Όταν ο πίθηκος ταξίδεψε στον Παράδεισο
Όταν ο πίθηκος ταξίδεψε στον Παράδεισο
Το Doolittle μπορεί να είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ των “ξωτικών της Βοστώνης, μετά το δίσκαρο που είχε τον τίτλο “Surfer Rosa”, ωστόσο αυτόν έτυχε να ακούσουμε πρώτο και να μας οδηγήσει το Μάη του 1989 στο Ρόδον για να τους παρακολουθήσουμε ιδίοις όμμασι, ήμασταν δεν ήμασταν τότε 16 ετών κι όμως ήταν μια εμπειρία που μας καθόρισε.
Βράδυ πήραμε το πλοίο από Χανιά, το άλλο βράδυ παρακολουθούσαμε το live και μάλιστα ξάγρυπνοι γιατί πολύ απλά δεν έπαιζαν χρήματα για ξενοδοχεία, ιστορίες για αγρίους που όμως μένουν στο πίσω μέρος της κεφαλής και σε καθορίζουν, ειδικά όταν έχεις καταφέρει να δεις τέτοια συναυλία, όλα αποζημιώνονται.
Αυτό το αριστούργημα κυκλοφόρησε στις 18 του Απρίλη του 1989 από την 4AD στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, μια και το Doolittle των Pixies, αρχικά κυκλοφόρησε στην Elektra Records ως διανομέας του στις Ηνωμένες Πολιτείες και από την PolyGram στον Καναδά.
Ο τίτλος του εν λόγω δίσκου δεν έχει να κάνει καθόλου με τον Αμερικανό στρατηγό του Β’ ΠΠ James Harold Doolittle που παρασημοφορήθηκε για τον ηρωισμό του στην Ιαπωνία, αλλά με ένα μείγμα σουρεαλισμού, αμερικανικού punk που ο ήχος του για δεύτερη φορά μετά το Surfer Rosa δημιουργούσε μια τέτοια και τόσο μεγάλη αρμονική συνοχή και δέσιμο ανάμεσα στο ρυθμό, την αρμονία και την μελωδία, που καθορίζονταν με την 8η νότα, όπως σε όλο το punk άλλωστε πάνω σε μια χορδή στη μελωδία και όχι σε κλίμακες, με όρους που φυσικά δεν είχαν σχέση με τους μέχρι τότε γνωστούς δρόμους και με βαθιές επιρροές από τους τεράστιους Husker Du, αλλά και στο αρνητικό στίγμα που άφησαν στον Black Francis(η Charles Thompson όπου αυτό είναι το πραγματικό του όνομα), τα κηρύγματα των Ευαγγελιστών και του Ευαγγελίου, δηλαδή η προτεσταντική ηθική, που αποθέωνε τη βιβλική βία, το ρεβανσισμό, την τιμωρία, την ατομική ευθύνη, τα βασανιστήρια και τον θάνατο, όχι σαν φυσικό αποτέλεσμα, αλλά σαν τιμωρό για το πέρασμα στον εδώ βίο.
Αυτό το γεγονός τον οδήγησε σε μια λανθάνουσας μορφή αθεϊσμό που από εκεί και μετά λειτούργησε θεραπευτικά και οι Pixies βοήθησαν σε αυτή την κατεύθυνση.
Η θεματολογία του δίσκου δεν σταματούσε εκεί, στο Doolittle, εξάλλου το «Monkey Gone to Heaven» ένα από τα ομορφότερα τραγούδια του όλου ηλεκτρικού ήχου διαπραγματεύεται την καταστροφή του ωκεανού από τον άνθρωπο και τη «σύγχυση της θέσης του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν» ως μέρος μιας συστημικής σχέσης κέρδους και θρησκευτικής πίστης.
Οι Pixies ως θαυμαστές του Πατριάρχη της ρεαλιστικής μυθοπλασίας του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες(που έφυγε σαν χτες το 2014), δεν θα μπορούσαν να παραλείψουν αυτή την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά, στίχοι που ανακατεύουν τους κήπους των χταποδιών, το Τρίγωνο των Βερμούδων , την Ατλαντίδα , και τις γοργόνες, τις βρίσκουμε ακόμα και μέσα στο “Monkey Gone to Heaven” αλληγορικά, όπως και η σχέση του ανθρώπου με το θείο , το οποίο έχει αυστηρά συμβολικό χαρακτήρα και αποτυπώνει την αθωότητα έξω και πέρα από τη μαύρη τρύπα της σκοτεινής Παλαιάς Διαθήκης, στην οποία κυριαρχούσε η βία και η εκδικητικότητα, ενάντια στον κοινό εχθρό Θεού και το πιο απαστράπτων δημιούργημα του ο «Έκπτωτος άγγελος», τον ίδιο τον άνθρωπο.
