Τα Κρυπτονομίσματα ως χρηματοοικονομικό και όχι ως ειδικό ισοδύναμο (Β’ Μέρος το λεγόμενο Farming)
Τα Κρυπτονομίσματα ως χρηματοοικονομικό και όχι ως ειδικό ισοδύναμο (Β’ Μέρος το λεγόμενο Farming)
Σήμερα θα αναδείξουμε μια άλλη πλευρά, αυτή που έχει να κάνει με το πως τα εν λόγω θα έχουν το δικό τους ρόλο ως ξέχωρα χρηματιστικά και όχι ως ειδικά ισοδύναμα, τόσο μέσα απ΄τα χρηματιστήρια, όσο και μέσα απ΄τα ανταλακτήρια.
Πως αυτά θα μπορούν να δημιουργούν τα δικά τους ομόλογα και αμοιβαία κεφάλαια, παράγωγα και τίτλους ιδιοκτησίας, πως αυτά μέσα από τις λογικές του farming και του Liquity Pool, των uniswap, balancer, compound, cream, finance, yearn, defi protocols, yield, vaults, των nodes, λειτουργούν τα validations, μέσα από τις χρηματιστικές συναλλαγές.
Προφανώς δεν θα κάνουμε μια ενδελεχή ανάλυση πάνω και μέσα σε αυτά, αλλά θα αναδείξουμε πως λειτουργεί το πραγματικό χρήμα ως ανταλλακτικό και κυρίως συναλλαγματικό ισοδύναμο με τέτοιου είδους κρυτπονομίσματα, ως ειδικό ισοδύναμα, η ανάλογες λειτουργίες και πως μέσα από αυτό παράγεται υπεραξία.
*Πριν όμως φτάσουμε εκεί, πρέπει να αναδείξουμε ότι ακριβώς είχαμε ως εισαγωγικό σημείωμα αναδείξει στο πρώτο άρθρο μας που ανάδειχνε τη λειτουργία τους ως αυτόνομα στο πρώτο μέρος.
Πρώτο μέρος: (τι είναι τα κρυπτονομίσματα, πλήρης αυτοαναδημοσίευση του άρθρου μας της 16 Σεπτεμβρίου 2020)
Τα κρυπτονομίσματα είναι μια ξεχωριστή και δευτερεύουσα χρηματιστική κοινότητα στον τομέα των συναλαγματικών ισοδύναμων.
Η εποχή των κρυπτονομισμάτων ως νέο ειδικό και όχι γενικό ισοδύναμο δεν προέκυψε καθόλου τυχαία και σε αυτό συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό ο ψηφιακός κόσμος και οι αλγόριθμοι που ψάχνουν για μια IP(IPaddress – Internet Protocol), η διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου ελληνιστί.
Κατά το παρελθόν στο φυσικό κόσμο είχαμε ψευτονομίσματα που λειτουργούσαν κι αυτά μέσα στις λεγόμενες μάρκες (όπως πχ των συγκρουόμενων αυτοκινήτων) μέσω συγκεκριμένων ομάδων.
Αυτά τα ψευτονομίσματα(οι μάρκες δηλαδή), ήταν τρόπον τινά τα πρώτα απρόσωπα κρυπτονομίσματα τα οποία δεν είχαν το γνωστό κωδικοποιημένο και διεθνοποιημένο πλέον block-chain χαρακτήρα, αλλά λειτουργούσαν ως εσωτερικό νόμισμα μιας επιχειρήσης.
Η λογική τους λειτουργεί αποκλειστικά μόνο μέσω διαδικτύου και στις όποιες αγορές ταυτοποιούνται από ένα μοναδικό πρωτόκολλο με το οποίο μπορούν να γίνουν οι συναλλαγές χωρίς να μπορούν να επαναληφθούν ξανά με το ίδιο πρωτόκολλο. Στα ψευτονομίσματα(μάρκες), επίσης δεν υπήρχε το λεγόμενο mining που δεν χρειάζονταν γιατί δεν υπήρχε κανένας λόγος και το οποίο σε πολλές περιπτώσεις κρυπτονομισμάτων γίνεται πάνω στην άγνοια χιλιάδων αν όχι εκατομμυρίων χρηστών από αυτούς που το πραγματοποιούν για να το κάνουν εξόρυξη δηλαδή να το δημιουργήσουν.
