Η Σοβιετική Ένωση είναι η πατρίδα, η μητέρα και η βάση των αρχών του σινεμά, με πρωτοπόρους πατέρες του όπως οι Κουλέχοφ, Βερτώφ, Πουντόβκιν, Αιζενσταϊν, Ντοβζένκο, Γιούτκεβιτς(στην πρώτη γραμμή ως οι ασπόνδυλοι κρίκοι – σύνδεσμοι και δημιουργοί όλων των ειδών μοντάζ), Κόζιντσεφ, Ντοτσκόι, Γερασίμοφ, Μπαρνέτ, (στην αμέσως επόμενη γραμμή αυτής της γενιάς), οι επόμενες δύο με τρεις γενιές με τους Κολατόζοφ,  Τσουχράι, Κλίμοφ, Σέπιτκο, Ρομ, Μπόντραρτσουκ, Σενγκέλια, Λέμπεντεφ. Σούσκιν, Γιεφτουσένκο, Μπικώφ, Ρουμ, Μοτίλ, Κιαουρέλι, Σεϊτζε, Καρέλοφ, Αμπντουλάντζε και φυσικά τον γιο του ποιητή Ταρκόφσκι και κληρονόμο όλων των παραπάνω, όπου με πολλούς από αυτούς ήταν ίδιας γενιάς. 

Ο Δρόμος για το Βερολίνο είναι ακόμα μακρύς και προσιδιάζει τον αγώνα δρόμου που δίνουν σήμερα οι λαοί ενάντια στην πανδημία και ελέω αυτής προσπαθούμε να κάνουμε τη ζωή σας ποιοτικότερη με προτάσεις για τις πιο σπουδαίες αντιπολεμικές ταινίες της Σοβιετικής Ένωσης, άρα και του πλανήτη.
Στο νησί δεν έρχονται πλέον τόσο συχνά πλοία, ούτε αεροπλάνα και αποκλεισμένοι περιμένουμε την πρώτη αχτίδα της Άνοιξης την 9η Μάη για τα 75 χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ ΠΠ και του μεγάλου Πατριωτικού πολέμου, που έφερε τον Κόκκινο Στρατό νικητή μέσα στο σπίτι του κτήνους και τέλος να δώσει μια αχτίδα φωτός για τη νίκη μας στον ιό.
Το 2015 η Moshfilm με σκηνοθέτη το μεγάλο Popov γύρισε αυτό το υπέροχο αντιπολεμικό Film ως συνέχεια της μεγαλύτερης κινηματογραφικής σχολής και παράδοσης του πλανήτη αλλά και της Σοβιετικής.
Να ξέρετε πως όταν μιλάμε για Κινηματογράφο, ότι κι αν βλέπετε οφείλεται στους έξι πατέρες του σινεμά σε όλη την υφήλιο, Κουλέχοφ, Βερτώφ, Πουντόβκιν, Αϊζενστάιν, Ντοβζένκο, Γιούτκεβιτς κι αυτό υπηρετούν οι νεότεροι όπως ο Σεργκέι Ποπόφ που το 2015 γύρισε αυτό το υπέροχο φιλμ με τον τίτλο “Дорога на Берлин” που σημαίνει ο “Δρόμος για το Βερολίνο”, αλλά και άλλες που θα σας αναδείξουμε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος.

Αληθινός φασισμός (Obyknovennyy Fashizm)
Ντοκιμαντέρ, Ρωσία, 1965, 130’ 

Σκηνοθεσία: Mikhail Romm
Σενάριο: Mikhail Romm, Yurri Khanyutin,Maya Turovkaya
Εμφανίζονται: Marlen Didrich, Josef Goebbelas, Hermann Goering,
Adolf Hitler, Iosif Visharionovic

Οι λαοί που δεν διδάσκονται από το παρελθόν,είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν.
Η Πιο «δημοφιλής» αντιπολεμική ταινία, μια καυστική καταδίκη του φασισμού-ναζισμού και πως αυτός κατάφερε να παρασύρει τις μάζες

Υπόθεση: Ντοκιμαντέρ με υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας και από τις ταινίες της Λένι Ρίφερνσταλ. Μια απόπειρα σπουδής του φασισμού από τη μια και μια προσπάθεια ερμηνείας του από την άλλη.

Η πιο «δημοφιλής» αντιπολεμική ταινία όλων των εποχών, αποτελεί μια καυστική καταδίκη του φασισμού όχι μέσα από μια «ψυχρή», κοινωνιολογική προσέγγιση αλλά μέσα από την ανάδειξη παρείσφρησης της φασιστικής νοοτροπίας στην καθημερινότητα του μικροαστού, μέσα από τον εύκολο συναισθηματισμό. Το ντοκιμαντέρ, δεν μένει ωστόσο σε μια ξερή παράθεση ιστορικών ντοκουμέντων. Αντίθετα, μέσα από μια ψυχολογική περισσότερο ερμηνεία, αγγίζει ουσιαστικά το ζήτημα του φασισμού που βίωσαν πρόσφατα οι άνθρωποι, οι οποίοι, φαίνεται, δεν ήταν άμοιροι ευθυνών σε αυτή τη μαζική παραπλάνηση στην οποία οδηγήθηκαν.

Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο (War is war) – (Нa Войне kak Ha войне) 1968

Παραγωγή: Λενφίλμ
Σκηνοθέτης: Βίκτορ Τρεγκούμποβιτς
Πρωταγωνιστούν: Μιχαήλ Κοντόνοφ, Όλεγκ Μπορίσοφ, Βίκτορ Παβλόφ, Φ. Οντιονίκοφ.

«Στο War Like Like War»(Στον πόλεμο όσο στον πόλεμο) είναι η αριστουργηματική και ασπρόμαυρη αντιπολεμική ταινία μεγάλου μήκους, Σοβιετικής παραγωγής γυρισμένη από τα θρυλικά στούντιο Lenfilm το 1968, σε σκηνοθεσία του τεράστιου κινηματογραφιστή και σκηνοθέτη Βίκτορ Τρεγκούμποβιτς με βάση το επώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορ Κουρότσκιν, που ήταν αφιερωμένο σε μια φράση του στρατάρχη της 3ης Στρατιάς Τεθωρακισμένων του κόκκινου Στρατού Πάβελ Ριμπάλκο για τους πεσόντες και ζωντανούς πολεμιστές της και σε ένα πλήρωμα ενός ανεξάρτητου Συντάγματος αυτοκινούμενων πυροβόλων, ενός SU-100, ένα από τα πιο αποτελεσματικά αντιαρματικά του Β΄ΠΠ, λίγο πριν την απελευθέρωση της Δυτικής Ουκρανίας, την Άνοιξη του 1944.

Освобождение: Прорыв – Επιχείρηση: Ανακάλυψη(1968)

Πολεμικό δράμα, σε σκηνοθεσία Γιούρι Οσερόφ

Διευθυντής: Γιούρι Οσερόφ
Σεναριογράφοι: Ozerov Yuri, Bondarev Yuri, Kurgan Oscar
Συνθέτης: Levitin Yuri
Χειριστής: Igor Slabnevich
Σκηνογράφος: Αλέξανδρος Μιάνκοφ

Σκηνοθέτης: Βλαντιμίρ Σαμογιόφ, Λάρισα Γκολούμπινα, Βσεβολότ Σαναέφ, Νικολάι Ολυλάιν, Μπόρις Ζαϊντένμπεργκ, Ζακαστζή Μπουχτούτι, Ντιτς Φρίτς, Γκαράνι Ίβο

Είναι μέρος μιας πεντάδας ταινιών που αφορά τις επιχειρήσεις από τη μάχη του Κουρσκ μέχρι το τέλος του πολέμου από κάθε μέτωπο στρατιών στην προσπάθεια κατάληψης του Βερολίνου και κάθε λεπτομέρειας που βοήθησαν στη νίκη κατά του φασισμού, μια υπέροχη κινηματογραφική σειρά πέντε μερών που δείχνει με ιστορική ακρίβεια και με όρους κινηματογραφικής εποποιίας πως νικήθηκε ο φασισμός μέσα στην ίδια του την καρδιά, σε συνεργασία των δυο σοβιετικών και παγκόσμιων κινηματογραφικών κολοσσών της Mosfilm και της kinosmosfilm.  Τόες χιλιάδες κομπάρσοι υπό τη μορφή  εκατοντάδων μονάδων στρατιωτικού εξοπλισμού, με σχεδόν πλήρης απουσία τοπίου – όλα σε στούντιος, με διεθνές καστ και βοηθούς δεκάδες κινηματογραφιστές από διαφορετικές χώρες που εργάζονται στην ταινία πάνω από τέσσερα χρόνια γυρισμάτων.

Ταινία 1η Arc of Fire
Ταινία 3η “Η κατεύθυνση του κύριου χτυπήματος”
Ταινία 4η “Μάχη για το Βερολίνο”
Η 5η ταινία “Η τελευταία επίθεση”

