Ένα σκαρί που δεν άντεξε στους κανόνες των Αγορών
Ένα σκαρί που δεν άντεξε στους κανόνες των Αγορών
Ο Άλεξ Καμιλέρι δεν είναι κάποιος χτεσινός σκηνοθέτης που εμφανίστηκε από πουθενά, παρά το γεγονός, ότι σκηνοθετικά η ταινία για την οποία θα μιλήσουμε, είναι η πρώτη του. Να σημειώσουμε εδώ πέρα ότι έχει ένα πολύ βαρύ και σπουδαίο βιογραφικό. Στο παλμαρέ του και στο port folio, του έχει εμπλακεί στον ένα η στον άλλο βαθμό, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, με σπουδαίους, κυρίως νεότερης γενιάς δημιουργούς.
Τον Άλεξ Καμιλέρι εξάλλου, τον γνωρίζει σε μεγάλο βαθμό, η πλειοψηφία των σινεφίλ, από την πολύ σπουδαία δουλειά του, μέχρι σήμερα ως μοντέρ, κατά βάση σε ταινίες του σπουδαίου, αν και νέου στην ηλικία Ραμίν Μπαχρανί, αλλά και ως επίσης μοντέρ, σε ταινίες οι οποίες ανήκουν στην κατηγορία του ντοκιμαντέρ και έχουν έλθει από άλλους συναδέλφους του κινηματογραφιστές.
Αυτό το πηγαίο ταλέντο, το οποίο δεν έκρυψε ουδέποτε την αγάπη του και την προσήλωση του στον φίλο και τύποις δάσκαλο του, Ραμίν Μπαχρανί, στην πρώτη του απόπειρα, μια μυθοπλαστική ταινία μεγάλου μήκους, η οποία βασίζεται μάλλον σε διάσπαρτες πραγματικές ιστορίες και μάλιστα με έναν επαγγελματία ψαρά, που υποδύεται έναν άλλο, όχι μόνο θα αξιοποιήσει (καταθέτοντας) την πολύτιμη προγενέστερη εμπειρία του ως φέρελπις κινηματογραφιστής, με μεγάλη και σπουδαία προϋπηρεσία στην κινηματογραφική τέχνη, περνώντας το Ρουβίκωνα των δημιουργών και όχι των παραγωγών, πράγμα όχι και τόσο εύκολο.
Ο Άλεξ Καμιλέρι, με την προγενέστερη σχέση του με το μοντάζ, οι εμπειρίες που αποκόμισε όλα αυτά τα χρόνια, την λατρεία που διακατέχει για τον μέγιστο Λουκίνο Βισκόντι φανερώνεται και αποκαλύπτεται διαρκώς στην ταινία του, καθώς και με την καταγωγή του, που κατά το ένα ήμισυ είναι από την Βαλέτα της Μάλτας(και κατά το άλλο ήμισυ, είναι πέραν του Ατλαντικού), κατάφερε να φτιάξει ένα φιλμ για τους ανθρώπους της σκληρής και χωρίς μέλλον δουλειάς.
Αυτός ο θαυμαστής των απλών ανθρώπων του μόχθου, στην πρώτη του κι όλας απόπειρα, θα προσανατολιστεί και θα στοχεύσει εκεί, με ρεαλιστικούς κινηματογραφικούς και καλλιτεχνικού όρους, αλλά στο πλαίσιο, ενός αναγεννηθέντος νεορεαλισμού και κυρίως από το αριστούργημα του Βισκόντι, “Η Γη τρέμει”, που είχε μια παρόμοια θεματολογία, προσαρμοσμένο στα της εποχής μας, όπου ο καπιταλισμός, αλλάζει φάση και μανδύα, αλλά΄ συνεχίζει να είναι απάνθρωπος, εκμεταλλευτικός και ακόμα πιο σκληρός, σε σχέση με την προηγούμενη του φάση.
Ο σκηνοθέτης αν και φέρελπις κινηματογραφιστής, θα εντρυφήσει, θα αποκρυπτογραφήσει και θα μελετήσει μεγεθυντικά, τις αληθινές ιστορίες και τις πτυχές, μιας πολύ ειδικής περίπτωσης, μιας πολύ ευάλωτης ομάδας κι επαγγελματικής κοινότητας ανθρώπων, από πολύ κοντά. Χωρίς υπερφίαλους διαλόγους και πλάνα που ακουμπούν την υπερβολή, ρεαλιστικά και με την την κάμερα να ζουμάρει στο κέντρο, δηλαδή στα πρόσωπα των ηρώων του, που εκτός από αυτοαπασχολούμενοι σε περιόδους οικονομικών κρισιακών τάσεων, πραγματοποιούν τις εργασίες τους, χωρίς να γνωρίζουν, αν υπάρχει αύριο. Να σημειώσουμε επίσης εδώς πέρα, ότι, οι περισσότεροι από αυτούς, είναι και πραγματικοί ψαράδες, όπως ο βασικός του ήρωας ο Τζέσμαρκ Σκικλούνα (Jesmark Scicluna), που είναι και πραγματικός ψαράς στην κανονική του ζωή, και υποδύεται έναν άλλο επίσης συνάδελφο του, κατά τρόπο ανατριχιαστικά γλαφυρό και πραγματικό.