Στο φυσικό κόσμο, τα ψευτονομίσματα δηλαδή οι μάρκες υπήρχαν και χωρίς το mining και δεν μπορούσες να τα χρησιμοποιείς πουθενά αλλού εκτός της συγκεκριμένης διεργασίας. Οι εν λόγω μάρκες καθίσταντο άχρηστες για οπουδήποτε αλλού πλην του χώρου για τα οποία ήταν προορισμένη η αναλογία τους, ενώ να σημειώσουμε ότι δεν ήταν ούτε αριθμημένα, ούτε κωδικοποιημένα, αν τα κράταγε κάποιος του έμεναν ως ενθύμιο, ενώ ο παραγωγός τους μπορούσε να παράξει όσα ήθελε μέσω παραγγελίας σε κάποιο κατασκευαστή η προμηθευτή νόμιμα, εκατοντάδες χιλιάδες φορές με τα αντίστοιχα τιμολόγια – δελτία αποστολής που τα συνόδευαν.
Στα κρυτπονομίσματα τα πράγματα είναι και λειτουργούν εντελώς διαφορετικά, τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα, δηλαδή στη φάση εξόρυξης η παραγωγής κάποιου. Υπάρχουν χιλιάδες και δεν μοιάζουν σχεδόν καθόλου μεταξύ τους στο πως πραγματοποιούν στην εξόρυξη, αρκεί να υπάρχει κοινότητα που δεν θα σπάσει ποτέ, ενώ έχει σημασία το σύνολο των χιλιάδων συναρτήσεων ανάμεσα σε αλγόριθμους που αλληλοδιαπερνούνται και είναι κατασκευασμένα και είναι πεπερασμένης αναπαραγωγής από ένα σημείο και μετά, δηλαδή δεν θα παραχθούν άλλα από ένα χρονικό η ποσοτικό όριο, η αν και όποτε ξαναπραγματοποιηθεί αυτό θα είναι πολύ ειδικές συνθήκες.
Τόσο τα ψευτονομίσμτα(μάρκες), όσο και τα κρυπτονομίσματα, έχουν τρεις κοινούς παρανομαστές:
α) Την ομάδα – κοινότητα καθώς και το πεδίο ορισμού τους αναφορικά με τη λειτουργία τους,
β) Το ότι παρακάμπτουν το τραπεζικό και πάσης φύσης πιστωτικό σύστημα, αφού παράγονται ανεξάρτητα από αυτό,
γ) Τους Πόρους από την πραγματική οικονομία που τα καθιστά ανταλλακτικά και συναλλαγματικά ισοδύναμα.
Στις μάρκες δίνεις για παράδειγμα 1€ και αυτές αυτόματα αποκτούν την αντίστοιχη πραγματοποιήσημη μέτρηση για το οποίο είναι προορισμένες τόσο σε χρόνο όσο και σε ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Στα κρυπτονομίσματα υπάρχει μια εντελώς διαφορετική λειτουργία. Είναι μια πολυσύνθετη και πολύ καλά αμειβόμενη από funds και επενδυτικούς κύκλους διεργασία, όπου απαιτούνται για την εν λόγω χιλιάδες επεξεργαστές σε ταυτόχρονη λειτουργία και μέσα από αυτούς, νόμιμα, η παράνομα γίνεται η λεγόμενη εξόρυξη και από εκεί γίνεται η τροφοδότηση τους με πραγματικό χρήμα που τρέχει στις αγορές, τόσο με την κλασσική οικονομίστικη λογική, όσο και με αυτήν που αποκάλυψαν τα μεγαλύτερα οικονομικά μυαλά της ανθρώπινης ιστορίας, οι Μαρξ και Ένγκελς και αποτελεί δια μέσου της λεγόμενης “υπεραξίας” η κερδοφορίας προιόν εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Οι επενδυτές που ενδιαφέρονται για μαζική επεξεργαστική ενέργεια που θα τρέχει πάνω σε υπέρ σύνθετα μαθηματικά μοντέλα και αποζητούν ασύλληπτα ποσά ενεργειακών πόρων για λύνουν προβλήματα που αφορούν τον καιρό, τους σεισμούς, τις δυνατότητες μετάλλαξης ιών, το διάστημα, τα χρηματιστήρια, είναι αυτοί που ενισχύουν αδρά τα πάσης φύσης κρυτπονομίσματα και δεν είναι οι μόνοι φυσικά
Τα κρυπτονομίσματα συν τοις άλλοις, είναι τα νομίσματα των open source αλγόριθμων και μπορούν να παραχθούν για χιλιάδες, αν όχι εκατομύρια ιδιαίτερους και εξειδικευμένους σκοπούς.
