Τι σημαίνει Πολιτική και τι είναι τα Κόμματα
Τι σημαίνει Πολιτική και τι είναι τα Κόμματα
Εν όψει Ευρωεκλογών, μπήκαμε στον πειρασμό να αναλύσουμε ορισμένα πράγματα για το τι είναι τα Κόμματα, στο βαθμό που μας δίνεται ως δυνατότητα για ένα τέτοιο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο, θυμίζοντας ότι τα εν λόγω, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Ανθρώπινη Ιστορία στην Αστική Γαλλική Επανάσταση το 1789 με τον τρόπο που κοινωνιολογικά τα ερμηνεύουμε, αλλά στην πραγματικότητα ενυπήρχαν και στην Κλασική περίοδο της Αρχαίας Αθήνας κι όχι μόνο εκεί, όμως με άλλους όρους που εξυπηρετούσαν την δουλοκτητική κοινωνία, ωστόσο ο Λένιν με την μπροσούρα “Κόμμα Νέου Τύπου” καθόρισε την πιο ολοκληρωμένη και σύγχρονη μορφή τους.
Πράγματα τα οποία αντανακλούν και αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό, το ρόλο της ύπαρξης των κοινωνικών και πολιτικών φορέων που εμπλέκονται στην Ευρώ-εκλογική διαμάχη, τουλάχιστον στο γεωγραφικό μήκος και πλάτος της χώρας μας, αλλά αντικειμενικά δεν θα προεκτείνουμε σε αυτό, αλλά τι ακριβώς σημαίνουν εκλογές, με ένα σύστημα που προφανώς δεν είναι διόλου αντιπροσωπευτικό(δλδ Ρεπουμπλικανικό, κυρίως από τους χώρους δουλειάς, αλλά πλήρως αστικοδημοκρατικό, με εδαφικά κριτήρια, εδώ, σε αυτές τις εκλογές πραγματοποιείται ως τέτοιο με ολόκληρη την Περιφέρεια ως χώρος), αλλά και τι ορίζει τα Κόμματα και τις Παρατάξεις.
Φυσικά δεν πρόκειται να αναφερθούμε για κόμματα και για παρατάξεις που ψηφίζουμε η υπερασπιζόμαστε, ή ακόμη περισσότερο να κάνουμε κριτική, η πολεμική σε αυτές τις παρατάξεις, που θεωρούμε ότι ιδεολογικά βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από εμάς, γιατί το ζητούμενο δεν είναι αυτό, άλλα να κατανοήσουμε, το ρόλο που έχει Κάθε κόμμα ξεχωριστά(και τι σημαίνει τελικά Κόμμα) και κάθε πολιτική παράταξη ή πολιτικός φορέας, σε αυτή ή σε οποιαδήποτε άλλη εκλογική διαμάχη.
Καταρχάς πριν ξεκινήσουμε, πρέπει σε πρώτη φάση να ορίσουμε το αυτονόητο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό, είναι αυτό – καθ’ αυτό, το οποίο καθορίζει, την ταυτότητα του κάθε πολιτικού χώρου.
Όμως όταν ακούμε τη λέξη κόμμα, κόμματα, κομματικότητα, κομματική δραστηριότητα και οργάνωση, τι ακριβως καταλαβαίνουμε;
Στην εκλογική εντός πολλών εισαγωγικών αρένα, υπάρχουν πολλοί πολιτικοί φορείς και πολλοί πολιτικοί μηχανισμοί που κατεβαίνουν σε αυτήν, με διάφορα πολιτικής σημασίας πρόσημα που κάποτε αναδείκνυαν τις καταβολές και πολιτικές τους αφετηρίες, με τον πολιτικό προσδιορισμό Πολιτικό Κόμμα. αλλά είναι Κόμμα, η κάτι άλλο;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν και πάρα πολλά Κόμματα σε αυτές τις Ευρωεκλογές, πλην των Κομμουνιστικών(τα οποία στην εποχή μας και εντελώς προσωρινά δεν είναι της μοδός).