Βραβείο της Ένωσης Σκηνοθετών της Γεωργίας προς τιμήν της ολοκλήρωσης ενός εξαιρετικού πατριωτικού κινηματογραφικού κύκλου στο 5ο All-Union Film Festival στην Τιφλίδα (1972)
– “Ασημένιο μετάλλιο” της Κεντρικής Διεύθυνσης της Εταιρείας Πολωνοσοβιετικής Φιλίας, για υπηρεσίες στην ανάπτυξη της πολωνικής-σοβιετικής πολιτιστικής συνεργασίας (1977)
– Βραβείο της Κεντρικής Επιτροπής της Ένωσης Φιλίας Τσεχοσλοβακίας «Crystal Cup» στο 17ο IFF στο Κάρλοβυ Βάρυ (Τσεχοσλοβακία) (1970)
– Το “Χρυσό Σήμα” της Κύριας Διεύθυνσης της Εταιρείας Πολωνο-Σοβιετικής Φιλίας, για υπηρεσίες στην ανάπτυξη της Πολωνο-Σοβιετικής πολιτιστικής συνεργασίας Davydova V.S. (1977)
– Προκριματικό βραβείο “Silver Siren” στο Κ.Σ. των σοβιετικών ταινιών στο Sorento (Ιταλία) (1972)
– Βραβείο “Enzo Fiore”, ο ιδρυτής του IFF στη Βενετία και ο δημιουργός του “Meetings of the Cinema” στο Sorento Ozerova Yu.N. στο CF of Soviet Films στο Sorento (Ιταλία) (1972)
– Το κύριο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Εργαζομένων της Τσεχοσλοβακίας στην Πράγα (Τσεχοσλοβακία) (1972)
– Τιμητικό δίπλωμα της Ένωσης Τσεχοσλοβακίας-Σοβιετικής Φιλίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου XVIII στο Κάρλοβυ Βάρυ (Τσεχοσλοβακία) (1972)
– Δίπλωμα του ανώτερου σχολείου πυροβολικού της Τιφλίδας 26 Επίτροποι Μπακού
– Δίπλωμα Πολιτικής Διοίκησης της Ερυθράς Διαφήμισης της Υπερκαυκάσιας Περιφέρειας στο 5ο Συνολικό Συνέδριο Ειδικών Δυνάμεων στην Τιφλίδα (1972)
– Βραβείο για την οργάνωση της παραγωγής μεγάλου μεγέθους πολυκατοικιών L. Kanareykina στο 5ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Στρατιωτικών Ταινιών στην Τιφλίδα (1972)
– Το κύριο βραβείο και το βραβείο στο V VKF στην Τιφλίδα (1972)
– Ονομάστηκε η καλύτερη ταινία στις οθόνες της χώρας (1971) στο διαγωνισμό του περιοδικού “Soviet Screen” (1972)
– Το κύριο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Εργαζομένων της Τσεχοσλοβακίας (Τσεχοσλοβακία) (1971)
– Επίτιμο δίπλωμα της επιτροπής της Ένωσης Τσεχοσλοβακίας-Σοβιετικής Φιλίας στο XVII Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Κάρλοβι Βάρι (Τσεχοσλοβακία) (1970)
– Βραβείο Λένιν Myagkov A.V., Slabnevich I.M., Kurganov O.I., Bondarev Yu.V., Ozerov Yu.N. (1972)
– Αναγνωρίστηκε ως η πιο δημοφιλής ταινία που προβλήθηκε στη Βουλγαρία το 1970 (1978)

Το τρέιλερ της ταινίας; https://www.filmpro.ru/movies/334432#video_54365

Ήρεμες ήταν οι αυγές (A zori zdes tikhie)  (1972) Ριμεϊκ (2015) Σοβιετική Ένωση – 1972 – Διάρκεια: 188΄

Σκηνοθεσία: Stanislav Rostotskiy (1972)
Σενάριο: Stanislav Rostotskiy, Boris Vasilev
Πρωταγωνιστούν: Andrey Martynov, Irina Dolganova, Elena Drapeko 

Σκηνοθεσία: Renat Davletyarov (2015 ριμεϊκ)
Σενάριο: Stanislav Rostotskiy, Renat Davletyarov, Boris Vasilev
Πρωταγωνιστούν: Pyotr Fyodorov, Anastasiya Mikulchina, Evgeniya Malakhova 

Εκτός απ΄ τη θρυλική ταινία του Stanislav Rostotskiy του 1972 υπάρχε και το ομώνυμο remake του 2015 σε σκηνοθεσία Renat Davletyarov και οι δύο ταινίες έχουν και ένα αριστουργηματικό βιβλίο, υπό τη μορφή μυθιστορήματος που στηρίχτηκε το σενάριο και των δυο εν λόγω φιλμ, του συγγραφέα Mπόρις Βασίλιεφ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή¨ και στο ηλεκτρονικό κατάστημα μας μπορεί κανείς να το βρει.