Με τον τρόπο αυτό ο Άλεξ Καμιλέρι, κάνει πράξη το Ταρκοφσκικό μοντέλο κινηματογράφου, που ως μότο του έχει το εξής, “μπορώ να κάνω ηθοποιό ακόμα και τον γείτονα μου, αρκεί να καταλάβει το ρόλο που ενσαρκώνει”, πολλώ μάλλον, όταν παίζει τον ίδιο του, τον επαγγελματικό ρόλο, με όλες τις αδυναμίες τις βιώνει “ιδίοις όμμασιν”, στο πραγματικό περιβάλλον, που είναι μάλλον μεγαλύτερη κόλαση, από την κινηματογραφική.
Στην πραγματικότητα η “εντιμότατη” κατά τα άλλα δουλειά τους δεν φτάνει, με αποτέλεσμα ακόμα και η ίδια η επιβίωση τους, να φαντάζει σχεδόν αδύνατη. Κάθε μέρα είναι ένα άγχος επιβίωσης και στο τέλος κάθε μήνα, αλλά και στις αρχές του επόμενου, περιμένουν οι δανειστές και το κράτος, αλλά και πάσης φύσης και κάθε λογής “ενεχυροδανειστής”.
Τραβούν κουπί, και σημειολογικά και πραγματολογικά, καθότι τόσο μέσα από τις αντικειμενικές “τυχαίες” δυσκολίες του επαγγέλματος, όσο και από την σύγκρουση με την αυθάδεια την αναίδεια των αλυσίδων από τράτες, με την επακόλλουθη ταξική τους υπεροψία και την δυνατότητα που έχουν, ως οι μεγάλες εταιρείες και οι μεγάλοι παίκτες του χώρου, οι οποίες(-οποίοι) δρουν παρεμβατικά κι αυταρχικά, χρηματίζουν όπως θέλουν, όσο θέλουν κι όταν είναι απαραίτητο, συνέχεια, απρόσκοπτα αδιατάρκτα και ανεμπόδιστα, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Τους μικρούς ψαράδες δεν τους παρομοιάζει τυχαία ο δικός μας λαός και η σοφία του, με τους χαρτοπαίκτες και τους κυνηγούς, με την γνωστή λαϊκή παροιμία «Του χαρτοπαίκτη, του ψαρά, του κυνηγού το πιάτο, εννιά φορές είν’ αδειανό και μια φορά γεμάτο»!!!
Οι “γλαφυρές” ιστορίες των ψαράδων του νησιού του και ο προσιδιασμός τους με τις αντικειμενικές, στα όρια των ανυπέρβλητων δυσκολιών κι αδιεξόδων, δυσκολίες, δημιουργούν ένα δραματικό τοπίο, στα όρια του τραγικού, αλλά και με αντικειμενικό, πολύ ρεαλιστικό τρόπο κινηματογραφικής καταγραφής, που παρά την μυθοπλαστική αφήγηση και αποτύπωση της, καταδείχνει μια ζοφερή πραγματικότητα στα παράλια της Μάλτας, η οποία είναι κι ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτικούς τραπεζικούς “παραδείσους” της καπιταλιστικής Μπουρζουαζίας, της σημερινής εποχής μας.
Εκεί ακριβώς, καταμεσής της Μεσογείου, με ένα βαρκάκι στην ανοιχτή θάλασσα ο Τζέσμαρκ, δηλαδή ο ήρωας της ταινίας(ο οποίος χρησιμοποιεί το πραγματικό του όνομα και στο ρόλο του), προσπαθεί να τα βγάλει πέρα και να κερδίσει τα προς το ζην για τη σύζυγο και το νεογέννητο παιδί τους. Ωστόσο αυτό δεν φτάνει, μιας και η πατροπαράδοτη ξύλινη βάρκα του, δεν μπορεί να ψαρέψει μερόνυχτα, ούτε καν τις ημέρες που η φουσκοθαλασσιά και οι κακοκαιρίες δεν του επιτρέπουν μεγάλες εξόδους και εξορμήσεις στα αρχιπελάγη της Μάλτας.