Στην πραγματικότητα, είναι άλλο πράγμα οι πολιτικοί φορείς, άλλο πράγμα οι πολιτικές παρατάξεις κι άλλο πράγματα τα πολιτικά Κόμματα, τα οποία αντικειμενικά, έχουν ως βασική αρχή λειτουργίας τον Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό, τον οποίον επιστρατεύουν από την φαρέτρα τους, για να καθορίσουν την οργάνωση που θα προκύψει μέσα από το Καταστατικό την Στρατηγική τους και την τακτική από τα Συνέδρια τους, αλλά με στόχο, την απαρέγκλιτη – μη μετατόπιση τους- από την τάξη που υπηρετούν και στον Στρατηγικό στόχο.
Για παράδειγμα, μία πολιτική παράταξη ή ένας πολιτικός φορέας, στο εσωτερικό του μπορεί να εντάσσει – μια πανσπερμία από ετερόκλητες και αντιθετικές πολιτικές θέσεις, δηλαδή μία σειρά από πολιτικά κόμματα κι ομάδες, να ενυπάρχουν ομαδοποιημένα στο χώρο, ωστόσο ένα πολιτικό κόμμα, δεν μπορεί να εμπεριέχει στο εσωτερικό του για κανένα λόγο, αυτή την παραταξιακή ή συμπαραταξιακή λογική, αλλά αυτό θα το δούμε παρακάτω.
Ας δούμε τώρα σε πρώτο χρόνο τι ορίζονται κόμματα, αλλά πριν από αυτό να ορίσουμε τι σημαίνει πολιτική.
Η πολιτική, είναι η ανώτατη μορφή ταξικής πάλης μέσα στο εποικοδόμημα, στο στόχο των καθηκόντων του, που είναι η κυριαρχία μιας τάξης, απέναντι στις άλλες, πάνω και μέσα στα πλαίσια της οργάνωσης της οικονομίας της κοινωνίας και των θεσμών.
Με την πολιτική ουσιαστικά χαράζετε ένας σχεδιασμός, πάνω και μέσα στην οργάνωση της δράσης ενός πολιτικού χώρου, όχι απλά και μόνο στα πλαίσια του γενικευμένου εκλογικού στίβου, τόσο σε μία Επικράτεια, μία Περιφέρεια ένα Δήμο, μία Κοινότητα, όσο και σε ποιο διευρυμένα σχήματα όπως για παράδειγμα οι παρούσες ευρωεκλογές.
Η πολιτική πραγματοποιείται στα πεδία, της κοινωνίας, της οικονομίας, αλλά και το θεσμών και είναι η κορωνίδα του εποικοδομήματος, το οποίο καθορίζει νομοθετικά, εκτελεστικά και νομικά την απαραβίαστη λειτουργία των νόμων που εξυπηρετούν τους έχοντες και κατέχοντες όλα αυτά, ως μέρος των καθηκόντων της πολιτικής εξουσίας στην τάξη που κυριαρχεί.
Η οργάνωση της κοινωνίας και η οργάνωση ενός κράτους, στα πλαίσια της ταξικής πάλης, ανεξάρτητα αν συμφωνούν με αυτήν ή όχι, πραγματοποιείται και σε άλλους εκλογικούς στίβους αλλά και όχι μόνο σε αυτούς.
Για παράδειγμα η εκλογές πραγματοποιούνται, τόσο σε ένα πολιτιστικό κι εξωραϊστικό σύλλογο, πόσο και σε ένα σωματείο εργαζομένων.
Εκλογές πραγματοποιούνται για την εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου σε μία Ανώνυμη Εταιρεία, αλλά ακόμη ακόμη και σε μία Συντεχνία, ένα Αθλητικό Σωματείο, ακόμα και σε μία παρέα που θέλει να ιεραρχεί στις επιλογές της.
Σε όλα τα τελευταία και παραπάνω παραδείγματα, αναδείχθηκε το εξής γεγονός. Ότι η οργάνωση της πολιτικής διαπάλης πραγματοποιείται σε κάθε μορφή μικρή ή μεγάλη ομάδα(κυρίως οργανωμένη, αλλά κι αυτό δεν αφαιρεί το δικαίωμα να πραγματοποιηθεί και σε μη οργανωμένη, όπως είδαμε παραπάνω)και μέσα στην κοινωνία, αλλά και στην οικονομία, πράγμα που σημαίνει ότι εκφράζει την οργάνωση, σε ένα μικρό, είσαι κάποιο μεγάλο βαθμό, τι μορφή και το περιεχόμενο αυτής της ομάδας.