Αυτές οι μελέτες και οι ποσοτικές αναλύσεις απαιτούν τεράστια κόστη, τόσο ενεργειακά όσο και επενδυτικά, που μόνο το mining μπορεί να τα αποσβέσει και ταυτόχρονα να “χρυσώσει” αυτούς που το πραγματοποιούν αφήνοντας ικανοποιημένους, όλους εφόσον δεν μπαίνουν οι τράπεζες στην παραγωγή χρήματος.
Αυτός είναι και ο λόγος όπου το κόστος της χρησιμοποίησης των δυνατοτήτων από την ομαδική εξόρυξη ενέργειας, που το κάνει κατά πολύ φτηνότερο από την δημιουργία εκατοντάδων αλυσίδων data centers που και μόνο η συντήρηση τους θα ήταν απαγορευτική.
Τα λεγόμενα έσοδα από τις εξορύξεις ουσιαστικά είναι αποτέλεσμα εικονικών μισθώσεων σε επίδοξους και φιλόδοξους χρήστες που θυμίζουν τους χρυσοθήρες της άργιας Δύσης, μέσα από ένα απ΄τα χιλιάδες κρυπτονομίσματα [ανεξάρτητα αν αυτό γίνεται με κλοπή ενέργειας από τους επεξεργαστές εκατοντάδων χιλιάδων(αν όχι εκατομμυρίων) υπολογιστικών μονάδων σε άλλους αφελείς χρήστες, που βλέπουν τα μηχανήματα τους να κολλούν και να σέρνονται απροσδιόριστα και χωρίς λόγο και εδώ δεν μιλάμε για απλά μηχανήματα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις κλοπιμαίο μερίδιο επεξεργαστικής ικανότητας από ολόκληρα data centers.
Ο λόγος είναι εδώ και υπαρκτός και πραγματοποιείται μόνο και πάντα μέσω της εξόρυξης που πληρώνεται καλά, επαναλαμβάνοντας ότι είναι εκατοντάδες φορές μικρότερο από τέτοιων ειδών επενδύσεις, αλλά για να μην τρελαθούμε εντελώς από διάφορους τυχάρπαστους ευπειθείς στην κάθε νέα “καινοτομία” αυτή τον Καπιταλισμό υπηρετεί και σε αυτόν ζούμε όπου η νόμιμη κλοπή είναι αποθεωμένη ως ευαγγέλιο.
