Για μας τους εραστές της μουσικής, αλλά και όλους όσοι εργαστήκαμε δημοσιογραφικά, τα μικρά κασετόφωνα, τύπου walkman υπήρξαν εργαλείο που μας έλυνε τα χέρια και πάνω σε αυτά ηχογραφήθηκαν δεκάδες συνεντέυξεις. Στο παρόν άρθρο δεν μιλήσαμε καθόλου για τις βιντεοκασέτες η ΒETA, διότι δεν μας ενδιέφερε η αποτύπωση πληροφοριών που ανέπτυσσαν τη λογική της εικόνας, αλλά αποκλειστικά του ήχου. Να σημειώσουμε εδώ πέρα, ότι ως ραδιοφωνικοί παραγωγοί σε πολλές περιπτώσεις και κατ’ ομολογία ακροατών μας κατά το παρελθόν, ηχογραφούσαν τις εκπομπές για να μάθουν ένα καλλιτέχνη, η την κυκλοφορίας ενός νέου δίσκου από το ραδιόφωνο, η τραγούδια ξεχωριστά. Για την μουσική βιομηχανία μετά την μπομπίνα ήταν πιο το εύχρηστο μέσο σε ηχογραφήσεις, αλλά εκεί ήταν η τύπου DAT κασέτες που λειτουργούσαν ως demo & promo, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι δημιουργοί από το εξωτερικό η το εσωτερικό μας απέστελλαν δείγματα γιατί η αποστολή της κασέτας ήταν φτηνότερη τόσο στην αποστολή, όσο και στην δημιουργία της ως promo. Φυσικά για τις φτωχές λαϊκές οικογένειες και τα παιδιά τους που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για την αγορά του LP(τόσο ως βινυλίου, όσο και ως CD στην πρώτη φάση παραγωγής του ψηφιακού δίσκου), αποτελούσε διέξοδο, καθώς επίσης για μας ένα εργαλείο που ακόμα και σήμερα το διατηρούμε και το προσέχουμε ως κόρην οφθαλμού.
Read More