Εκτός από την κοινωνία και την οικονομία η πολιτική είναι μορφή οργάνωσης των θεσμών και το νόμων, αυτού που αναφέραμε παραπάνω ως εποικοδόμημα, η μερική και συντεταγμένη οργάνωση και διαχείριση, των κοινωνικών ομάδων στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους και της συμπόρευσης τους το κράτος.
Η πολιτική λοιπόν, στην πραγματικότητα δεν εκφράζεται αποκλειστικά και μόνο, μέσα από το στίβο των εκλογών σε μία οργανωμένη επικράτεια, αλλά οπουδήποτε, είναι μια αγορά, μια συνέλευση, μια απόφαση που καθορίζει την οργάνωση μιας μικρής, η μεγαλύτερης κοινωνικής ομάδας στο παρόν και στο μέλλον.
Αντικειμενικά είναι το πλαίσιο εφαρμογής, του εκλεγμένου σχεδίου για το συντονισμό, κάθε κοινωνικής ομάδας.
Η πολιτική είναι αυτή η φαρέτρα, που φροντίζει στα καθ’ ημάς, τους στόχους, τους ρόλους και την πορεία μιας κοινωνικής ομάδας μέσα σε μία κοινωνία, αλλά όταν πρόκειται για μια μεγάλη Κοινωνική Ομάδα με Επικράτεια, Γλώσσα, Ήθη και Έθιμα κοινά, κοινή ιδιοσυγκρασία και κοινό οικονομικό τρόπο συνδιαλλαγής, με καταμερισμό εργασίας και αποθεματικό, από την υπερεργασία, δηλαδή το λεγόμενο Κέρδος, τότε και μόνο τότε η οργάνωση της κοινωνίας, σχεδιάζεται και εφαρμόζεται κατά γράμμα, αρκεί να διαιωνίζεται η οικονομική εξουσία, η οποία φροντίζει για την λειτουργία του Κράτους, με το πολιτικό της προσωπικό, που συνήθως είναι οι νομικοί της σύμβουλοι.
Η Πολιτική, όπως καταδείξαμε παραπάνω, δεν είναι μόνο ο εκλογικός στίβος και η κάθε μορφής και πάσης φύσεως εκλογική αναμέτρηση.
Η πολιτική είναι η συνέχεια της ταξικής πάλης, σε κάθε μορφή προσδιορισμού του κράτους και της οργάνωσης του.
Τα κόμματα, οι λοιπές οργανώσεις και οι παρατάξεις, είναι φορείς οργάνωσης και έκφρασης μιας κοινωνικής τάξης, ή κάποιου κοινωνικού στρώματος(που εκπροσωπούν αντιπροσωπεύουν, εκφράζουν και καθοδηγούν), ή ακόμη πιο εξειδικευμένα, κάποιας κοινωνικής ομάδας που ζητά την επιβεβαίωση του κοινωνικού ρόλου της μέσα σε ένα κοινωνικό οργανισμό, σα σχέση επιβολής του δικαίου της.
Ο Ορισμός του εκάστοτε κόμματος είναι ο παραπάνω και ας τον κάνουμε πιο απλοποιημένο.
Τα κόμματα είναι η οργανωμένη μορφή έκφρασης και οργάνωσης μιας τάξης, ενός κοινωνικού στρώματος η μίας ομάδας, πάνω και μέσα στα πλαίσια της ταξικής πάλης ανεξάρτητα αν συμφωνούν με αυτήν, με σκοπό την κυριαρχία τους, στο κοινωνικό, στο οικονομικό και στο πολιτικό γίγνεσθαι, δηλαδή στην οργάνωση της κυριαρχίας τους, απέναντι στις υπόλοιπες τάξεις στρώματα και ομάδες.
Τα κόμματα, έχουν τρία βασικά πεδία δράσης:
α)αυτού της ιδεολογίας,
β) αυτού της οργάνωσης της πάλης, αλλά και
γ) αυτού της οικονομικής τους διάρθρωσης και αυτοτέλειας.
Α) Στο πεδίο της ιδεολογίας, κάθε κόμμα, αφού μιλάμε για αυτά, θέτει την τακτική του και τη στρατηγική του, πάνω στην κυριαρχία της ιδεολογίας της τάξης που εκπροσωπεί.