Αυτή είναι και η πρώτη φάση(η παραγωγική) των κρυπτονομισμάτων γιατί υπάρχει και η επόμενη φάση που είναι αυτή των χρηματο-οικονομικών τους ισοδυναμιών και εκεί αρχίζει το πανηγύρι που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Ωστόσο να τονίσουμε κάτι σημαντικό, τα κρυπτονομίσματα δεν προορίζονται για να αντικαταστήσουν τα κανονικά(το γενικό δηλαδή ισοδύναμο), αφού αυτά αποτελούν το ειδικό ισοδύναμο τους και το μαξιλαράκι τους ως αντίτιμο που τα νομιμοποιεί και φυσικά τα εδραιώνει ως κανονικά νομίσματα, αλλά όμως ειδικής διαλογής. Τα εν λόγω είναι εικονικά νομίσματα που ανήκουν σε μια άλλη χαμηλότερη κατηγορία(και δεν μπορούν να είναι εμφανή και τυπωμένα), εφόσον:
α) εκφράζουν δευτερευόντως την κοινωνική αφηρημένη εργασία και συνεπώς εκφράζουν μεταπρατικά και τις σχέσεις παραγωγής των εμπορευματοπαραγωγών και τελικά δεν μεταφράζονται ούτε και εκφράζονται σαν γενικό αλλά σαν ένα ειδικό ισοδύναμο και
β) Δεν είναι το «εμπόρευμα όλων των εμπορευμάτων», παρά ένα μέρος τους), δηλαδή δεν πρόκειται να αντικαταστήσουν ουδέποτε το τραπεζικό χρήμα.
Μπορεί αντιφατικά να αντανακλά ασύλληπτα μεγάλες τιμές και αξίες που ούτε ο ίδιος ο χρυσός ως νόμισμα μπορεί να είναι σε θέση να το πραγματοποιήσει αυτό, αλλά θα παραμείνουν εσαεί νομίσματα β κατηγορίας, με μερικής φύσης συναλλαγές και όχι για όλους.
Εν τέλη τα κρυπτονομίσματα είναι μια peer-to-peer τραπεζικά αποκεντρωμένη ηλεκτρονική μορφή ανταλλακτικού ισοδύναμου, του οποίου η αρχή της κρυπτογραφίας διασφαλίζει και επαληθεύει την ταυτότητα του δικτύου, καθώς και την επαλήθευση των συναλλαγών και στο επόμενο Β’ μέρος θα αποδείξουμε ότι είναι και χρηματοοικονομικού.
Φυσικά όσο θα μεγαλώνει την κάθε ομάδα από ένα σημείο και μετά πραγματικά, θα χάνει αξία και τιμή, θα διολισθαίνει και θα πέφτει, η μάλλον θα κατρακυλά η ισοδυναμία τους και όσο η ομάδα φροντίζει η αλυσίδα της να παραμένει αριθμητικά σταθερή αντιστοίχως θα ανεβαίνει.
Τα κρυπτονομίσματα μπορεί να μην παράγονται από τις εκδοτικές τράπεζες, όμως σε εμπορικές, επενδυτικές, αναπτυξιακές, παρατράπεζες(νομιμότατα Black Markets για το σύστημα), αλλά από χρήστες που κάνουν μαζικές η κατά μονάς εξορύξεις, ωστόσο αυτά αντανακλούν σε υπάρχουσες και αντίστοιχες καταθετικές και επενδυτικές αξίες που δίνουν ζωή στα κρυπτονομίσματα, τα οποία είναι μέρος του Καπιταλισμού κι αυτά και όχι κάτι άλλο.
Να σημειώσουμε ότι τα κρυπτονομίσματα αντανακλούν ιδιότητες του πραγματικού χρήματος, υπάρχουν χρηματιστήρια κρυπτονομισμάτων, αμοιβαία κεφάλαια και δάνεια, προθεσμιακές καταθέσεις, ομολογιακά δάνεια και κυρίως ότι όπως στο πραγματικό χρήμα η κατάθεση σου είναι και το δάνειο σου, έτσι και στον κόσμο αυτό το ίδιο ακριβώς συμβαίνει, όλα αυτά θα τα αφήσουμε όμως για το Β’ Μέρος τον άλλο μήνα δηλαδή, ελπίζοντας να κατανοήσατε τις βασικές παραγωγικές ιδιότητες τους.
