 Σαν Μινιάτο Ιούλης ’44 (μικρού μήκους)
1960 L’Italia non è un paese povero (ντοκιμαντέρ)
1962 Ένας άντρας στην πυρά
1964 L’Italia con Togliatti (ντοκιμαντέρ μικρού μήκους)
1967 I sovversivi – The Subversives,
1967 Παράνομοι του έρωτα
1972 Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκκορα
1974 Αλονζανφάν
1977 Πατέρας αφέντης
1979 Το λιβάδι
1982 Η νύχτα του Σαν Λορέντζο
1984 Χάος
1987 Καλημέρα Βαβυλωνία
1990 Il sole anche di notte
1993 Fiorile
1996 Οι εκλεκτικές συγγένειες
1998 Tu ridi
2004 Λουίζα, το μυστικό μιας όμορφης γυναίκας
2007 La masseria delle allodole
2012 Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει
2015 Θαυμάσιος Βοκάκιος
2017 Una questione privata
Σενάρια μαζί με το Βιτόριο
1954 San Miniato, luglio ’44
1963 Un uomo da bruciare
1963 I fuorilegge del matrimonio
1967 I sovversivi
1969 Sotto il segno dello scorpione
1972 San Michele aveva un gallo (Βασισμένο σε έργο του Μεγάλου Τολστόϊ)
1973 Allonsanfàn
1977 Padre padrone (Βασισμένο σε έργο Gavino Ledda, 1977)
1979 Il prato
1982 La notte di San Lorenzo
1984 Kaos (Βασισμένο σε ιστορίες του Luigi Pirandello)
1987 Good Morning, Babylon
1988 Il sole anche di notte (Βασισμένο στη νουβέλα του Μεγάλουτου Μεγάλου Tolstoy, με τον τίτλο 1990)
1993 Fiorile
1996 Le affinità elettive (Βασισμένο σε έργο του Goethe)
1998 Tu ridi (Βασισμένο σε ιστορίες του Luigi Pirandello)
2001 Resurrezione (Βασισμένο στη νουβέλα του Μεγάλουτου Μεγάλου Tolstoy)
2004 Luisa Sanfelice (Βασισμένο στη νουβέλα του Dumas, père)
2017 Una questione privata (Βασισμένο στη νουβέλα του Beppe Fenoglio)
Βραβεύσεις μαζί με το Βιτόριο
1977: Palme d’or στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών για την ταινία Padre Padrone – Father and Master.
1977: Grand Prix για την ταινία Padre Padrone – Father and Master, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
1978: Special David di Donatello για την ταινία Padre Padrone – Father and Master.
1982: Grand Prix στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών για την ταινία The Night of the Shooting Stars.
1983: David di Donatello Καλύτερης Ταινίας – David di Donatello Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την ταινία The Night of the Shooting Stars.
1984: Italian Golden Globes Golden Globe Καλύτερης Ταινίας για την The Night of the Shooting Stars.
1985: Italian Golden Globes Golden Globe Καλύτερης Ταινίας για την Kaos.
1985: David di Donatello Καλύτερης Ταινίας για την Kaos.
1986: Leone d’Oro (Golden Lion) Life Career του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βιέννης.
2002: Golden St. George στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας.
2005: Italian Golden Globes Career Prize
2007: Efebo d’oro για την ταινία La Masseria delle Allodole.
2008: Laurea Honoris Causa in “Cinema, Theatre and Multimedia Production” από το Τμήμα Λογοτεχνίας και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Πίζας.
2012: Golden Bear και Prize of the Ecumenical Jury – Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου για την ταινία Caesar Must Die.
2012: David di Donatello Καλύτερης Ταινίας – David di Donatello Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την ταινία Caesar Must Die.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.