Εδώ μιλάμε για ένα επίσης αριστούργημα που έγινε ένα εξίσου αριστουργηματικό ριμέϊκ το 2015, ωστόσο η πρώτη του προβολή πραγματοποιήθηκε το 1972 σε σκηνοθεσία του μεγάλου Στάνισλαβ Ροστότσκι και αφηγείται μια πραγματική ιστορία που έλαβε χώρα σε ένα φυλάκιο αντιαεροπορικών στοιχείων στην περιοχή της Καρελίας που μέρος της ανήκει στην περιφέρεια του Λένινγκραντ το καλοκαίρι του 1942. Στο Ήρεμες ήταν οι αυγές αφηγείται ένα φαινομενικά ασήμαντο επεισόδιο, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα από τα χιλιάδες που διαδραματίστηκαν ανάμεσα στον Κόκκινο Στρατό κατά των εισβολέων Γερμανών Ναζί που καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό το ρου του μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου και εν πολλοίς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο φυλάκιο αυτό ένα επεισόδιο τσακωμού ανάμεσα σε στρατιώτες αναγκάζει τον βετεράνο έφεδρο Λοχαγό Πυροβολικού(κατά λάθος και εκ παραδρομής σε κάποιες αναλύσεις και κριτικές αναφέρεται ως επιλοχίας), που είναι και ο διοικητής του φυλακίου, να ζητήσει την απαλλαγή τους και παραλάβει μια νέα φουρνιά από δυο ουλαμούς γυναικών πυροβολητών αντικαθιστώντας τους πρώτους. Οι αντικαταστάτες δεν είναι αντικαταστάτες, αλλά αντικαταστάτριες και αποτελούν υπόδειγμα πειθαρχίας και πατριωτισμού. Μετά την εγκατάσταση τους στο φυλάκιο αναδύεται το ιστορικό τους, στο πως και γιατί κατατάχθηκαν στον Κόκκινο Στρατό μεσούσης της ολοκλήρωσης της πρώτης χρονιάς του πολέμου. Μια εξ αυτών, η Ρίτα που ήταν λοχίας του ουλαμού, σε μια βόλτα στο δάσος και μετά από την κατάρριψη ενός μεταγωγικού αεροσκάφους που μετέφερε μια διμοιρία αλεξιπτωτιστών, ανακαλύπτει ότι ένα ακόμη άλλο έχει αφήσει απ΄τον ουρανό 16 άλλους αλεξιπτωτιστές που περιπολούν για να βρουν, α) που είναι εγκατεστημένα φυλάκια Α/Α πυροβόλων ούτως ώστε το Χειμώνα να υπάρχει πέρασμα από τη Φινλανδία σε βομβαρδιστικά τύπου Henkel στο πολιορκούμενο Λένινγκραντ και β) να αποκόψουν την σιδηροδρομική τροφοδοσία του Λένινγκραντ από την Βόρειο-Δυτική ΕΣΣΔ. Με επικεφαλής τον Λοχαγό, (μια ομάδα επίλεκτων και εθελοντριών εκ των δύο Ουλαμών), δηλαδή πέντε γυναικών του πυροβολικού από τις δώδεκα και την επικεφαλής τους υπολοχαγό του φυλακίου δεκατείς, (που γνώρισαν τη φρίκη του πολέμου πολύ νωρίτερα και ήθελαν να πάρουν εκδίκηση με την προσφορά τους στην μεγάλη Σοβιετική Πατρίδα).

Οι εν λόγω ξεκινούν μια επικίνδυνη αναγνωριστική αποστολή, η οποία στην πορεία τους αυτή έφερε αντιμέτωπες τις νεαρές και γεμάτες όνειρα για ζωή(που στα διαλείμματα διάβαζαν λογοτεχνία και μιλούσαν για τους ανθρώπους που σκότωσαν οι ναζί) με 16 Γερμανούς που είχαν εκπαιδευτεί ειδικά για τέτοιου είδους αποστολές και παρά τις άλλου τύπου μαχητικές ιδιότητες, κατάφεραν με τη θυσία τους να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.

Σε αυτό το μεγαλείο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού με δόσεις ηρωισμού και σοσιαλιστικού πατριωτισμού, το μότο της ταινίας ως μήνυμα κατέρχεται σε μία φράση του Λοχαγού στην Ρίτα (την λοχία του Ουλαμού και μετέχουσα στην ομάδα περιπόλου), που μόλις έχει σκοτώσει με το κοντάκι του τυφεκίου Mossin-Nagant τον πρώτο ναζί αλεξιπτωτιστή που μάχονταν σώμα με σώμα με τον σύντροφο και επικεφαλής της, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε σκοτώσει τον συνάδελφο του εισβολέα ναζί σε ενέδρα με μια μαχαιριά στην καρωτίδα: “Μην ξεχνάς συντρόφισσα, αυτοί δεν είναι άνθρωποι. Δεν είναι καν ζώα. Είναι φασίστες!“.

Στην μάχη πάνε μόνο οι άσοι (Only Old Men Are Going to Battle) (1974)
Σοβιετική Ένωση – 1974 –  92’- Κωμωδία – Δράμα 

Σκηνοθεσία: Leonid Bykov 
Σενάριο: Leonid Bykov,Yevgeni Onopriyenko, Aleksandr Satsky 
Πρωταγωνιστούν: Leonid Bykov, Sergei Podgornyj, Sergei Ivanov

Εκπληκτικές εικόνες από μάχες της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η μάχες της Luftwaffe. Οι βετεράνοι ρώσοι πιλότοι διδάξαν τους νεοσύλλεκτους  για τη ζωή, το θάνατο και την αγάπη. Όταν οι ηλικιωμένοι άνδρες πετάξει στη μάχη, θα είναι έτοιμοι να πολεμήσουν οι νέοι πιλότοι – πόσοι όμως θα επιστρέψουν

Μία από τις καλύτερες ρωσικές ταινίες για το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του 1941-1945. Οι “γέροι” σε αυτή την μοίρα της αεροπορίας δεν ήταν μεγαλύτεροι από είκοσι χρονών, αλλά με την επιτάχυνση της κατάρτισης για γρήγορη ενίσχυση, δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε στη μάχη για αρκετό διάστημα.