Τα κρυπτονομίσματα είναι σαν την κβαντομηχανική σε σχέση με την κλασσική φυσική το ένα είναι συνέχεια του άλλου, έχουν τόσο κοινούς, όσο και ανεξάρτητους κανόνες και το ένα ενυπάρχει μέσα στο άλλο, ωστόσο τα μαθηματικά και τα μοντέλα τους μπορεί να βρίσκουν πεδίο εφαρμογής κυρίως στη φυσική, στην οικονομία και στη γεωμετρία, όχι όμως στις κοινωνικές και φυσικές διαδικασίες και διεργασίες εξέλιξης.
Τα κρυπτονομίσματα είναι μια εργολαβία των επενδυτών και των σχημάτων τους αλλά δεν μπορούν να βρουν κανένα πεδίο εφαρμογής στη διαλεκτική τη βάση της φιλοσοφίας δηλαδή, όπου εκεί το 1+1 δεν κάνει απαραίτητα 2, η μάλλον δεν κάνει καθόλου κάτι τέτοιο μιας και στους βασικούς νόμους της διαλεκτής(Νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων, του περάσματος των ποσοτικών σε ποιοτικές, της άρνησης της άρνησης, της συνάφειας της ουσίας και του φαινομένου).
Τα κρυπτονομίσματα δεν θα ανατρέψουν τον Καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, αλλά θα τον ενισχύσουν κι άλλο στην προσπάθεια που αυτός κάνει για να αναπαραχθεί και θα δημιουργήσουν νέα λιμνάζοντα Κεφάλαια και κέρδη, αυτή τη φορά σε μερίδες μεσοαστικών στρωμάτων που εθίζονται για μια ακόμη φορά στη λογική του θησαυρισμού, του εύκολου πλουτισμού και της “σαγήνης” που και ο ίδιος ο Καπιταλισμός τον θέλει, φυσικά μέχρι ένα όριο και ως μια από τις τέσσερις λειτουργίες του χρήματος:
[ α) ως μέτρο της αξίας των εμπορευμάτων,
β) ως μεσολαβητής της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων,
γ) ως μέτρο συσσώρευσης, δ)πληρωμής και τέλος ε) με το ρόλο του στο παγκόσμιο χρήμα].
Όσοι έχουν την φαεινή ιδέα ότι θα “πιάσουν την καλή” ως καθυστερημένοι νεοεισελθόντες στο εν λόγω πανηγυράκι μάλλον πλανώνται πλάνην οικτράν, ειδικά όταν πρόκειται για παρτίδες παλαιοτέρων όπως το BitCoin.
Μέσος όρος βασικών χαρακτηριστικών των κρυπτονομισμάτων:
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
- Απουσία κάθε κεντρικής αρχής και βάσης ελέγχου ή επιβεβαίωσης των συναλλαγών.
- Δυνατότητα καθολικής χρήσης χωρίς καμία υποβολή προσωπικών δεδομένων.
- Μερική η Πλήρης δυνατότητα χρήσης τόσο τοπικά, όσο και διεθνικά.
- Πραγματoποίησης μεγάλων εμπορικών συναλλαγών με πολύ μικρό κόστος.
- Υποχρεωτική χρήση της τεχνολογίας Blockchain.
- Δυνατότητα έκδοσης νομίσματος αλλά και εξόρυξης από οποιονδήποτε αρκεί να υπάρχει ομάδα που το δικαιολογεί.
- Περιορισμός του χρηματικού αποθέματος και γνωστοποίηση εξ αρχής.
- Πλήρης ανωνυμία στις συναλλαγές με σχερτική αδυναμία ανίχνευσης, πλην του σειριακού αριθμού της συναλλαγής.
- Απαραίτητη είναι η χρήση του ανοικτού κώδικα.
*Δεύτερο μέρος: (Τα Κρυπτονομίσματα ως χρηματοοικονομικό και όχι ως ειδικό ισοδύναμο, το λεγόμενο Farming)*
Τα κρυπτονομίσματα είναι μια μορφή εξειδικευμένου εμπορεύματος που παίζουν το ρόλο του ειδικού και όχι γενικού ισοδύναμου και ξεχώρισε φυσιολογικά σαν τέτοιο, στο ιμπεριαλιστικό στάδιο του Καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, σε μια από τις τελευταίες φάσεις του, στο μεταίχμιο της 3ης προς την 4η βιομηχανική Επανάσταση, αποτελώντας μέρος της εν λόγω.
