Ο «Ποιητής του Έρωτα και της Επανάστασης»
Ο «Ποιητής του Έρωτα και της Επανάστασης»
Για τον «Ποιητή του Έρωτα και της Επανάστασης», έχουν γραφτεί πολλά και έχουν μελοποιηθεί, άλλα τόσα από συνθέτες παγκοσμίου βεληνεκούς και το όνομα του, μόνο δέος και ανατριχίλα μπορεί να δημιουργήσει, χωρίς καν κάποιος να έχει μελετήσει η διαβάσει έστω και δυο γραμμές από τα υπέροχα ποιήματα του.
Αρκεί να ακούσει κάποιος, κάτι από τον πιο μεστό, πιο Δωρικό και πιο “ανθρώπινο” δίσκο του έντεχνου-λαϊκού και εν δυνάμει, του έντεχνου αστικού λαϊκού τραγουδιού μας, που συνολικά έστρεψε τους προβολείς του στους ποιητές, για να καταλάβει, η μάλλον να κατανοήσει πλήρως και εις βάθος την δυναμική του, καθώς και την εποχή που γράφτηκε αποτυπώνοντας την σημειολογία της και η διαλεκτική της, ως ένα ιστορικό κειμήλιο, που ταυτόχρονα αποτελεί και ιστορική πηγή και ντοκουμέντο για τον πολύπαθο και υπέροχο λαό μας, τους αγώνες του, τις αγωνίες του και την ίδια του τη ζωή.
Αυτά τα ποιήματα που αποτελούν ιστορικό κειμήλιο και παρακαταθήκη για τον ιστορικό του μέλλοντος, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από μια αυτόματη ψυχική προέκταση μιας εποχής. Δεν είναι απλά μόνο τόσο αναφορικά, αλλά και τόσο αποκαλυπτικά ζωντανά για το ποιόν μιας εποχής, που πέρασε στις οικοδομές, στα εργοτάξια και στα εργοστάσια, πλάι στο άγρυπνο μάτι ενός χαφιέ που κάνει πως διαβάζει εφημερίδα, η την πουλάει από το κιόσκι του και δίνει πληροφορίες για τον αγοραστή της. Μιας εποχής που θα ήταν αδύνατον να την κατανοήσουμε χωρίς την ποίηση του μεγάλου Τάσου Λειβαδίτη. Η γραφή του είναι μια προέκταση ανθρωπισμού που έχει αφετηρία το χώρο της εργασίας και τελική κατάληξη το μισερό ελεύθερο χρόνο. Είναι μια επιτομή της επαναστατικής αγάπης που ξεφυσάει, πόνο και φόβο για το αύριο και ταυτόχρονα εκφράζει την αγωνία για την επιβίωση των παλικαριών, της εργατικής τάξης της χώρας μας. Αυτών που έβγαζαν τον “πόνο τη σφαδαή”(που λέμε και στο χωριό μας), με περισσή υπερηφάνεια, χωρίς να χάνουν την αισιοδοξία τους, τη στιγμή που αυτή βρίσκεται σε λανθάνουσα μορφή, αλλά δεν είναι εν υπνώσει και χορεύει ένα εντυπωσιακό ζεϊμπέκικο στα χάλαρα και στα χαλάσματα προκαλώντας το ταίρι τους και τους γόνους τους, να μετρήσουν τα όσα αστέρια διαφαίνονται στον ουρανό, ανάμεσα στα κενά των νεφών, τις βροχές, τις κακουχίες και το πονηρό θρόισμα του αέρα που φυσάει και παίρνει και τα άλλα κεραμίδια, κάπου εκεί στη Δραπετσώνα.
Ο Λειβαδίτης που έφυγε σαν χτες στις 30 του Οκτώβρη του 1988, δεν ήταν απλά αυτός που με ένα ταμπούρλο και μια γραφίδα στεκόταν στα ανεμορδαμένα σταυροδρόμια της ποίησης και του κόσμου για να καταγράφει απλά και μόνο. Ο μεγάλος μας ποιητής, επάνδρωνε την ιστορία με τους πραγματικούς ήρωες* και τα συνταγμένα με το παρακράτος υποκείμενα** που κι αυτά θα ντρέπονταν για το είναι τους, αν το έβλεπαν από το φινιστρίνι της ίδιας της ιστορίας, πόσο λίγοι ήταν. Κατέγραφε από αυτήν το ρεζουμέ της, είτε ήταν αρεστή, είτε δεν ήταν, είτε είχε happy end, είτε μια απέραντη και χωρίς τέλος θλίψη.
Αν δεν ήταν ποιητής, θα ήταν ένας μεγάλος ιστορικός που θα έγραφε στρατευμένα υπέρ των αδυνάτων, μεταφέροντας με την ίδια πειστική ικανότητα και με την ίδια επιτυχία το θλιβερό και το υπέροχο, το ερωτικό και το ανέραστο, το ηθικό και το ανήθικο, το πανανθρώπινο και το ευτελές.