Ήθελαν να βιώσουν τα πάντα – τη θέρμη της μάχης, τη χαρά της πρώτης νίκης επί του εχθρού, το μεγαλείο μιας αδελφότητας, το πρώτο έρωτα, και την πίκρα της απώλειας… Όταν ήρθε η μέρα που ακούστηκε η εντολή ότι «μόνο οι “γέροι” επρόκειτο να πάνε στη μάχη », ήταν αυτοί που έσπευσαν να ανέβουν στα αεροπλάνα τους.

Μόνο κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του στις αίθουσες, την ταινία είδαν  44.300.000 θεατές – ρεκόρ στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Όταν αυτό το πολεμικό μιούσικαλ κυκλοφόρησε (1973), το κοινό συνωστίζονταν στις αίθουσες, αναζητώντας ένα εισιτήριο. Και το παλιό, ξεχασμένο τραγούδι “Darkie” έγινε πολύ δημοφιλές και πάλι. 

Παρεμπιπτόντως, ο χαρακτήρας παρατσούκλι Darkie είχε ένα πρωτότυπο πραγματικό στη ζωή – τον παιδικό του φίλο Leonid Bykov τον Βίκτορ Shcheglov που ήταν πιλότος(από τη διανομή).

Αγωνίστηκαν για την μητέρα πατρίδα (Oni srazhalis za rodinu) (1975) Σοβιετική Ένωση 1975 – Έγχρωμο-Διάρκεια: 137΄

Σκηνοθεσία: Sergey Bondarchuk
Σενάριο:Sergey Bondarchuk ,Mikhail Sholokho
Πρωταγωνιστούν: Vasiliy Shukshin,Vyacheslav Tikhonov,Sergey Bondarchuk
Φωτογραφία: Vadim Yusov

Ο σκηνοθέτης του Πόλεμος και Ειρήνη δίνει ρεσιτάλ σκηνοθετικής και εκφραστικής αναπαράστασης διασκευάζοντας αυτή τη φορά το βραβευμένο με Νόμπέλ βιβλίο του συγγραφέα Μιχαήλ Σόλοκο. Είναι μέσα του Ιούλη του 1942 και ο Σοβιετικός στρατός είναι εξουθενωμένος και σε οπισθοχώρηση απέναντι στις γερμανικές μεραρχίες της 6ης στρατιάς που μπήκε στο Παρίσι και των Panzer που ήταν ο βασικός τους πυρήνας. Οι ανώτεροι αξιωματικοί λαμβάνουν την απόφαση να κρατήσουν με κάθε τρόπο την κορυφογραμμή ως προσωρινή λύση άμυνας, ούτως ώστε να μπορέσουν οι υπόλοιποι να αποσυρθούν διαμέσου του ποταμού και να βοηθήσουν στην οχύρωση του Στάλινγκραντ.

Νυχτερινές μάγισσες Ночные ведьмы “In The Sky Night Witches “1981

Σκηνοθεσία Evgenia Zhigulenko.

Μια ομάδα κοριτσιών και γυναικών που πετούν γύρω και πάνω απ΄ τις γραμμές των ναζί, όπου οι ηρωίδες της ταινίας και ανήκουν στο 588ο Σύνταγμα βομβιστικών επιθέσεων Νύχτας, που αργότερα μετονομάστηκε σε 46ο σύνταγμα διπλανών αεροσκαφών φρουράς της νύχτας, που σχηματίζεται με την εισήγηση της Μαρίνα Ρασκόβα . Η τεχνική επίθεσης των βομβιστών της νύχτας έβαζε τον κινητήρα στο ρελαντί όταν έφθανε κοντά στον στόχο και απελευθέρωνε τις βόμβες ακόμα και με τα χέρια, Οι Γερμανοί στρατιώτες παρομοίωσαν τον ήχο με τις σκούπες και ονόμαζαν τους πιλότους “Night Witches”. Η σκηνοθέτης της ταινίας, Ευγενία Ζιγκουλένκο, αγωνίστηκε στο πλαίσιο αυτού του συντάγματος αεροσκαφών, ήταν διοικητής πτήσεων, και για το θάρρος που εμφανίστηκε στις μάχες έγινε ηρώας της Σοβιετικής Ένωσης.

.

Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου

Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου

Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου

Ενισχύστε Οικονομικά Την Αρθρογραφία του istosch

Приказ: огонь не открывать – Παραγγελία: μην ανοίξετε πυρ. (1981)

Διευθυντής: Γιούρι Ιβάντσουκ, Βαλέρι Ίσακοφ

Σκηνοθεσία: Βλαντίν Μπιρσίκοφ, Νικολάι Ιβανόφ, Αλέξανδρος Ποταπόφ, Αλέξανδρος Σίλλιν, Ευγένιος Γερασιμόφ, Βίκτωρ Ιζνάνοφ, Ερνς Ρομάνοφ, Νατάλια Εγκόροβα, Νικολάι Γκίρνο, Σεργκέι Σαζοντιέφ, Ρατζάμπ Αδασέφ, Ιγκόρ Πουσκάρεφ, Σ.