Είναι δηλαδή το δευτερεύον ειδικό ισοδύναμο που προετοιμάζει την μετάβαση μιας παλαιότερης φάσης του ιμπεριαλισμού από την εποχή της πληροφορίας(θεωρητικά ολοκληρώνεται μέχρι το 2021), στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας(θεωρητικά ολοκληρώνεται μέχρι το 2035) κι από εκεί σε αυτήν της εποχή κυβερνητικής και τέλος στην εποχή του διαστήματος και της εκμετάλλευσης των πόρων του(που θεωρητικά ολοκληρώνεται το 2051).
Αναδείχνει πως η αυτοματοποίηση, η ταχύτατη επεξεργαστική ανταλλαγή δεδομένων σε όλη τη φάση της τεχνολογικής παραγωγής, θα δίνει τη δυνατότητα παραγωγής ενός ισοδυνάμου που δεν θα παράγεται από το τραπεζικό σύστημα(στηρίζοντας και όχι υποστηρίζοντας το και καθόλου υποκαθιστώντας το), αλλά θα είναι συνέχεια του και θα λειτουργεί με τους ίδιους πάνω κάτω κανόνες, φυσικά σε ένα άλλο σύστημα λειτουργίας, σε μια άλλου τύπου συνάρτηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Θα παράγει ταχύτατα υπεραξίες, τόσο στην πρώτη φάση του(στην φάση της εξόρυξης), όσο και σε αυτή της χρηματιστικής επένδυσης. Ενώ στο εσωτερικό του, θα συνυπάρχουν και θα συγκρούονται, όλες οι προγενέστερες φάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, η κυρίαρχη φάση του, τα σπέρματα της νέας φάσης του, καθώς επίσης και τα σπέρματα ενός άλλου τρόπου παραγωγής που νομοτελειακά θα έρθει και αυτός θα είναι ο σοσιαλιστικός τρόπος, αλλά δεν μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά το πότε.
Θα συμπεριλαμβάνει α) τα κυβερνο-φυσικά συστήματα(σύμφυση ηλεκτρομηχανικής βιομηχανικής παραγωγής και βιογενετικής) , β) το Διαδίκτυο των πραγμάτων(εικονική πραγματικότητα), 3) το cloud computing(NAS Storaging), 4) την γνωστική υπολογιστική της βιομηχανίας 4.0(τεχνητή νοημοσύνη) και θα αναφέρεται συνήθως ως το εξειδικευμένο εμπόρευμα η ειδικό ισοδύναμο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης που ήδη και με αφορμή τον Covid-19 επιταχύνεται κατά γεωμετρική πρόοδο.
Κοντολογίς τα κρυπτονομίσματα, θα είναι το χρήμα της νέας εποχής της “κυβερνητικής” και προφανώς του “διαστήματος” που θα ακολουθήσει αμέσως μετά, εφόσον θα είναι απαραίτητα σε κάθε τέτοιου τύπου επένδυση, όπου το γενικό ισοδύναμο(το κλασσικό χρήμα θα αδυνατεί να τρέξει).
Για να γίνει αυτό κατανοητό πρέπει να δούμε ορισμένα πράγματα που επέρχονται από το παρελθόν.
Στις προκαπιταλιστικές κοινωνίες το ρόλο του χρήματος εκπλήρωναν τα διάφορα εμπορεύματα. Βαθμιαία αυτό το το ρόλο άρχιζαν να παίζουν τα λεγόμενα ευγενή μέταλλα, όπως ο χρυσός, η ο άργυρος, που ανταποκρίνονταν καλύτερα στις απαιτήσεις του χρηματικού εμπορίου.
Οι λειτουργίες του πραγματικού χρήματος είναι:
α)Μέτρο Αξίας.
β)Μέσο Κυκλοφορίας.