Τα ελατήρια της γραφής, είναι όλοι οι παραπάνω* **. Αναδείχνονται με την απέριττη και απέραντα πλούσια και βαθιά, γεμάτη από συναισθήματα γλώσσα του, στους φερόμενους διαβόλους και τους τυφλούς ιεροκήρυκες του τρίπτυχου(πατρίς-θρησκεία & οικογένεια), που στέκονται με τα κηροπήγια και τους λύχνους για να καταγράψουν και να καταδώσουν τα όνειρα των γυναικών με τ’ αλογίσια μάτια και των ανθρώπων που κράταγαν στα χέρια τους, τα βιβλία με τα μεγάλα όνειρα της ανθρωπότητας, στους σκοτεινούς και τελευταίους πραιτωριανούς του υποκόσμου.
Το έθνος μας απειλείται!
Υπέρ βωμών και εστιών.
Μα πρέπει να συντομεύουμε Εξοχότατε,
μας περιμένουν για το τσάι!
Εν θα ουκ εστί πόνος ου λύπη;
Ένας ζητιάνος ξύνει τ’ αχαμνά του.
Ο άγνωστος στρατιώτης κρυώνει στο χιονόνερο;
Ο υπουργός χειρονομεί, μια γριά σταυροκοπιέται.
Κύριε των δυνάμεων!!!
Των δυτικών, βέβαια, δυνάμεων.
Σκασμός, σκασμός λοιπόν μιλάει ο υπουργός!
Τα γάντια χειροκροτούν,
οι φαντάροι παρουσιάζουν όπλα,
οι τράπεζες χωνεύουν τη λεία τους,
δυο αστυνόμοι τρέχουν.
Ποιος είναι;
Τίποτα, τίποτα.
Ποιος είναι;
Ένας άνεργος λιποθύμησε. Τίποτα.
Μπορεί και να πέθανε. Τίποτα.
Σκασμός!!! Σκασμός λοιπόν μιλάει ο υπουργός!
Πρέπει να εξοπλισθώμεν δια να διασφαλίσουμε
την ασφάλεια του έθνους…
Μακάριοι οι πεινώντες και οι διψώντες;
Ω! sorry! Ε, με συγχωρείτε!
Η ελευθερία της πατρίδας ήθελα να πω;
S. O. S.
Φυσάει, φυσάει απόψε φυσάει.
Τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι, φυσάει
κάτω από τις γέφυρες φυσάει
μες τις κιθάρες φυσάει;.
S.O.S.
Δώσ’ μου το χέρι σου φυσάει;
Δώσ’ μου το χέρι σου.
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
Διαφήμιση Εξωτερικού συνδέσμου
“Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας”
Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.
Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.
Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.
Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε
Ὅμως αὐτοὶ σπᾶνε τὶς πόρτες μας
πατᾶνε πάνω στὸν ἔρωτά μας.
Πρὶν ποῦμε τὸ τραγούδι μας
μᾶς σκοτώνουν.
Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν.
Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε
φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε
φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας
φοβοῦνται τὰ χέρια σου ποὺ ξέρουν νὰ ἀγγαλιάζουν τόσο τρυφερὰ
καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας μὲ φωνὴ χαμηλωμένη
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ
μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.
Τάσος Λειβαδίτης 20/4/1922 – 30/10/1988
Ποίηση:
«Μάχη στην άκρη της νύχτας»
«Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας»
«Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου»
«Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο»
«Συμφωνία αρ.Ι»
«Οι γυναίκες με τ’ αλογίσια μάτια»
«Καντάτα». Αθήνα, Κέδρος
«25η ραψωδία της Οδύσσειας
«Ποίηση (1952-1963)
«Οι τελευταίοι». Αθήνα
«Νυχτερινός επισκέπτης»
«Σκοτεινή πράξη»
«Οι τρεις»
«Ο διάβολος με το κηροπήγιο»
«Βιολί για μονόχειρα»
«Ανακάλυψη»
«Ποιήματα (1958-1963)»
«Εγχειρίδιο ευθανασίας»
«Ο Τυφλός με το λύχνο»
«Βιολέτες για μια εποχή»
«Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα»
«Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου»
«Απάνθισμα»
Πεζογραφία:
«Το εκκρεμές»
Μελοποιήθηκε από:
Τον Μίκη Θεοδωράκη στους δίσκους: «Πολιτεία» (1961), «Της εξορίας» (1976), «Πολιτεία Γ’ – Οκτώβρης ’78» (1976), «Τα Λυρικά» (1977), «Λειτουργία Νο2: Για τα παιδιά που σκοτώνονται στον πόλεμο» (1987).