Το πολιτικό κριτήριο της ιδεολογίας στα πλαίσια της ταξικής πάλης, ανεξάρτητα αν κάποιος πολιτικός φορέας δεν πιστεύει σε αυτή, ωστόσο και αυτό είναι μορφή ιδεολογίας.
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Β) Το δεύτερο πεδίο που χαρακτηρίζει τα κόμματα είναι το πεδίο της οργάνωσης της διαπάλης τους, όπως είναι ο καταστατικός χάρτης λειτουργίας τους, η «κομματικότητα», τα καθήκοντα και η υποχρεώσεις κλπ, το οποίο πεδίο χωρίζεται στις μορφές και τους στόχους πάλης.
- 1. Οι μορφές πάλης, επίσης καθορίζονται από άλλες υπό κατηγορίες, όπως αυτού της συνδικαλιστικής πάλης, οι οποίες εκφράζονται τόσο σε κλαδικούς όσο και σε εδαφικούς χώρους, καθώς και σε άλλους υποδεέστερος, στους οποίους πρωταγωνιστούν κάποιες κοινωνικές ομάδες, αλλά και της πολιτικής διαπάλης η οποία χωρίζεται στην τακτική και τη στρατηγική ενός κόμματος, η οποία λες αναπτύσσεται και σχεδιάζεται από προγραμματικά και μη συνέδρια, κομματικές συνδιασκέψεις, κομματικές συνελεύσεις και ούτω κάθε εξής.
- -2. Οι στόχοι πάλης, στα πλαίσια της τακτικής και στα πλαίσια της στρατηγικής, καθώς και η «κομματικότητα» που αναπτύσσεται μέσα στα όργανα, στη δημοκρατικότητα και στη συγκεντρωτικότητα στα πλαίσια των αποφάσεων αλλά και της ιδεολογίας.
Γ) Ο τρίτος και επίσης βασικός άξονας, είναι το πεδίο της οικονομίας, δηλαδή της οικονομικής αυτοτέλειας ή μη, ενός πολιτικού κόμματος, ή ενός πολιτικού φορέα, αυτό καθορίζει και το ρόλο του στα πλαίσια της ταξικής πάλης.
Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε, αλλά και να διακρίνουμε το φαινόμενο των πολιτικών κομμάτων ή των πολιτικών συγχορδιών που ονομάζονται παρατάξεις ή συμπαρατάξεις, και αποτελούν ή συναποτελούν ένα μείγμα πολλών μικρότερων πολιτικών κομμάτων.
Αν αυτό το κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο των λεγόμενων κομμάτων, που πρωτοεμφανίστηκαν μετά την Αστική Γαλλική Επανάσταση, το 1789, μπορούν να βρουν πεδίο εφαρμογής, στη μεταξύ τους συνεννόηση ή και συνεργασία, στην οργάνωση της πολιτικής τους διαπάλης, σε μία μίνιμουμ πολιτική συμμαχία και σύμπραξη μόνο προσωρινά και με βάση τον κοινό(όσο το δυνατόν γίνεται)παρονομαστή, πότε στην τακτική και πότε στη στρατηγική, κι αν αυτή η σύμπραξη, μπορεί να φέρει κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα στα πλαίσια της προσπάθειας της κυριαρχίας των κοινωνικών τάξεων, στρωμάτων, αλλά και ομάδων που υποστηρίζουν και εκφράζουν ταυτόχρονα, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί κυρίως στις παρατάξεις της άρχουσας αστικής τάξης.
Στο πεδίο της κοινωνίας μπορούν να υπάρξουν συμμαχίες, όχι στο πια θα κυριαρχήσει πάνω στην άλλη, αλλά στο πώς θα συμπορευτούν απέναντι στον κοινό τους εχθρό, που άλλοτε είναι κάποια τάξη είτε η αστική είτε η εργατική, άλλοτε κάποια κοινωνική ομάδα υπό τη μορφή εθνότητας, ή υπό τη μορφή κοινωνικών συνηθειών και συνθηκών.