γ)Μέσο Συσσώρευσης(θησαυρισμού) στο Παγκόσμιο Χρήμα.
Ο Λένιν αποκάλυψε ότι στην περίοδο του μονοπωλιακού Καπιταλισμού, 2η & 3η Βιομηχανική Επανάσταση(η τελευταία κατά πολύ αργότερα), όπως οι Μαρξ και Ένγκελς στην περίοδο του προμονοπωλιακού Καπιταλισμού, η την 1η Βιομηχανική Επανάσταση, το πως παράγεται η υπεραξία δηλαδή το κέρδος, ότι οι υπεραξίες που παράγονται σε αυτό το στάδιο του μονοπωλιακού Καπιταλισμού, όπου θα είναι, το ανώτατο και τελευταίο, το χρήμα εμφανίζεται ως χρηματιστικό κεφάλαιο και για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει να συντείνουν συντονισμένα οι παρακάτω πέντε θεμελιώδεις παράγοντες:
α) Συγκέντρωση και Συγκεντροποίηση της Κοινωνικής Παραγωγής και του Κεφαλαίου, με σκοπό τη δημιουργία μονοπωλίων.
β) Συγχώνευση του Τραπεζικού με το Βιομηχανικό Κεφάλαιο, με σκοπό τη δημιουργία χρηματιστικής ολιγαρχίας.
γ) Αντικατάσταση της πολύ μεγάλης κερδοφορίας από τις εξαγωγές προϊόντων, στις εξαγωγές κεφαλαίων.
δ)Δημιουργούνται οι Διεθνείς Μονοπωλιακές Ενώσεις που διαμοιράζονται τον πλούτο ανά την υφήλιο.
ε)Συνεχίζεται το εδαφικό διαμοίρασμα της υφηλίου ανάμεσα στις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις.
Όλα αυτά φυσικά χωρίς να αλλάζουν τα θεμέλια του αστικού συστήματος και του εν λόγω τρόπου παραγωγής, που φυσικά στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, ενώ η βασική αντίθεση του Καπιταλισμού, όπως και οι επόμενες τρεις όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά βαθαίνει, εντείνεται και εκτείνεται σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό.
Στην 4η βιομηχανική επανάσταση, για κανένα λόγο και σε καμία περίπτωση δεν αντικαθίστανται οι πέντε βασικές αρχές του μονοπωλιακού τρόπου παραγωγής, ως βασικού και κυρίαρχου της εποχής, απλά η δυναμική του του χρηματιστικού κεφαλαίου ενδυναμώνεται και κρατάει ατάραχα τα λιμνάζοντα κεφάλαια(η προσπαθεί τουλάχιστον), προωθώντας την παραγωγή νέων κεφαλαίων με τη χρήση της αλγοριθμικής τεχνολογίας και φυσικά τη δυνατότητα να αναπαραγάγουν δικές τους αξίες στηριζόμενες και χρηματοδοτούμενες από διάφορους επενδυτές που θα υπερπολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους μέσα από αυτή την διαδικασία.
Μετά λοιπόν τη φάση της εξόρυξης που κάποια στιγμή για κάθε κρυποτονόμισμα θα υπάρξει και μια τελική φάση, δηλαδή πρέπει να συνεχίζεται η προσπάθεια παραγωγής υπεραξίας στη φάση εξαγωγής, ανταλλαγής κρυπτονομισμάτων και όχι μόνο εξόρυξης, για να μπορούν να σταθούν και για να μπορούν να συνεχίσουν τρέχουν αλγόριθμοι και προγράμματα τα οποία θα παράγουν κέρδη για λογαριασμό των επενδυτών και όχι απαραίτητα γι αυτούς, χωρίς την εξορυκτική ιδιότητα τους που από ένα σημείο και μετά, εξανεμίζεται. Αυτό μετατρέπει την λειτουργία του ειδικού ισοδύναμου άμεσα όλα τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα, από παραγωγικά, αφού δεν εκμεταλλεύονται την ίδια την εργατική τάξη, αλλά τα εργαλεία της, αλλά την εντάσσουν δια βίου τους γι αυτό έχουν και μεγάλη αξία, αλλά από τις ειδικές και ειδικά γρήγορες και αποτελεσματικές επενδύσεις που θα γίνονται χρηματιστικά από αυτά.