Αν και θεωρείται το πιο προσιτό άλμπουμ των Pixies, το Doolittle κατά πολλούς θεωρείται η πιο δυνατή και σπουδαία δουλειά του συγκροτήματος(φυσικά δεν είναι η μόνη), αρκεί να αναφέρουμε ότι έγινε χρυσό το 1995 και πλατινένιο το 2018 από την Μουσική Βιομηχανία της Αμερικής .
Αυτός ο απίθανος δίσκος αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μια σειρά διάσημους και μη εναλλακτικούς καλλιτέχνες, ενώ πολυάριθμες μουσικές εκδόσεις το έχουν κατατάξει ως ένα από τα άλμπουμ με τη μεγαλύτερη επιρροή όλων των εποχών, η δυναμική του είναι τρομακτική ακόμα και σήμερα, που ακόμα και καλλιτέχνες από άλλους χώρους τον έχουν κάνει ευαγγέλιο.
Μια δημοσκόπηση του 2003 σε συγγραφείς του NME κατέταξε τον Doolittle ως το δεύτερο καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών, Το Rolling Stone τοποθέτησε το άλμπουμ στο 141 στη λίστα του 2020 με “Τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών ” και οι Pitchfork το κατέταξαν ως το τέταρτο καλύτερο άλμπουμ της δεκαετίας του 1980.
Στην δική μας λίστα εμπεριέχεται στους 100 σπουδαιότερους του όλου ηλεκτρικού ήχου μαζί με άλλους τρεις δίσκους αυτού του εμβληματικού σχήματος του εναλλακτικού, ανεξάρτητου και punk rock χώρου.
Για την ιστορία το εναρκτήριο “λάκτισμα” του εν λόγω τεράστιου δίσκου ήταν το “Debaser”, το οποίο ήταν μια σαφέστατη αναφορά και λατρεία στον σουρεαλισμό , μια και το εν λόγω τραγούδι παραπέμπει στη σουρεαλιστική ταινία του 1929 του Λουίς Μπουνιουέλ “Ανδαλουσιανός σκύλος”, η οποία χτίστηκε πάνω σε ένα σενάριο του Σαλβαντόρ Νταλί, όπου ο στίχος “κόβω τα μάτια” αναφέρεται σε μια από τις πλέον επιβλητικές σκηνές της ταινίας.
Ο σουρεαλισμός για τον Black Francis, ήταν το αποκούμπι του απέναντι στην ολοένα και πιο απεχθή προτεσταντική ηθική, με αποτέλεσμα να γίνει ο οδηγός του για το συνθετικό του μέλλον, καθώς και την αντιπάθεια του στην πάσης μορφής επιχειρηματικότητα, την οποία θεωρούσε ως τον κινητήριο μοχλό της καταστροφής του ανθρώπου και του φυσικού περιβάλλοντος.
Το “Debaser” στην πραγματικότητα προσπάθησε να εξημερώσει τα κατά κύματα και κατά συρροή ακρωτηριασμένα πάθη από την προτεσταντική ηθική, ήταν μια ζωντανή αναπαράσταση της επιστροφής του εραστή στην αγαπημένη του, ακόμα κι αυτή πραγματοποιείται με όρους πληγωμένης καρδιάς και νεκρής ερωτικής συνείδησης.
Το “Debaser” κατατάσσει τον πίθηκο στις πύλες του παραδείσου, όχι για την αγνότητα και για τις αθώες του προθέσεις, αλλά γιατί η τιμωρία δεν σε οδηγεί στο Θείο, είναι ένας αποχαιρετισμός στην ανταγωνιστικότητα και στην επιχειρηματικότητα και μια επάργυρη και ιστορική αμοιβή του μέλλοντος στο παρελθόν.
Το “Debaser” υπήρξε ένα αριστούργημα από αυτά που θα ήταν για πυρηνικό καταφύγιο και από αυτά που θα αποδείξουν στο μέλλον ότι από ρόδο βγαίνει αγκάθι και το αντίθετο που λέει και ο σοφός μας λαός και ο Black Francis, κατάφερε να ξεφύγει από το αγκάθι της προτεσταντικής ηθικής που χώριζε την πραγματικότητα με όρους σπαγγέτι γουέστερν, με καλούς, κακούς και άσχημους, πνιγμένους στο παραμύθι της ατομικής ευθύνης, αντιτάσσοντας την κοινωνική ως μια και μοναδική αλήθεια της εποχής.
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 1: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 2:Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές , που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα οικονομικά δύσκολα για όλους
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E-Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζoνται αδιάκοπα και με πάθος βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνσης και σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.