Μπορεί η “Λουτζού”, η βάρκα δηλαδή, να είναι μια κληρονομιά του πατέρα και του παππού του, ωστόσο δεν διαθέτει, ούτε το χώρο, ούτε τα μέσα, ούτε τα ψυγεία, ούτε εκείνα δίχτυα που θα αλιεύσουν μεγάλες και ικανές ποσότητες ψαριάς που θα τον κάνουν να επιβιώσει, ενώ ακόμα και η παραμικρή επισκευή είναι ένα δυσβάσταχτο κόστος, το οποίο επίσης το βρίσκει μπροστά του (όλα του γάμου δύσκολα τελικά).
Όταν για παράδειγμα πιάνει ένα Ξιφία, θα αναγκαστεί να τον πετάξει και πάλι στην θάλασσα, γιατί ο Ξιφίας, είναι ένα ψάρι, που σε ποσοστά πάνω από 90%, βγάζει καρκινικά κύτταρα και από τα οποία πεθαίνει το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού του, ως εκ τούτου, η αλίευση του, παντού σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στη Μάλτα είναι παράνομη και σωστά απαγορεύεται, διότι αποτελεί κίνδυνο θάνατο ως τροφή για τους καταναλωτές του.
Ωστόσο μόλις αλλάξει δουλειά, όταν δηλαδή πουλήσει τη βάρκα και μετατραπεί σε μισθωτός μιας εταιρείας, με αλυσίδες από μεγάλες τράτες, οι ξιφίες που έχουν αλιευθεί από αυτές δεν γυρίζουν στο αρχιπέλαγος, αλλά μεταφέρονται στα πιάτα του κοσμάκη και της λαϊκής οικογένειας, έπειτα από ένα καλό λάδωμα στους ελεγκτές του υγειονομικού, από τον αρμόδιο προϊστάμενο του. Με “τρόμο”, αλλά και ενοχικά σύνδρομα, βλέπει να βαφτίζονται αλλιώς και είναι έτοιμοι για την αγορά, μετατρέπονται σε άλλου είδους ψάρια και είτε μεταφέρονται σε βιομηχανική εγκιβώτιση, δηλαδή μεταπηδούν στον κλάδο της κονσερβοποιίας, είτε καθαρίζονται και πωλούνται ολόφρεσκοι ως κάτι και κάποιο άλλο κητοειδές.
Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος με τα ηθικά διλήμματα που του θέτει επιβεβλημένα και συνεχώς η σύζυγος του, βλέπει από κοντά, ότι η παράνομη αλιεία, οι δήθεν αυστηροί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και οι ηθική της, πάνε περίπατο, όχι μόνο από τις εταιρικές συμμορίες που λειτουργούν ως εμπορικές αδελφότητες, αλλά και κάποια διεθνή δίκτυα, που όλοι μαζί λυμαίνονται την ιχθυαγορά της χώρας, που είναι και ταυτόχρονα νησί, πάντα με τις πλάτες των αρχών, αλλά και των εκπροσώπων της ΕΕ στη Μάλτα, που κάνουν μπίζνες, με όποιο δυνατό, πρόσφορο και προσοδοφόρο τρόπο.
Η απαξίωση, που ούτως η άλλως υπήρχε εξαρχής και ήταν δυσβάσταχτη, όλο το προηγούμενο διάστημα, από την οικογένεια της γυναίκας του, λόγω της ταξικής τους αντίθεσης, τον καταπιέζουν ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσαν να στριμώχνεται αγωνιωδώς στην γωνία, όταν η παιδίατρος, παρατηρεί ότι το μωρό του, χρειάζεται παραπέρα ειδική φροντίδα γιατί δεν παίρνει βάρος.
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Σκηνοθεσία: Άλεξ Καμιλέρι
ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 2021
ΕΤΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ: ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2022
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΜΑΛΤΑ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 94′
ΧΡΩΜΑ: ΕΓΧΡΩΜΟ
Πρωταγωνιστούν: Τζέσμαρκ Σικλούνα, Μικέλα Φαρούτζια, Ντέιβιντ Σικλούνα
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 1: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 2:Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Μπορεί η καραντίνα να "τελείωσε", ωστόσο ο COVID-19 συνεχίζει να είναι γύρω μας με αποτέλεσμα όλα είναι σε φάση επανεκκίνησης χωρίς όμως αυτή να δείχνει σημάδια ζωηρότητας. Ωστόσο το portal μας συνεχίζει να εργάζεται αδιάκοπα βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας που αυτές τις μέρες μας βοηθούν να κρατηθούμε σπίτι με προτάσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να παραμείνουμε ασφαλείς, εντός και εκτός των τοιχών.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνσης και σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλή υγεία αυτές τις δύσκολες στιγμές…