Ο γενικός τύπος του Κεφαλαίου που διατύπωσαν οι Μαρξ Ενγκελς Χ-Ε-Χ’ εκφράζεται και εδώ ως μέρος της συνέχειας της αξίας, να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι τα κρυπτονομίσματα, είναι κι αυτά νομίσματα που ανακαλύφθηκαν για να ξελασπώσουν την αδυναμία του Καπιταλισμού και των αντιθέσεων που καταλήγουν συνήθως, που αλλού στο νόμο της συσσώρευσης κεφαλαίων, που είναι το αποτέλεσμα του βασικού νόμου του εν λόγω συστήματος και είναι ο νομός της παραγωγής κι ιδιοποίησης της υπεραξίας.
Όπως στην λεγόμενη αδόκιμα “πραγματική οικονομία”, το Κεφάλαιο χωρίζεται σε σταθερό, πάγιο, μεταβλητό(εργασία) και κυκλοφοριακό, ενώ λειτουργεί με τη μορφή βιομηχανικού, εμπορικού, πιστωτικού κλπ, έτσι και στην οικονομία των κρυπτονομισμάτων ως συνέχεια των παραπάνω, όλοι τους επενεργούν πάνω τους, καθότι τα χρηματοδοτούν στην πρώτη φάση τους, δίνοντας τους εξορυκτική δυναμική και δυνατότητα.
Όταν λοιπόν ένα κρυπτονόμισμα φτάσει στο Ζενίθ της παραγωγικής του ισχύς, επέρχονται οι χρηματιστικές του ιδιότητες, τόσο σε ομόλογα, τόσο σε σύνθετα αμοιβαία κεφάλαια, τόσο σε δομημένα δάνεια, όσο και παράγωγα και σε ασφάλιστρα επικινδυνότητας. Όπως για κάθε δανειολήπτη, το δάνειο του είναι η ίδια του η κατάθεση, έτσι και στην χρηματιστική φύση των κρυπτονομισμάτων, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει.
Αυτές οι
λογικές εκφράζονται μέσω του farming και του Liquity Pool, των unisawap, balancer, compound, cream, finance, yearn, defi protocols, yield, vaults, των nodes, λειτουργούν τα validations, μέσα από τις χρηματιστικές συναλλαγές., που είναι μια άλλη όψη της χρηματιστικής φύσης της ανταλλακτικής, συναλλαγματικής και χρηματιστηριακής φύσης του χρήματος ως εμπόρευμα(χρήμα), η ως εξειδικευμένου εμπορεύματος(κρυπτονόμισμα), που αφενός μεν κρατά το παραδοσιακό χρήμα σταθερό(δηλαδή που δεν μπορεί αυτό να πληθωριστεί), λιμνάζοντος(χωρίς να απαιτηθεί να ανασυρθεί και να ριχτεί στην κυκλοφορία ως αναγκαιότητα της επόμενης κυκλοφορικής φάσης, παραμένοντας μαξιλαράκι), με το να παράγει υπεραξίες αγοραστικής φύσης, μέχρι να παράξει άλλα νεότερα κρυπτονομίσματα.
Στο επόμενο μέρος θα αναλύσουμε όλες τις παραπάνω εκφράσεις και παραμέτρους του farming και του Liquity Pool πιο αναλυτικά, για να αποδειχθεί πως κάθε φάση της όποιας βιομηχανικής επανάστασης, πέραν της αναγκαιότητας της για συμμόρφωση του ρόλου του χρήματος στην αναγκαιότητα της αντίστοιχης επιτάχυνσης της δυναμικής της και των δυνατοτήτων της, αρκεί να καλλωπίζει το σύστημα και να αναπαράγει την κτηνώδη λογική του κέρδους.