Αυτό σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να εκφραστεί μέσα από τις ίδιες τις παρατάξεις και το ρόλο τους, όπου αντικειμενικά είναι πολλά μικρά κόμματα με πολλές μικρές συνθέσεις και αντιθέσεις στις μεταξύ τους σχέσεις, για να μπορέσουν να πορευτούν στο επίπεδο και στο πεδίο της τακτικής, πάνω και μέσα στην ιδεολογική οργάνωση της πάλης τους.
Ιστορικά ακόμα και η εργατική τάξη με την αστική τάξη έχουν πολιτικά συνεργαστεί στο λεγόμενο αντιφασιστικό μέτωπο, χωρίς να καταργηθεί ταξική πάλη ανάμεσα σε αυτούς τους δύο, η οποία συνεχίστηκε αμείωτα στις λεγόμενες Λαϊκές Δημοκρατίες.(Να σημειώσουμε εδώ πέρα, πριν τη δημιουργία του “Αντιφασιστικού Μετώπου ανάμεσα στην Εργατική τάξη και την Αστική, η τελευταία χρηματοδοτούσε και ενίσχυε το φασισμό ναζισμό).
Δε μπορούν ωστόσο σε καμία περίπτωση να συμπορευτούν εφ’ φόρου ζωής, ούτε φυσικά να έχουν κοινή τακτική και στρατηγική, αφού καθένας από τη δική του πλευρά θέλει τη δική του κυριαρχία, με τους δικούς του όρους και κανόνες κυριαρχίας επί της κοινωνίας, άλλος για τη διαιώνιση της κερδοφορίας και άλλος για την μελλοντική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η ανειρήνευτη μεταξύ τους διαπάλη, είναι μέρος μιας γενικευμένης λογικής που σε κάποια φάση της ανθρώπινης ιστορίας στον 20ο αιώνα αποτέλεσε παρένθεση και δεν μπορεί να επαναληφθεί ξανά με τον ίδιο τρόπο.
Ή ακόμα κι αν επαναληφθεί και πάλι, θα είναι στα πλαίσια της αντιμετώπισης των ξιπασμένων μέχρι πρότινος μικροαστικών, αλλά και μεσοαστικών στρωμάτων ή των στρωμάτων των πόλεων και της υπαίθρου, η εκείνων που θέλουν επιβάλλουν τα δευτερεύοντα κοινωνικά ζητήματα ως πρωτεύοντα, στα πλαίσια της οργάνωσης της κοινωνίας και που είναι η εργασία και το κεφάλαιο.
Δεν μπορούν για παράδειγμα, η εργατική τάξη και τα κόμματά της, σε καμία περίπτωση να συνεργαστούν ακόμα και με τη μορφή παρένθεσης με μικροαστικά πολιτικά ρεύματα τα οποία θέτουν και κηρύττουν την πολιτική διαπάλη, πέρα και εκτός του πλαισίου της αντίθεσης εργασία κεφάλαιο.
Για να μη γενικεύουμε περισσότερο και για να μιλήσουμε και λίγο γιατί σε επερχόμενες Ευρωεκλογές, πρέπει να τονίσουμε το γεγονός, ότι αυτές εκφράζουν πλέον μονάχα τα πανίσχυρα μονοπωλιακά εταιρικά συμφέροντα πού αλληλοσυγκρούονται μέσα στο ευρωκοινοβούλιο και με τη βούλα της ευρωπαϊκής ένωσης, χρηματοδοτώντας “νόμιμα” και εξυπηρετώντας τους λεγόμενους λομπίστες.
Η τελευταίοι με βαλίτσες γεμάτες από τούβλα ευρωδολαρίων, φροντίζουν να χρηματοδοτούν την κυριαρχία τους, μέσω των υπαλλήλων παύλα πολιτικών υπαλληλίσκων ευρωβουλευτών, ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση πλην δύο, ανάμεσα σε εκατοντάδες, οι οποίοι με τον τρόπο τους και την ανάγκη τους για περαιτέρω οικονομική ευστάθεια αλλά όχι αυτοτέλεια, φροντίζουν να περνούν την πολιτική γραμμή δηλαδή την πολιτική κυριαρχία των μεγάλων οικονομικών ομίλων.