Περιγραφή: 1941 έτος. Ένα τάγμα σοβιετικών στρατιωτών κατέχει θέση σε ένα από τα τμήματα των ανατολικών συνόρων. Για το τέταρτο έτος, οι στρατιώτες υπηρετούν σε αυτές τις γραμμές, όπου δεν υπάρχει κατάσταση πολέμου, αλλά κάθε λεπτό βρίσκεται σε κίνδυνο …

Приказ перейти границу – Η εντολή διέλευσης των συνόρων 1982

Διευθυντής: Γιούρι Ιβάντσουκ

Σκηνοθέτης: Βλαντλέν Μπίριουκοφ, Νατάλια Εγκόροβα, Βίκτορ Ιζνάνοφ, Ερνς Ρομάνοφ, Αλέξανδρος Ποταπόφ, Αλέξανδρος Σίλλιν, Βαλερί Ρυζακόφ, Ιγκόρ Πουσκάρεφ, Βιτσάσιλαβ Μπαράνοφ, Μπόρις Νεβζορόφ, Βασίλι Μασλάκοφ, Νικολάι Ιβάνοφ,

Τον Αύγουστο του 1945, οι ήρωες της προηγούμενης ταινίας “Παραγγελία: Μην ανοίγετε πυρ” λαμβάνουν το πολυαναμενόμενο δεύτερο και τελευταίο μέρος: “Διασχίστε τα σύνορα.” Στις δύσκολες συνθήκες της Άπω Ανατολής στη Μαντζουρία προκειμένου να απελευθερωθεί το κατεχόμενο κομμάτι της Κίνας, πραγματοποιούνται οι πρώτες στρατιωτικές επιχειρήσεις του τάγματος του Ταγματάρχη Τιχουόνι. Μόλις παγιδευτούν, οι ήρωες με τιμή βγαίνουν από μια επικίνδυνη κατάσταση.

 

Έλα να δεις – Иди и смотри (Come and See) (1985) Σοβιετική Ένωση – Έγχρωμο – 1985 – 142’

Σκηνοθεσία: Elem Klimov,
Σενάριο: Ales Adamovich, Elem Klimov
Πρωταγωνιστούν: Aleksei Kravchenko, Olga Mironova, Liubomiras Lauciavicius
Μουσική: Oleg Yanchenko, Μοzart 

Λευκορωσία 1943, οι Γερμανοί ναζί καταστρέφουν ολοσχερώς 628 χωριά, καίγοντας ζωντανούς τους κατοίκους τους, κυρίως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. Η ταινία του Ελεμ Κλίμοφ είναι ένα συγκλονιστικό έπος των φρικαλεοτήτων των ναζί. Αποτελεί την καταδίκη του πολέμου. Η ταινία ακολουθεί ένα 12χρονο αγόρι, τον Φλόρια (που τον υποδύεται υποδειγματικά οAleksei Kravchenko). Οταν ξεθάβει ένα χαμένο όπλο, ο Φλόρια κατατάσσεται στο ρωσικό στρατό, ανυπομονώντας να ζήσει σαν στρατιώτης. Ομως, η φαντασίωσή του γρήγορα διαλύεται, όταν έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Οι συμπολεμιστές του τον αφήνουν πίσω για να τον προστατεύσουν κι απομένει μόνος. Συναντά την Γκλάσα (Olga Mironova), μια όμορφη έφηβη, που επίσης έχει μείνει μόνη της. Μαζί επιστρέφουν στο χωριό του Φλόρια, όπου ανακαλύπτουν ότι όλοι οι κάτοικοι και η οικογένεια του Φλόρια, έχουν σφαγιαστεί. Ο Φλόρια συνεχίζει την περιπλάνηση και ξεκινά μια νέα αποστολή: να βρει τροφή για τους αβοήθητους κατοίκους ενός γειτονικού χωριού. Στο δρόμο του θα βρεθεί στο μέσο μιας σφαγής και θα δει τους ναζί να στοιβάζουν τους κατοίκους ενός χωριού σε μια αποθήκη και να την πυρπολούν, αφανίζοντας μαζί και την αθωότητα του Φλόρια, που αρχίζει εμφανώς να γερνά. Καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με την κτηνωδία, τα μαλλιά του ασπρίζουν και ρυτίδες εμφανίζονται στο πρόσωπό του.