Το Μάνο Λοΐζο στο δίσκο: «Για μια μέρα ζωής» (1980).
Τον Γιώργο Τσαγκάρη στο δίσκο: «Φυσάει» (1993).
Το
Μιχάλη Γρηγορίου στο δίσκο: «Σκοτεινή πράξη, ένα Ορατόριο σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη» (1997)
Τους Όναρ στο δίσκο: «Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου» (2003).
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
English for life, business and travelling
Ιδανικό / απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές οι οποίοι θέλουν να βελτιωθούν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά σε επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό όπως στα ταξίδια αναψυχής ή κοινωνικές συζητήσεις.
Διάρκεια: 70 ώρες
Οκτώβριος – Μάιος
Πρόγραμμα: Δευτέρα 20:00 – 21:00 και Πέμπτη 20:00 – 21:00
Τμήμα: 6-8 ατόμων
Μέσο: online
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι στο επίπεδοΒ1.Περισσότερα εδώ….
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 1: Ορισμένα αναρτώμενα πολυμέσα από το διαδίκτυο στους ιστότοπους μας, όπως εικόνες & κυρίως video που αναρτούμε (με τη σχετική σημείωση της πηγής η οποία αναγράφεται πάνω και μέσα στην ίδια την προβολή τους), αναδημοσιεύονται θεωρώντας ότι είναι δημόσιας προβολής χρήσης και αναδημοσίευσης. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, καλλιτεχνών, μουσικών, τραγουδοποιών, συγκροτημάτων, δισκογραφικών εταιρειών, κινηματογραφιστών, φωτογράφων, η ιδιοκτητών καναλιών στα διαδικτυακά πολυμέσα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολoγίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα άρθρων συνεργατών και αυτό δε μας δεσμεύει ως επιχείρηση. Για άρθρα και διαφημιστικό υλικό που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς το πρώτο απηχεί την προώθηση και προβολή των διαφημιζόμενων και το δεύτερο αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο και τις ιστοσελίδες μας.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 2:Το portal istosch data &technologies lab χρησιμοποιεί μόνο πρωτογενή άρθρα των συντακτών και συνεργατών του. Κάνει αναδημοσιεύσεις μόνο από αυτούς και με την δική τους συναίνεση από τα δικά τους ηλεκτρονικά έντυπα και δίνει επίσης σε αυτούς το δικαίωμα της αναδημοσίευσης. Οποιοσδήποτε άλλος θέλει να αναδημοσιεύσει οτιδήποτε πρέπει να έχει την έγγραφη άδεια του portal, istosch data &technologies lab που εκπροσωπείται δια του αρχισυντάκτη του. Διαβάστε τους όρους παροχής και χρήσης του δικαιώματος η μη αναδημοσίευσης των κειμένων.
Ενισχύστε το portal “istosch data &technologies lab“
Στις δύσκολες εποχές, που το λαϊκό εισόδημα στενάζει και όλα τα οικονομικά αποθέματα εξαϋλώνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, τα προς το ζειν μέσα από ένα ισχνό μισθό, δεν φτάνουν ούτε για “αέρα κοπανιστό”, και δεν μας οδηγούν στο “ευ ζειν”, άπαντα γίνονται δύσκολα για όλους.
Με ένα επερχόμενο σφόδρα εξοντωτικό φορολογικό νόμο, που αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους και μεγαλώνει την κερδοφορία των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές, εμείς κρατάμε ζωντανό το όνειρο μας, σε ένα περιβάλλον που θέλει πολύ δύναμη και πολλές θυσίες για να επιβιώσεις.
Το Εναλλακτικό κι Ανεξάρτητο Κέντρο Τεχνολογίας - Διαδικτύου καθώς και το E - Funzine (portal) μας, συνεχίζουν να εργάζονται αδιάκοπα και με πάθος, βάζοντας ζητήματα πολιτισμού, τέχνης, ανθρωπιστικών, κοινωνικών επιστημών, αλλά και θετικών, καθώς και τεχνολογίας στο τελευταίο, με προτάσεις κι αναλύσεις που βοηθούν τον ελεύθερο μας χρόνο και να αναπτύξουμε μια άλλου είδους κοινωνική και κυρίως ταξική συνείδηση, που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο.
Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση προσφοράς, αλλά και με αίσθημα ευθύνης, ειδικά σε αυτή τη φάση, σε αυτές τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, κάθε μικρή ενίσχυση για την παραπέρα συνέχεια του portal είναι πολύ σημαντική.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια σας και σας ευχόμαστε καλές ηλεκτρονικές Περιηγήσεις, με μια υπόσχεση από μας, ότι κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, πάνω και μέσα στα πλαίσια της εποχής.