Ανάμεσα σε εκατοντάδες ευρωβουλευτές όλων των τάσεων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι τιμή και χαρά, που οι δύο που δεν χρηματίζονται ότι αυτοί προέρχονται από τη χώρα μας και δεν μπορούν να προέρχονται από πουθενά αλλού, πέραν από το ιστορικότερο πολιτικό φορέα της ελληνικής κοινωνίας και επικράτειας του δικού μας τιμημένου Κομμουνιστικού Κόμματος(που τηρεί στο ακέραιο τις αρχές του), το οποίο σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο δεν ξεπουλάει τους αγώνες της τάξης που εκπροσωπεί και οργανώνει τη διαπάλη της, για την ταξική της κυριαρχία και στο πολιτικό και στο οικονομικό επίπεδο, με στόχο τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό, που από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του κηρύττει, δηλαδή από τον καταστατικό του χάρτη.
Στην αντίπερα όχθη το ίδιο πραγματοποιούν και τα επίσημα κόμματα της αστικής τάξης που είναι τα λεγόμενα Χριστιανοδημοκρατικά – Κεντροδεξιά, τα οποία στο βαθμό που μπορούν να κρατήσουν την αυτοτέλειά τους, κάνουν το αυτονόητο, που κάνουν και όλοι οι άλλοι στις πολιτικές ομάδες να συντηρούν την επικυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά αυτοί το πραγματοποιούν δια της γενικευμένης κοροϊδίας, η των αυταπατών που φέρουν.
Από αυτή την άποψη τα Χριστιανοδημοκρατικά – Κεντροδεξιά, κόμματα(που είναι συμμαχίες άρα παρατάξεις), είναι με διαφορά τα πιο έντιμα σε σχέση με τα Σοσιαλδημοκρατικά τα Φιλελεύθερα και τα διάφορα φληναφήματα και μορφώματα εθνικιστικών παραφυάδων, που θα ήθελαν να αναστήσουν την Αριστοκρατία, ή την επιχειρηματικότητα στα πλαίσια του προμονοπωλιακού καπιταλισμού όπως οι φιλελεύθεροι για παράδειγμα, από την “κοιλάδα των Μικροαστών”, καθώς και με την σοσιαλδημοκρατία – κεντροαριστερά – δημοκρατική και ριζοσπαστική αριστερά κλπ.
Στις ευρωεκλογές κατεβαίνουν και μονοθεματικά κόμματα όπως για παράδειγμα, οι λεγόμενοι πράσινοι και διάφοροι οικολόγοι παρατρεχάμενοι, που το επίκεντρο της πολιτικής τους βρίσκεται στην επιβεβαίωση της φυσιολατρίας μέσα στα πλαίσια της πράσινης επιχειρηματικότητας, δηλαδή στο πώς οι μονοπωλιακοί όμιλοι θα κάνουν νέα πάρτι με καλύτερες business και με οικολογικούς όρους στις πλάτες τις εργατικής τάξης.
Τα μικροαστικά κόμματα όπως οι Σοσιαλδημοκράτες, ή το “Κόμμα” της λεγόμενης ευρωπαϊκής αριστεράς, έχουν χαθεί στη μετάφραση όπως είχαν “χαθεί” στην εποχή του “παραλαπίπα”(κατά Λένιν) Κάουτσκι, γιατί ακριβώς εκφράζουν στρώματα που άλλοτε άγονται και φέρονται προς τα πάνω, ή νομίζουν πως κάνουν κάτι τέτοιο, τι άλλοτε μπαίνουν στο παιχνίδι της ανοιχτής χρηματοδότησης από τους λομπίστες, γιατί πολύ απλά δεν έχουν ούτε ταξικό πρόσημο ούτε πιστεύουν στην ταξική πάλη, ούτε εκφράζουν τάξη με σταθερές όπως οι εργατική τάξη και η αστική τάξη, ειδικά όταν εκπίπτουν τα στρώματα που εκπροσωπούν αναγκαστικά θα εκπέσουν και αυτοί οι πολιτικοί χώροι οι οποίοι είναι ανάξιοι σεβασμού και λόγου, για τη χώρα μας “ΣΥΡΙΖΑ”, “ΠΑΣΟΚ”, “Νέα Αριστερά” “Πλεύση”, “Μέρα 25” κλπ.
Για παράδειγμα όσο και να διαφωνεί κανείς με την κυβερνώσα παράταξη, τουλάχιστον αυτή, δεν μπορεί να πει ότι δεν εκφράζει την τάξη που εκπροσωπεί και αυτή δεν είναι άλλη από την αστική τάξη, και μάλιστα φανατικά, με τις όλες όσες αντιθέσεις μπορεί να έχει ως παράταξη στο εσωτερικό της από τα μικρότερα επιμέρους κόμματα που εκφράζονται σε αυτήν, ως νομικοί υπάλληλοι και πολιτικό προσωπικό, σε αντίστοιχες πλευρές και μερίδες της αστικής τάξης της ΄χώρας μας, που και αυτές έχουν τρανταχτές αντιθέσεις, αλλά ενώνονται σε ένα, στο πως θα διαιωνίσουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Δεν δύναται κανείς, να πραγματοποιήσει κάποια σοβαρή συνεργασία και σχέση, με Αριστερούς και Σοσιαλδημοκράτες, γιατί πολύ απλά οι πολιτικές και κοινωνικές τους εκφράσεις είναι φαινομενικά απροσδιόριστες, αλλά στην πραγματικότητα εμφιλοχωρούνται, και πορεύονται με βάση της επιθυμίες που έχουν τα μικροαστικά στρώματα, ή τα μεσοαστικά στρώματα που θεωρούν ότι βγάζοντας ένα εκατομμύριο το χρόνο ότι είναι αστική τάξη, αλλά ούτε και η Ε.Ε τους αναγνωρίζει ως τέτοια, καθότι μια πολύ μικρή επιχείρηση για την τελευταία απαιτεί τουλάχιστον 100 εργαζόμενους, δηλαδή το σύνολο των εισηγμένων στο Χ.Α.Α, δηλαδή δεν έχουμε και μεγάλες Επιχειρήσεις στη Χώρα, ανάλογες των μεγαθηρίων της ΕΕ.
Από αυτή την άποψη λοιπόν, όσοι προσπαθούν να αποφύγουν τη λεγόμενη ταξική πάλη, με μανούβρες του στυλ “στρίβειν δια του αρραβώνος”, την ξαναβρίσκουν μπροστά τους, μέσα από την ανάδειξη ανόητων αντιθέσεων, όπως – όπως αυτή του vegan με τον παμφάγο, του καπνιστή με τον αντικαπνιστή, του δικυκλιστή με τον αυτοκινητιστή, του ομοφυλόφιλου με τον ετεροφυλόφιλο, του οπαδού του Ολυμπιακού με τον οπαδό του Παναθηναϊκού και ούτω καθεξής.
Σε αυτές τις Ευρωεκλογές, προφανώς και δεν νουθετούμε κανένα να πράξει αυτό που θα πράξουμε εμείς συνειδητά, προφανώς και δεν κρίνεται καμία κυβέρνηση στην εκάστοτε χώρα, ωστόσο είναι σημαντικό να κατανοήσουμε, ότι αυτό που ζούμε για να αλλάξει, δεν θα αλλάξει με αυτού του τύπου της εκλογές, ή ακόμα περισσότερο και με τις εθνικές εκλογές αλλά με την ανάπτυξη της ταξικής πάλης από τα πρωτοβάθμια σωματεία μέχρι τις οργανωμένες συνομοσπονδίες σε εθνικό επίπεδο σε πρώτη φάση, μακριά από ατομικές λύσεις και ευθύνες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απέχουμε από αυτές, ανεξάρτητα το τυπιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε, αλλά να κατανοήσουμε ότι πρέπει να πάμε και να κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο, τι είναι αυτό που ψηφίζουμε και γιατί αυτό και όχι άλλο, πόσο κοντά βρίσκεται στα κοινωνικά μας και όχι ατομικά μας συμφέροντα και πώς αυτά θα διασφαλίσουν την ύπαρξη και το μέλλον της κοινωνίας μας, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνικό επίπεδο.
Ότι ο πατριωτισμός δεν έχει να κάνει με την πατριδοκαπηλία, ούτε ο διεθνισμός μπορεί να είναι μέρος ενός άχρωμου και άοσμου κοσμοπολιτισμού(και με όρους διεθνικής κυριαρχίας των μονοπωλίων, μακριά από την ταξική πάλη), ξεκομμένος από τον προλεταριακό διεθνισμό, γιατί ο εθνικισμός και ο διεθνισμός του κεφαλαίου είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.