Το Κόκκινο Αστέρι ( Zvezda) (2002)

Ρωσία-Έγχρωμο-2002-93΄

Σκηνοθεσία: Nikolai Lebedev, Σενάριο: Yevgeny Grigoriev, Nikolai Lebedev, Alexander Borodyansky, Φωτογραφία: Yury Nevsky, Μουσική: Alexei Rybnikov,
Πρωταγωνιστούν: Igor Petrenko, Ekaterina Vulichenko, Alexei Panin, Artem Semakin, Alexei Kravchenko, Anatoli Guschin, Amadu Mamadakov, Yuri Laguta, Andrei Egorov
Παραγωγή: Karen Shakhnazarov

Καλοκαίρι του 1944 Πολωνία, ανάμεσα τα Γερμανικά και Σοβιετικά στρατόπεδα, μια ομάδα ανιχνευτών του Κόκκινου Στρατού με τον κωδικό όνομα «Κόκκινο Αστέρι» αποστέλλεται στο μετόπισθεν του εχθρού για να κατασκοπεύσει τις κινήσεις μιας ολόκληρης μεραρχίας, να υποκλέψει στοιχεία και να πραγματοποιήσει δολιοφθορές στον εφοδιασμό της και στα οχήματα της. Έχοντας γνώση ότι δύο ομάδες που στάλθηκαν για τον ίδιο σκοπό συνελήφθησαν και εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη, τα μέλη «Του Αστεριού» θα δώσουν μια απελπισμένη μάχη επιβίωσης μέχρι τελευταίου που τελικά το σήμα του έλαβαν με καθυστέρηση οι αποδέκτες συμπατριώτες τους που έφτασαν ως εφεδρείες πάρα πολύ αργά.

Ο χορός της τέφρας  (Ryabinovyy vals) (2010) Ρωσία 2010 – Έγχρωμο-  Διάρκεια: 98΄

Σκηνοθεσία: Alyona Semenova, Alexandra Smirnov
Σενάριο: Tatyana Miroshnik,Mariya Mozhar,Alyona Semenova

Πρωταγωνιστούν: Karina Andolenko,Elizaveta Arzamasova,Mariya Berdinskikh
Φωτογραφία: Aleksandr Smirnov

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κοντεύει να τελειώσει. Στην βόρειο- δυτική Σοβιετική Ένωση, οι Γερμανοί οπισθοχωρούν βιαστικά για να μαζευτούν στο Βερολίνο. Πίσω έχουν αφήσει για προστασία τους ναρκοπέδια. Εκεί όπου πριν υπήρχε ζωή τώρα υπάρχουν χιλιάδες κατεστραμμένα χωρία και άνανδροι έτοιμοι να σκοτώσουν χωρίς καμία διάκριση. Σε ένα μικρό χωρίο της Σοβιετικής Ένωσης έχουν απομείνει μόνο γυναίκες, ορισμένα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Το χωριό είναι περικυκλωμένο από απέραντα ναρκοπέδια, οι κάτοικοι πρέπει να μάθουν να ζούνε με τον θάνατο. Τρεις σοβιετικοί στρατιώτες έχουν προσκληθεί για να μάθουν στις γυναίκες να εξολοθρεύσουν τις νάρκες. Η παρουσία τριών νέων ωραίων αντρών σε ένα χωριό γεμάτο γυναίκες θα φέρει έκρυθμες καταστάσεις, ζήλιες, κόντρες,, επιθυμίες.

Λευκός τίγρης White Tiger (2012)

Ρωσία – Έγχρωμο – 2012 – 104΄. 

Σκηνοθεσία: Karen Shakhnazarov. Χρυσός Αετός για καλύτερη ταινία μυθοπλασίας, καλύτερης μουσικής, καλύτερου μοντάζ και καλύτερης ηχοληψίας, στα Golden Eagle Awards, Ρωσία 2013.

Πρόκειται για μια συμβολική παραβολή, ένα μυστικιστικό θρίλερ παρά για μια κλασσική πολεμική ταινία. Θυμίζει το φιλοσοφικό τρόπο του Tarkovsky, κάποιες σκηνές, πρόσωπα σχεδόν παρουσιάζονται σαν ένα κλείσιμο του ματιού στον πρωταγωνιστή του Stalker.

Ταυτόχρονα είναι μια σουρεαλιστική ταινία, αν ο David Lynch έφτιαχνε μια ταινία για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα ήταν κάπως έτσι. Ένας οδηγός τανκ, ο Ιβάν, ως εκ θαύματος γλιτώνει από πολύ σοβαρά εγκαύματα σε μια μάχη με το μυστηριώδες τανκ που έχει την ονομασία «white tiger», το οποίο καταστρέφει τα στρατιωτικά τάγματα και παραμένει αλώβητο. Μια ταινία για το κουράγιο και τις ψυχολογικές και πνευματικές επιπτώσεις του πολέμου, έχοντας σε δεύτερο πλάνο τις σκηνές μάχης. Μια ταινία με πολλά επίπεδα ερμηνείας(Από τη διανομή).

 Kasim – Касым(2012-2013)

Ρωσία, Λευκορωσία, Ουκρανία, Καζακχστάν – Διάρκεια 121 λεπτά

Σκηνοθέτης: Leonid Belozorovich
Χειριστής: Svetlana Kruglikova
Συγγραφέας σεναρίου: Andrey Kureichik
Πρωταγωνιστές: Kuandyk Kystykbaev, Alexander Petrov, Mikhail Evlanov, Maria Lugovaya, Alexander Lykov, Vladimir Gostyukhin

Το πρωτότυπο του πρωταγωνιστή ήταν ο διάσημος σοβιετικός σαμποτέρ Κάσμ Κάισενοφ, ο οποίος πολέμησε στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.

Αυτή τη φορά, ο Kasym αντιμετωπίζει το έργο να ανατινάξει μια γερμανική αποθήκη καυσίμων. Αλλά η ομάδα σαμποτάζ με την οποία βρίσκεται ο Kasym στο εχθρικό έδαφος έχει καταστραφεί και τώρα μόνο οι ντόπιοι μπορούν να βοηθήσουν τον Kasym.

Ο δρόμος για το Βερολίνο (Road to Berlin)(2015)

Ρωσία – 2015 – Έγχρωμο – Διάρκεια: 82΄. Σκηνοθεσία: Sergei Popov. Σενάριο: Emmanuil Kazakevich, Evgeniy Nikishov.

Πρωταγωνιστούν: Amir Abdykalov, Yuriy Borisov, Maksim Demchenko, Mariya Karpova. Κέρδισε ο Sergei Popov το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Montreal World Film Festival 2015

Το 2015 η Moshfilm με σκηνοθέτη το μεγάλο Popov γύρισε αυτό το υπέροχο αντιπολεμικό Film ως συνέχεια της μεγαλύτερης κινηματογραφικής σχολής και παράδοσης του πλανήτη.της Σοβιετικής.

Να ξέρετε πως όταν μιλάμε για Κινηματογράφο, ότι κι αν βλέπετε οφείλεται στους έξι πατέρες του σινεμά σε όλη την υφήλιο, Κουλέχοφ, Βερτώφ, Πουντόβκιν, Αιζενσταϊν, Ντοβζένκο, Γιούτκεβιτς κι αυτό υπηρετεί ο Σεργκέι Ποπόφ που το 2015 γύρισε αυτό το υπέροχο φιλμ με τον τίτλο “Дорога на Берлин” που σημαίνει ο “Δρόμος για το Βερολίνο” που με τους Amir Abdykalov, Yuriy Borisov, Mariya Karpova, Maksim Demchenko αποθεώνουν το σενάριο του συγγραφέα Emmanuil Kazakevich, που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα.

Στο παρακάτω λινκ θα παρακολουθήσετε μια από τις 50 σπουυδαιότερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας, αυτής του 2010.

Το 1942 παραμονές της μάχης του Στάλινγκραντ. Ένας αξιωματικός κατηγορείται για δειλία και καταδικάζεται σε θάνατο, ένας εντεταλμένος στρατιώτης τον προσέχει. Αυτοί είναι οι δυο πρωταγωνιστές της ταινίας. Σε μια νέα επίθεση των Γερμανών καταφέρνουν να γλιτώσουν και περιπλανώνται σε ερειπωμένα και κατεστραμμένα μέρη. Η ταινία του Σεργκέι Ποπόφ απέσπασε Ειδικό βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ.

Η μάχη για τη Σεβαστούπολη (2015)

Ρωσία &Ουκρανία- από 2013 μέχρι 2015 – Έγχρωμο – Διάρκεια: 1,50′. 

Σκηνοθεσία: Sergey Mokritsky. Σενάριο: Maxim Budarin, Maxim Dankevich, Leonid Korin, Yehor Olesov. Πρωταγωνιστούν: Yulia Peresild ,Yevgeni Tsyganov ,Polina Pakhomova, Oleg Vasilkov, Joan Blackham

Πρόκειται για την πραγματική ιστορία της Λιουντμίλας Παβλιτσένκο- ενός θρύλου της Μαύρης Θάλασσας, μιας γυναίκας-σκοπεύτριας που λάτρεψε η κόρη του σπουδαιότερου Προέδρου των ΗΠΑ, του μεγάλου Φρανκλίνου Ρούσβελτ, η Ελεονώρα, η οποία διατήρησε την φιλία της και μετά τον πόλεμο. Οι στρατιώτες πήγαιναν στην μάχη με το όνομά της στα χείλη τους ,ενώ οι εχθροί την κυνηγούσαν .Στο πεδίο της μάχης είδε τον θάνατο και τον πόνο,αλλά η μεγαλύτερη δοκιμασία για αυτήν ήταν η αγάπη ,που μπορούσε να της την αρπάξει ο πόλεμος…

Αυτή η ιστορία της Lyudmila Pavlichenko, (μία από τις θρυλικότερες ελεύθερους σκοπευτές του Κόκκινου Στρατού,και η πιο επιτυχημένη γυναίκα ελεύθερη σκοπεύτρια στην ιστορία με περίπου 309 καταρριφθέντες στόχους), καταγράφεται στην παρακάτω ταινία που γυρίστηκε το 2015 με τον τίτλο “Μάχη για τη Σεβαστούπολη” σε σκηνοθεσία Σεργκέι Μοκρικίτσκι, που είναι μέσα στις 50 σπουδαιότερες της δεκαετίας του 2010…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.  

Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους  παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων. 

Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“

Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις. 

Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.

Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.

 

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.

 

Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου